Erupcja freatyczna filipińskiego wulkanu Bulusan

                                                                                 

28 kwietnia br. o godzinie 04.36 lokalnego czasu wybuchł filipiński wulkan Bulusan. Erupcja trwała 24 minuty i wygenerowała obłok popiołu sięgający wysokości 4.5 km. Opad popiołu miał miejsce m.in. w Buraburan, Juban, Irosin pokrywając drogi i pola uprawne. Erupcję wulkanu poprzedził wzrost aktywności sejsmicznej. 

Poprzednia erupcja filipińskiego wulkanu miała miejsce w czerwcu 2022 roku. Ewakuowano wówczas blisko 11 000 mieszkańców. Zdj. Concillor Irvin Fotres, Mddrmo Jquert (widok z Juban). 

Dwa dni temu rozpoczęła się aktywność erupcyjna stożka intrakalderowego na wyspie Barren Island (Andamany).

Trwa niewielka aktywność erupcyjna na najmłodszej wyspie wulkanicznej na Ziemi, czyli Home Reef (Tonga). Na górnej fotografii Richarda Robinsona wyspa wulkaniczna Late, w pobliżu której ma miejsce erupcja Home Reef i powiększana powierzchniowo jest wspomniana wyspa wulkaniczna. 

27 kwietnia br. w chmurze erupcyjnej z indonezyjskiego wulkanu Lewotobi Lakilaki (Flores) zarejestrowano wulkaniczne błyskawice. 

Zachęcam do kawowego wsparcia WŚ, jeśli lubicie moją aktywność popularyzatorską i możecie sobie pozwolić na odrobinę finansowego wsparcia. Z góry dziękuję.

https://buycoffee.to/wulkanyswiata

Rozważ zostanie Patronem/Patronką Wulkanów Święta.

https://patronite.pl/wulkanyswiata

EDIT: 29 kwietnia o godzinie 19.43 wieczorem lokalnego czasu doszło do kolejnej erupcji freatycznej wulkanu Bulusan. Opad popiołu zarejestrowano w miastach Irosin i Juban, Sorgoson. 

Silniejsza niż zazwyczaj erupcja wulkanu Poas w Kostaryce

                                              

21 kwietnia br. o godzinie 14.14 czasu lokalnego doszło do erupcji kostarykańskiego wulkanu Poas. Kolumna popiołu nad wulkanem wzniosła się na wysokość 2 km. Opad popiołu zarejestrowano w licznych pobliskich miastach i miejscowościach np. San Jose, Zarcero, Grecia, Alajuela i Heredia. 

Poas jest najaktywniejszym wulkanem w Kostaryce. Liczne erupcje freatyczne w 2025 roku, ale wczorajsza (czas trwania: 10 minut) była najsilniejsza w br. Zdj. Armando Rene. 

Od wczoraj trwa niewielka aktywność eksplozywna wulkanu Kluczewska Sopka (Kamczatka, Rosja).

22 kwietnia br. aktywność eksplozywną wykazuje także indonezyjski wulkan Lewotobi Lakilaki na wyspie Flores. Kolumna popiołu sięga wysokości 1.3 km.

Także 22 kwietnia miał miejsce 18 epizod erupcyjny w kalderze Halemaumau wulkanu tarczowego Kilauea. Fontanny lawy sięgały wysokości 180 metrów, lawa rozlewała się na powierzchni kaldery w formie malowniczych lawospadów. 

W zasadzie równocześnie miał miejsce 10 epizod strombolijski w SE Crater wulkanu Etna. Niewielki wyciek lawy rozpoczął się po wschodniej stronie krateru. 

Erupcja wulkanu tarczowego Kilauea w SW Rift Zone

                                                                   

Dwie pilne informacje z dzisiaj:

3 czerwca o godzinie 18.51 lokalnego czasu doszło do erupcji wulkaniańskiej wulkanu Kanlaon (Negros, Filipiny), która wygenerowała obłok popiołu o wysokości 5 km z wulkanicznymi błyskawicami oraz rozcieńczone spływy piroklastyczne, które dotarły południowo-wschodnią flanką na odległość 2-3 km. Wulkan objęty został drugim stopniem alarmu. 

Po krótkim roju trzęsień ziemi przebudził się dzisiaj hawajski wulkan tarczowy Kilauea. Do erupcji szczelinowej doszło około godziny 12.30 po północy 1-2 km na południe od kaldery Halemaumau, w południowo-zachodniej strefie ryftu. To pierwsza erupcja szczelinowa wulkanu Kilauea w SW Rift Zone od 1974 roku. Kod alarmu czerwony. 

Czekam na pierwsze zdjęcia i filmy z powietrza. Chcę zobaczyć aktywne szczeliny, fontanny i wyciek lawy. I rzeczywiście takowe już się pojawiły. Aktywna szczelina erupcyjna ma długość 1 km.

Na razie tyle informacji, ale wpis będzie aktualizowany. Zdj. John Stallman, Ronnie Nicor. 

EDIT: Erupcja szczelinowa w SW Rift Zone ustała po kilku godzinach. Emisja lawy się zakończyła.

Erupcja freatyczna wulkanu Suoh na Sumatrze

Informuję o tym wydarzeniu z lekkim opóźnieniem, ale w piątek 24 maja o godzinie 08.30 rano lokalnego czasu doszło do erupcji freatycznej wulkanu Suoh (Sumatra, Indonezja) z Kawah Nirwana. W ciągu 30 minut pobliscy mieszkańcy usłyszeli odgłos trzech eksplozji.

Poprzednie erupcje freatyczne w kalderze Suoh miały miejsce 10 lipca 1933 roku (silna erupcja freatyczna o sile 4 w skali VEI niszcząca obszar o średnicy 10 km od centrum erupcyjnego, zginęli ludzie, uformowane zostały dwa kratery) oraz 16 lutego 1994 roku (emisja gazu i gorącego mułu jeden dzień po trzęsieniu ziemi o magnitudzie 5.0 powodującym zniszczenia w mieście Liwa). 

27 maja erupcja freatyczna targnęła wulkanem Dempo (Sumatra). Obłok pary i popiołu sięgnął wysokości 500 metrów.

24 i 25 maja doszło do umiarkowanej aktywności erupcyjnej nowozelandzkiego wulkanu White Island. Od 9 grudnia 2019 roku wulkan ten pozostaje zamknięty dla ruchu turystycznego z powodu tragicznej erupcji, w wyniku której zginęło 21 osób (turyści i przewodnicy).

Druga erupcja freatyczna wulkanu Bulusan w tym roku

Dziś rano doszło do kolejnej erupcji freatycznej filipińskiego wulkanu Bulusan. Nowa eksplozja spowodowała opad popiołu w kilku miasteczkach w północno-zachodniej części wulkanu m.in. w Juban i Casiguran. 

11 czerwca w nocy kamczacki wulkan Szywiełucz wyemitował obłok popiołu o wysokości 4.9 km.

Z aktywnej kopuły lawowej jawajskiego wulkanu Merapi zeszły w ostatnich dniach liczne rozżarzone lawiny.

Także 11 czerwca nowa szczelina erupcyjna otworzyła się w Valle del Bove wulkanu Etna. Czasem mają miejsce emisje popiołu z SE Crater. 

W kraterze aktywnego stożka wulkanu Langila (Papua Nowa Gwinea) ma miejsce niewielka aktywność erupcyjna. 

Sporadyczne emisje popiołu mają miejsce ze stożka North Cerberus wulkanu Semisopochnoi (Alaska, Aleuty). 

7 czerwca doszło do erupcji wulkanu błotnego Napan (Timor Wschodni) zlokalizowanego blisko większego i bardziej znanego wulkanu błotnego Oesilo. 

Ustała spokojna erupcja szczelinowa wulkanu Etna na Sycylii.

Krótka erupcja freatomagmowa wulkanu Taal

                                                                      

Dzisiejszego poranka doszło do krótkiej erupcji freatomagmowej (bądź freatycznej) wulkanu Taal na wyspie Luzon (Filipiny). Rozpoczęły się ewakuacje mieszkańców Volcano Island. Wulkan został objęty trzecim stopniem alarmu. Oczywiście występuje możliwość kolejnych erupcji tego typu w przyszłości. Freatomagmowych = interakcja wody z magmą. Zdj. Pia Ranada. 

Taal obok Mayon uchodzi za jeden z najgroźniejszych filipińskich wulkanów. 

Zachęcam do zaglądania na niedawno założone konto WŚ na Instagramie:

https://www.instagram.com/wulkanyswiatablog/

EDIT: 27 marca satelita meteorologiczny Himawari8 zarejestrował erupcję podmorskiego wulkanu Funka Asane (Wyspy Ogasawara, Japonia) zlokalizowanego około 5 km na północ od wyspy Kita-ioto. Ten podmorski wulkan po raz ostatni wybuchł w latach 1945 i 2013. Kolumna erupcyjna sięgnęła wysokości 7 km.

Więcej info o tym wulkanie (po japońsku):

https://www1.kaiho.mlit.go.jp/GIJUTSUKOKUSAI/kaiikiDB/kaiyo21-2.htm

Eksplozja freatyczna filipińskiego wulkanu Pinatubo

Dzisiaj między godziną 12.09 a 12.14 lokalnego czasu pojawiły się sygnały sejsmiczne i infrasoniczne o erupcji filipińskiego wulkanu Pinatubo. Eksplozja miała być 'słaba', chociaż Tokyo VAAC poinformowali o obłoku erupcyjnym sięgającym wysokości 14.3 km. Nadal jednak erupcja jest niepotwierdzona. Zapewne dopiero za kilka godzin dowiemy się czy rzeczywiście doszło do wybuchu słynnego filipińskiego wulkanu. W ciągu ostatnich miesięcy wulkan był spokojny. Teoretycznie mogło jednak dojść do erupcji freatycznej (napędzanej przez parę) bądź freatomagmowej (interakcja pary i magmy) Pinatubo. Obłok sfotografowany przez pilota to może jednak zwykła chmura. Hmm.

Jednak mamy wyraźne potwierdzenie. Filipiński Instytut Wulkanologiczny Phivolcs właśnie wyjaśnił, że eksplozja, która miała miejsce dziś po południu miała charakter freatyczny, co jest rodzajem eksplozji spowodowanej przez system hydrotermalny wulkanu. Tego typu eksplozje nie emitują lawy ani popiołu, ale bywają niespodziewane i śmiertelnie niebezpieczne. Biały obłok erupcyjny, zdominowany przez parę wodną. Brak opadu popiołu w Zambales. W tym roku mieliśmy także kilka eksplozji freatycznych jeziora kraterowego wulkanu Taal.

La Palma -  tak jak wspomniałem nowy otwór erupcyjny otworzył się 28 listopada na północno-wschodnim zboczu nowego stożka; powstał niewielki boczny stożek. Ustała natomiast aktywność erupcyjna w kraterze centralnym głównego stożka.

Lawa pokrywa już obszar o powierzchni 1147 hektarów. Zniszczeniu uległo 2748 budynków i innych struktur. Wylew lawy znajdował się w ostatnim czasie w odległości 1.5 km od miasta La Laguna. 

30 listopada główny stożek ponownie zaczął emitować popiół. Trwa strombolijska emisja lawy z mniejszego bocznego stożka.

Silna i nagła eksplozja wulkanu Aso

20 października o godzinie 11.43 lokalnego czasu doszło do nagłej erupcji freatyczej wulkanu Aso (Kiusiu, Japonia), która wygenerowała gęsty spływ piroklastyczny docierający na odległość ponad 1 km. Miejsce erupcji to krater Nakadake. Kolumna erupcyjna sięgnęła wysokości 3.5 km. Na szlakach turystycznych nikogo nie było, gdyż wulkan był objęty drugim stopniem alarmu (teraz już jest trzecim), a co za tym idzie obowiązuje wokół krateru Nakadake 2-kilometrowa strefa wykluczenia (tak jak obecnie na La Palmie). Aktualnie wulkan emituje obłoki pary. Parking przy Volcano Museum (Kusansenri) opustoszał.

Moim zdaniem mamy definitywny koniec półrocznej erupcji Geldingadalsgos. Miałem przyjemność ją obserwować w lipcu 2021 roku wśród turystów z USA, Niemiec, Polski, UK czy Francji. Nie ma aktywności powierzchniowej w dolinach Geldingadalir, Meradalir i Nattaghi, ustała aktywność sejsmiczna blisko Keilir. Czy była tektoniczna czy świadczyła o migracji magmy? Nie wiadomo. Jedynie krater nr. 5 jeszcze ulega odgazowaniu.

Warto monitorować wulkan Askja ze względu na inflację gruntu. Świadczy ona o akumulacji magmy na głębokości 2-3 km. Być może kiedyś dojdzie do erupcji akurat tego islandzkiego wulkanu.

Erupcja freatyczna wulkanu Taal

28 czerwca silne emisje dwutlenku siarki w kalderze filipińskiego wulkanu Taal wygenerowały vog (czyli wulkaniczny smog). Do pierwszej od stycznia 2020 roku aktywności erupcyjnej wulkanu Taal (Luzon, Filipiny) doszło po południu 1 lipca 2021 roku. Wybuch jeziora kraterowego wygenerował obłok erupcyjny o wysokości 1 km. Erupcję mogła spowodować intruzja świeżej magmy, zatem można spodziewać się kolejnych nagłych eksplozji. Wulkanolodzy z PHIVOLCS podnieśli stopień alarmu dla Taal na trzeci. Zaleca się ewakuację społeczności (barangas) Agoncillo i Laurel, prowincja Batangas z powodu ryzyka spływów piroklastycznych i wulkanicznego tsunami. 

Erupcja freatyczna, być może freatomagmowa. 

Wykryto emisje popiołu z wulkanu Sarychev (Saryczewa, wyspa Matua, Kuryle, Rosja) sięgające wysokości ponad 3 km. Anomalie termiczne zaobserwowano na tym wulkanie w dniach 12, 23, 25 i 29 czerwca. 

Początek końca erupcji Geldingadalsgos?

28 czerwca 2021 roku od godziny 20 zmalały wulkaniczne drgania erupcji Geldingadalsgos. Duże zamglenie na kamerach przedstawiających erupcję, aczkolwiek przez moment było widać niewielki staw lawy w kraterze nr. 5. W ciągu ostatnich dni aktywność erupcyjna krateru nr 5 była epizodyczna: niskie fontanny lawy i rozległe wylewy. Rodzi się zatem pytanie: krótkotrwała pauza w aktywności erupcyjnej czy może początek końca erupcji Geldingadalsgos? Najbliższe godziny/dni zapewne przyniosą odpowiedź na to pytanie. Wulkany potrafią być nieprzewidywalne i to jest w nich najpiękniejsze. Jeśli jednak erupcja definitywnie się zakończy to jednak będę odczuwał pewien żal, gdyż nastąpi to tuż przed moim wylotem na Islandię. 2 km na południe od aktywnego krateru znajduje się farma Ísólfsskáli zagrożona wylewami lawy z erupcji Fagradalsfjall. Być może jej właściciele będą mogli spać spokojnie. 

Ten wpis będzie jeszcze aktualizowany przed moim wylotem.  

EDIT Moje obawy i nie tylko moje okazały się jednak przedwczesne. Erupcja nieco osłabła, ale pole lawowe w dolinie Natthagi wciąż jest aktywne. Wczoraj o godzinie 20.55 miał miejsce wielki wypływ lawy z krateru nr. 5. Niewiarygodne wrzenie tamtejszego jeziora lawy oraz imponujące wytryski. Aktywność lawowa tego krateru zrobiła się epizodyczna, ale co kilka minut mają z niego miejsce wypływy lawy o różnej intensywności. Lawa przemieszcza się podziemnymi tunelami zasilając pola lawowe w dolinach Geldingadalir, Meradalir i Natthagi.

Rankiem o godzinie 05.42 lokalnego czasu doszło do krótkiej erupcji freatycznej bądź freatomagmowej wulkanu Rincon de la Vieja w Kostaryce, która wygenerowała obłok pary i gazu z domieszką popiołu o wysokości 3.9 km oraz lahary (potoki błota). 

Od 23 do 28 czerwca miało miejsce 8 epizodów erupcyjnych wulkanu Etna. Ma się wrażenie, że owe paroksyzmy z SE Crater stają się coraz częstsze.

Erupcja freatyczna wulkanu Dieng i nowa szczelina erupcyjna wulkanu Pacaya

29 kwietnia o godzinie 18.25 lokalnego czasu doszło do krótkiej erupcji freatycznej jawajskiego wulkanu Dieng z krateru Sileri. Materiał piroklastyczny i muł został wyrzucony w różnych kierunkach na wysokość 400 metrów. Na szczęście nikt tym razem nie zginął. Dieng to bardzo niebezpieczny wulkan - erupcje freatyczne z jego kraterów i emisje gazu niejednokrotnie zabijały setki osób np. w wyniku emisji gazów w 1979 roku zginęło 147 osób.

Rankiem 29 kwietnia na północnym zboczu wulkanu Pacaya otworzyła się nowa szczelina erupcyjna produkująca dwa wylewy lawy. Aktywność strombolijska i powiązane z nią emisje popiołu ze stożka MacKenney w toku. Czyli mamy wznowienie aktywności szczelinowej gwatemalskiego wulkanu. 

Wylew lawy wciąż ma miejsce z wulkanu Piton de la Fournaise na wyspie Reunion. Śmierć dwóch studentów zapewne przyczyni się do zamknięcia turystycznych szlaków. Pole lawowe się rozszerza, a wyciek lawy osiągnął już długość 3.5 km zatrzymując się w Grandes Pentes. 

Nie wiadomo jak długo potrwa islandzka erupcja Geldingadalsgos. Obecnie aktywny pozostaje tylko jeden krater, który generuje fontanny lawy o wysokości około 50 metrów. Pozostałe kratery są nieaktywne. Być może przepływ lawy wciąż ma miejsce pod ziemią - w tubach lawowych. Wypływ lawy jest jednak stabilny i wcale się nie zmniejszył. Erupcja nadal jest bardzo popularna wśród Islandczyków, rodaków i nielicznych zagranicznych turystów. Miejsce zostało już odwiedzone przez 55 000 ludzi. Niektórzy byli w dolinie Geldingadalur przynajmniej osiem razy! Fotografowie, droniarze, artyści, amatorzy mocnych wrażeń, etc. 

Mam wrażenie, że po paroksyzmach erupcyjnych Etny, początku erupcji Geldingadalsgos i erupcjach eksplozywnych wulkanu Soufriere na Saint Vincent nadszedł czas większego spokoju. Media przestały się interesować tematyką wulkanów. Przynajmniej chwilowo. Ale to się może w każdej chwili zmienić. Na pewno dojdzie do jakieś zaskakującej erupcji eksplozywnej w najbliższych miesiącach.

Wulkaniczne błyskawice wulkanu Taal

Mamy już czwarty stopień alarmu dla wulkanu Taal 50 km na południe od stolicy Filipin, Manili. Erupcja generuje setki wulkanicznych błyskawic powstających wskutek tarcia drobin popiołu w kolumnie erupcyjnej. Chmura popiołu i pary nad wulkanem sięga wysokości 16.8 km. Lotnisko Ninoy Aquino w Manili zawiesiło wszystkie loty pasażerskie do odwołania. Wokół aktywnego krateru rozciągnięta została 14 kilometrowa strefa wykluczenia. Erupcja ma charakter freatyczny bądź już freatomagmowy. Istnieje ryzyko spływów piroklastycznych oraz w powstania fal tsunami na jeziorze Taal. Ewakuacja objęła mieszkańców miasteczek Balete, San Nicolas i Talisay. Opad popiołu odnotowano w Cavite i Laguna, a nawet w Quezon City i Metro Manila.

Taal to bardzo niebezpieczny wulkan. Jego erupcja z głównego krateru 30 stycznia 1911 roku zrównała z ziemią kilka wiosek i uśmierciła 1335-1500 osób na Taal Island - wyspa była wówczas zamieszkana. Silna erupcja freatomagmowa 28 września 1965 roku uformowała nowy krater na południowo-zachodniej stronie Volcano Island. Obłok erupcyjny sięgnął wówczas wysokości 20 km. Płaska i turbulentna chmura piroklastyczna rozszerzyła się bocznie niszcząc wioski na brzegu jeziora i zabijając około 190 ludzi.

Zdj. Avi Borbon, Domcar Lagto i inni nieznani autorzy.

Erupcja freatyczna wulkanu Taal pierwszą wulkaniczną niespodzianką 2020 roku

Trzeci stopień alarmu dla filipińskigo wulkanu Taal - o godzinie 14.30 lokalnego czasu eksplozja freatyczna. Obłok erupcyjny nad wulkanem sięgnął wysokości 1.5 km. Trwają ewakuacje mieszkańców z okolic Taal. Od 26 marca 2019 roku miała miejsce aktywność sejsmiczna wulkanu. Opad popiołu ma miejsce w południowo-zachodnim sektorze Taal.

Zdj. Derrick Gerardo Manas, V. Mercado, Rainier Ramos.

W sobotę 11 stycznia przebudził się wulkan Kuchinoerabujima (Kagoshima, Japonia). Wulkan wyemitował obłok erupcyjny o wysokości 2 km, w przypadku Kuchinoerabujima istnieje ryzyko niebezpiecznych spływów piroklastycznych. To była pierwsza erupcja na wyspie od 2 lutego 2019 roku.

Erupcja na wyspie White Island: są zabici i ranni

O godzinie 14.11 lokalnego czasu miała miejsce silna eksplozja freatyczna bądź freatomagmowa wulkanu White Island na Nowej Zelandii, nazwa maoryska: Whakaari. W chwili eksplozji na wyspie bądź blisko niej znajdowało się 50-100 turystów. Oficjalnie wiadomo że przynajmniej jedna osoba nie żyje, są ranni i poparzeni w liczbie około 23, kilka osób uchodzi za zaginione (?). Liczba ofiar może wzrosnąć. Obłok erupcyjny nad wulkanem sięgnął wysokości 3.6 km. Turyści przebywający na wyspie w chwili wybuchu zeszli ze statku "Ovation of the Seas". Łącznie 38 osób. Uszkodzeniu uległ helikopter Volcano Air w chwili erupcji znajdujący się na wyspie.

Wulkan White Island to popularny cel turystycznych wycieczek na Nowej Zelandii. Zapewne po tej tragedii wyspa zostanie zamknięta dla zwiedzających na długi czas.

Erupcja freatyczna - skrótowo woda zamienia się w parę pod kraterem wulkanu, nie dochodzi do ekstruzji magmy. Dochodzi natomiast do interakcji hydrotermalnego systemu wulkanu z gorącymi skałami pod powierzchnią gruntu bądź z magmą. Woda gwałtownie zamienia się w parę i błyskawicznie się rozszerza (uwięziona w skałach). Jej ekspansja gdy wrze powoduje olbrzymi wzrost ciśnienia w ciągu bardzo krótkiego czasu. Wówczas dochodzi do erupcji freatycznej gdy ciśnienie osiąga punkt krytyczny. Erupcje freatyczne częstokroć mają miejsce bez ostrzeżenia, czasem mają one związek z nadchodzącą erupcją magmową (np. gdy magma znajdzie się w kontakcie z wodą gruntową). Są one umiarkowane i krótkotrwałe, ale bardzo niebezpieczne.

EDIT: Potwierdzono śmierć przynajmniej 5 osób zabitych przez erupcję wulkanu White Island, 20 jest rannych, 27 osób uchodzi za zaginione. Bilans ofiar śmiertelnych może nie być ostateczny, gdyż nadal precyzyjnie nie wiadomo ile osób przebywało w kraterze w chwili wybuchu. Różne źródła podają odmienne informacje.

Wzrasta aktywność wulkanu Awaczyńska Sopka oddalonego o 26-30 km od Pietropawłowska Kamczackiego. Możliwość silniejszej erupcji w przyszłości. Wulkan, któremu będę się przyglądał. Chodzi o żarzące się pęknięcie na jego zachodniej stronie. Avachinsky jest zdolny do silnych erupcji eksplozywnych (4 w skali VEI), w XX wieku wybuchał tak dwukrotnie: w latach 1926 i 1945.

Zdj. Dave McClelland, Michael Shade/Twitter.

Dużo ciekawych informacji o White Island plus sporo zdjęć znajdziecie tutaj:

http://wulkanyswiata.blogspot.com/2019/03/nowa-zelandia-2019-tomasz-na-wyspie.html

EDIT godzina 22.06 9 grudnia 2019: Bilans dzisiejszej erupcji wulkanu White Island to: 5 osób zabitych, 8 wciąż zaginionych, 34 osoby ranne, w tym 31 wciąż przebywających w szpitalach. W chwili erupcji na wyspie przebywało łącznie 47 osób. Liczba ofiar śmiertelnych zapewne wzrośnie do 13.

Tak jak wspominałem 5 osób zabitych wskutek erupcji wulkanu White Island, 8 ciał wciąż znajduje się na wyspie przysypanych popiołem. Niektóre osoby ranne i mocno poparzone wskutek np. wdychania toksycznego i gorącego gazu w dużym stężeniu (siarkowodór) mogą nie przeżyć, więc bilans ofiar śmiertelnych może być większy niż 13. Mówi się że ma zostać wszczęte śledztwo kryminalne w sprawie tragedii na White Island, ale nowozelandzka policja tego nie potwierdza. Poszkodowani są m.in. obywatele Australii, Nowej Zelandii, Chin, Niemiec, Malezji (potwierdzono śmierć malezyjskiego turysty) czy Wielkiej Brytanii. Zginął m.in. lokalny przewodnik Hayden Marshall-Inman.

Silna erupcja wulkanu Ulawun w Papui Nowej Gwinei

3 sierpnia 2019 roku doszło do silnej erupcji wulkanu Ulawun w Papui Nowej Gwinei. Obłok erupcyjny sięgnął stratosferycznej wysokości 16-19 km. Opad popiołu miał miejsce w pobliskich wioskach i w mieście Kimbe. Do ostatniej stratosferycznej erupcji Ulawun doszło 26 czerwca 2019 roku. Z powodu aktywności wulkanu w czasowych schronieniach nadal przebywa 7000 ewakuowanych z okolic wulkanu. Zdj. Christopher Lagisa.

Tego samego dnia doszło do dwóch niewielkich freatycznych bądź freatomagmowych eksplozji wulkanu Anak Krakatau w Indonezji. W ostatnich dniach niewielkie erupcje freatyczne miały także miejsce z krateru Kawah Ratu wulkanu Tangkuban Parahu (Jawa, Indonezja). Także sumatrzański wulkan Kerinci wyemitował obłok popiołu sięgający wysokości 4.3 km. Do erupcji freatycznej tego wulkanu doszło 31 lipca 2019 roku.

Także erupcja lawowa ekwadorskiego wulkanu Sangay nadal w toku.

7 sierpnia 2019 roku o godzinie 22.15 lokalnego czasu wulkan Asama na wyspie Honsiu, Japonia wyemitował obłok popiołu o wysokości 1.8 km. Trzeci stopień alarmu.

Nagła erupcja freatyczna wulkanu Tangkuban Parahu

Dzisiaj o godzinie 15.48 lokalnego czasu wybuchł wulkan dla mnie szczególny - Tangkuban Parahu (Tangkuban Perahu) koło Bandung, Jawa, Indonezja. Dotarłem na niego z ojcem w dniu 27 lutego 2010 roku i ta moja wizyta w dużej mierze zaważyła na powstaniu tego bloga. Niewielki obłok erupcyjny sięgnął wysokości 200 metrów ponad krater. Tangkuban Parahu to wulkan łatwo dostępny. Stanowi popularny cel wizyt turystycznych, szczególnie dla Indonezyjczyków. Strefa wykluczenia wokół kraterów Ratu i Upas wynosi 500 metrów. Do ostatniej erupcji freatycznej Tangkuban Parahu doszło 5 października 2013 roku.

Fotki z mojej wizyty i zdjęcia dzisiejszej erupcji z Twittera, autor: David Sebastian. W chwili wybuchu na wulkanie było sporo ludzi, niektórzy kręcili filmiki, a potem w panice uciekali jak najdalej od Kawah Ratu.

http://volcanic-landscapes.blogspot.com/search/label/Tangkuban%20Parahu

Eksplozja hydrotermalna wulkanu Ioyama

Niewielki wulkan Ioyama (Iozan, Mount Io) wchodzi w skład kompleksu wulkanicznego Kirishima (Kiusiu, Japonia). Dzisiaj o godzinie 15.39 doszło do jego erupcji hydrotermalnej - pierwszej od 1768 roku. Obłok pary wodnei i popiołu sięgnął wysokości 500 metrów ponad krater. W związku z tym podwyższono dla niego stopień alarmu na trzeci. W skład kompleksu wulkanicznego Kirishima wchodzą 23 wulkaniczne wierzchołki oraz 15 kraterów wulkanicznych, z czego 10 wypełniają jeziora. Wulkan Ioyama (kopuła lawowa) znajduje się na niższym północno-zachodnim zboczu najwyższego szczytu Karakunidake (1700 metrów) na krawędzi płaskowyżu Ebino. Uformowała go wspomniana erupcja z 1768 roku. Ioyama posiada owalny krater o średnicy 100 metrów. Przynajmniej od stycznia 2016 roku wykazywał aktywność fumaroliczną. Warto się przyglądać Mount Ioyama bliżej.

Wulkan Sakurajima wygenerował obłok erupcyjny o wysokości 2.3 km 19 kwietnia o godzinie 6.47 z krateru Minamidake.

Z wulkanu Pacaya w Gwatemali schodzą obecnie cztery wylewy lawy o długościach 200-500 metrów.

Także wulkan Sinabung (Sumatra, Indonezja) wygenerował dzisiaj obłok erupcyjny o wysokości 3 km.

Doszły mnie też słuchy o erupcjach eksplozywnych dwóch kamczackich wulkanów Zheltovsky i Khangar (środkowa i południowa Kamczatka), ale nie jestem w stanie ich należycie zweryfikować.

Emisje popiołu z wulkanu Ambae (Vanuatu) ustały. Nowy stożek jest znacząco większy i nadal rośnie, jego krater poszerzył się.

Erupcja freatyczna wulkanu Dieng

Mamy Prima Aprilis, ale nie zamierzam stroić sobie żartów. 1 kwietnia 2018 roku przywitał nas eksplozjami wulkan Sakurajima (Kiusiu, Japonia) z obu kraterów Showa i Minamidake. Z tego co pamiętam do ostatniej eksplozji z krateru Showa doszło 4 grudnia 2017 roku - to pewna nowość jeśli chodzi o wulkan Sakurajima.

W dodatku dziś o godzinie 13.42 wybucha freatycznie jawajski wulkan Dieng z krateru Sileri generując obłok erupcyjny o wysokości 100-200 metrów. Na szczęście brak ofiar śmiertelnych (Dieng to popularny obiekt turystyczny w Indonezji), zniszczeniu uległa jedynie plantacja pomidorów. Dieng po raz ostatni wybuchł z Kawah Sileri 2 lipca 2017. Nie wolno się zbliżać do Kawah Sileri na odległość 100 metrów. Na zdj. krater Sileri przed erupcją freatyczną.

EDIT: Do drugiej erupcji freatycznej z krateru Sileri doszło tydzień później - 8 kwietnia 2018 roku. Muł został wyrzucony na wysokość 50 metrów, erupcji towarzyszył biały obłok.

Tymczasem studentka wulkanologii Magda rusza na dwumiesięczne badania meksykańskiego wulkanu Socorro mające na celu odtworzenie historii jego erupcji eksplozywnych. Zaglądajcie czasem na jej Fanpejdż.

https://www.facebook.com/VolcVlog/?hc_ref=ARRs_JCqW_nRmPH-4LkuBgAtp-bu8c8qLHcrpws45SWFu0ovwaX38uX20NztTyGi1fM&fref=nf

Nazbierało się też ostatnio trochę tekstów Grega Gawlika o zdobywaniu i badaniu wulkanów w Ameryce Środkowej. Jego wyprawa już dobiegła końca, ale o przygodach Grzegorza na wulkanach warto informować, tym bardziej że jest to moim skromnym zdaniem człowiek pełen pasji, odwagi i determinacji - jeden z najbardziej interesujących podróżników w Polsce. Przed Wami wulkany San Miguel (Chaparrastique) i Santa Ana (oba w Salwadorze) oraz Pacaya i Acatenango (Gwatemala).

http://www.grzegorzgawlik.pl/blog/item/866-salwador-%E2%80%93-potezny-wulkan-san-miguel-2122m-chaparrastique-salvador.html

http://www.grzegorzgawlik.pl/blog/item/867-salwador-%E2%80%93-turkusowy-wulkan-santa-ana-2385m-i-widoki-na-wulkan-izalco.html

http://www.grzegorzgawlik.pl/blog/item/869-gwatemala-%E2%80%93-wulkan-pacaya-2580m-erupcja-uwielbia-pluc-lawa.html

http://www.grzegorzgawlik.pl/blog/item/870-gwatemala-%E2%80%93-oba-wierzcholki-wulkanu-acatenango-%E2%80%93-samodzielna-wycieczka-z-noclegiem-w-kraterze.html

Zresztą z Gregiem i Magdą w przyszłości zrobię wywiady. Czemu nie? W końcu ktoś musi popularyzować w Polsce wulkany, nieprawdaż?

Dallol w Etopii - wyprawa Tomasza w styczniu 2018 roku

Kolejnym punktem na mapie wulkanicznych zainteresowań mojego znajomego z Katowic było jedno z najbardziej malowniczych i unikatowych miejsc na Ziemi. Przed Wami etiopski wulkan Dallol zlokalizowany w depresji Danakil w północnej części Afar. Krater Dallol wznosi się na wysokość 60 metrów powyżej solnego płaskowyżu (znajdującego się na wysokości 48 metrów pod poziomem morza), a powstał wskutek erupcji freatycznej w 1926 roku. Do niewielkiej erupcji freatycznej w Dallol mogło dojść w pierwszym tygodniu stycznia 2011 roku; widzieli ją mieszkańcy pobliskiej wioski Hamedela. Pozostawiła ona ciemno-szary popiół i depozyty siarki na gorących źródłach w Dallol.

Dallol odznacza się solną kopułą, solnymi stożkami oraz wieloma gorącymi źródłami z wrzącą, przesyconą i ekstremalnie kwasową wodą. Z cudownie kolorowymi stożkami soli współgrają baseny żółtej, pomarańczowej czy niebiesko-zielonej solanki. Mogą one być rezultatem reakcji utleniania chlorku żelazawego do chlorku żelazowego. W wodach gorących źródeł Dallol dominują wysokie poziomy chlorków. W próbkach hydrotermalnych depozytów z Dallol wykryto za pomocą dyfrakcji rentgenowskiej halit, siarkę, kalcyt, hematyt i sodalit oraz umiarkowane poziomy krzemionki. Tlenki metali oraz domieszki potasu i fluoru nadają Dallol brązowy, żółty bądź niebieskawy kolor. Niesamowite miejsce, prawda?

Nie do końca jednak bezpieczne, gdyż zdarzały się tutaj porwania cudzoziemców przez bandytów z Erytrei. Ale obecnie ochrona jest bardzo solidna i konieczna. Nie da się ukryć iż Dallol jest miejscem tak specyficznym i unikatowym że można w nim zrobić setki zdjęć. To istny raj dla fotografów wszelkiej maści. Tomasz eksplorował Dallol przez 2 dni pod rząd - wraz z pobliskimi ruinami wioski i kopalni potażu, ale o tym w niedalekiej przyszłości, bo to przysłowiowy rzut beretem od krateru. Warto jeszcze dodać że przeciętna roczna temperatura w Dallol wynosi 35 stopni Celsjusza, a w najgorętszym miesiącu potrafi sięgnąć 46 stopni. Klimat w depresji Danakil jest także ekstremalnie suchy i ultra-jałowy. Ale nawet w tak nieprzyjaznym dla życia miejscu jak w Dallol potrafią żyć ekstremofile.

http://wulkanyswiata.blogspot.com/2017/08/ekstremofile-odkryte-w-danakil-etiopia.html

Niesamowita wyprawa Tomasza do niesamowitego miejsca. Cieszę się że mogę je tutaj spopularyzować. Sam chętnie bym się tam udał. :-)

Dallol, styczeń 2018 roku, zdj. Tomasz Lepich.