Powódź glacjalna z islandzkiego wulkanu Katla

Rankiem 27 lipca z lodowca Myrdalsjokull kryjącego pod lodem islandzki wulkan Katla zeszła powódź glacjalna, która zalała krajową jedynkę na odcinku 500 metrów-1 km oraz zniszczyła most na rzece Skalmur. Prawdopodobną przyczyną owej powodzi glacjalnej jest intensywna aktywność geotermalna, a nie erupcja pod lodem. Podniesiono stopień alarmu dla wulkanu Katla na żółty. 

Do powodzi glacjalnych (jokulhlaup) doszło w trakcie erupcji wulkanu Katla w 1918 roku, w 1955 roku (erupcja niepewna) oraz w 2011 roku. 

Póki co nie ma dowodów na rozpoczęcie podlodowej erupcji islandzkiego wulkanu Katla. Zdj. Matthias Sveinbjornsson. 

29 lipca o godzinie 16.45 lokalnego czasu wybuchł wulkan Sakurajima (Kiusiu, Japonia) generując fale uderzeniowe oraz obłok popiołu o wys. 5-6 km.

Rój trzęsień ziemi pod islandzkim wulkanem Katla

 Od dwóch dni trwa rój trzęsień ziemi pod wschodnią częścią podlodowcowego wulkanu Katla (Islandia). Do ostatniej silnej erupcji eksplozywnej tego wulkanu doszło w 1918 roku. Być może trwający rój trzęsień ziemi jest rezultatem aktywności geotermalnej pod lodem, co może skutkować powodzią glacjalną na rzece Múlakvísl. Tak czy owak, Katla jest wulkanem, którego przebudzenia obawiają się Islandczycy. Nie jest do końca jasne jakie będą wyraźne prekursory przyszłej erupcji Katli - czy będą to np. umiarkowane/silne trzęsienia ziemi? Wulkan drzemie od ponad stu lat. Źródło: Dave McGarvie.

Natomiast nadal trwa powódź glacjalna z wulkanu Grímsvötn na rzece Gígjukvísl. Ten podlodowcowy islandzki wulkan po raz ostatni wybuchł w 2011 r. Poziom wulkanicznego alarmu dla Grímsvötn został podniesiony na żółty. Pytanie kiedy będzie następna erupcja eksplozywna (nie szczelinowa) na Islandii?

16 października kurylski wulkan Chikurachki (Paramuszyr) wyemitował obłok popiołu na wysokość 4.3 km, który rozciągnął się na odległość 300 km. Tego samego dnia umiarkowaną aktywność eksplozywną wykazywał wulkan Ałaid (wyspa Atłasowa).

Aktywność erupcyjną wykazują wulkany Nevados de Chillan (Chile, obłoki popiołu sięgają wysokości 3.7-6.1 km) oraz Sakurajima (Japonia).

W ciągu ostatnich dni uspokoiła się aktywność erupcyjna wulkanu Stromboli obecnie obejmująca słabą aktywność strombolijską z północnych otworów erupcyjnych. 

EDIT: Od 20 października trwają umiarkowane emisje popiołu z sumatrzańskiego wulkanu Kerinci. Wulkan jest objęty drugim stopniem alarmu.

Powódź glacjalna na rzece Múlakvísl

Trwa powódź glacjalna (jökulhlaup) na lodowcowej rzece Múlakvísl, Islandia. Pomiar przewodności elektrycznej wynosi około 580 µS/cm (obecnie nastąpił spadek). Nie wolno zbliżać się do rzeki z powodu zanieczyszczenia SO2: Múlakvísl nabrała ciemnej barwy i śmierdzi siarką. Być może w nocy doszło do umiarkowanej erupcji wulkanu Katla. Inna możliwa przyczyna to aktywność geotermalna pod wulkanem. Po północy 29 lipca 2017 roku miały miejsce drgania harmoniczne w północno-zachodniej części kaldery. Podlodowcowy wulkan Katla (znajdujący się pod lodowcem Mýrdalsjökull) został objęty żółtym alarmem.

Powódź glacjalna z wulkanu Grímsvötn

Niewielka powódź glacjalna pochodząca z wulkanu Grímsvötn rozpoczęła się na rzece Gígjukvísl. Na obszarze czuć odór siarki, ale powódź nie stwarza zagrożenia. Od ostatniego weekendu lodowiec osiadł o 5 metrów. Gdybym stawiał na wulkan, który wybuchnie na Islandii w najbliższym czasie (w tym roku?) bez wątpienia byłby to Grímsvötn. Na zdj. Jona Gustafsson/AP erupcja tego podlodowcowego wulkanu w 2011 roku.

Już 247 osób zabitych przez trzęsienie ziemi w środkowych Włoszech. 190 w prowincji Rieti, 57 w prowincji Ascoli Piceno. 400 osób jest rannych, ponad 6500 pozostaje bez dachu nad głową. Miasteczka Amatrice i Accumoli są niemal doszczętnie zniszczone. Wciąż mają miejsce silne wstrząsy. Niestety Norcia i Amatrice były niejednokrotnie nękane przez niszczycielskie trzęsienia ziemi w ciągu ostatnich 700 lat. Bilans ofiar może wzrosnąć z powodu okresu wakacyjnego. Turyści pojawili się np. w Amatrice, by wziąć udział w tamtejszym festiwalu Amatricana pasta sauce. Wśród zabitych są niestety wczasowicze.

Zapraszam do obserwacji mojego niedawno założonego Twittera:

https://twitter.com/Wulkany1?lang=pl

EDIT 26 sierpnia: Najnowszy bilans tragicznego trzęsienia ziemi we Włoszech: 281 zabitych, 387 osób rannych, łącznie 928 wstrząsów.

O erupcji wulkanu Katla w 1918 roku

Dwa dni temu przeszukując islandzki Internet ku mojej uciesze odnalazłem nowe zdjęcia z potężnej erupcji wulkanu Katla w 1918 roku. Zdjęć z tej erupcji do tej pory znałem tylko dwa nie mając świadomości że jest ich więcej - tak czy owak jeszcze mniej fotek obrazuje silną erupcję wulkanu Hekla w 1947 roku. O podlodowcowym wulkanie Katla media zaczęły pisać w 2010 roku w trakcie erupcji islandzkiego Eyjafjallajökull. Straszono tym wulkanem. Rzeczywiście erupcja wulkanu Katla w 1918 roku miała szacowaną siłę 5 w skali VEI i była dziesięciokrotnie silniejsza niż słynny wybuch Eyjafjallajökull. Była to erupcja podlodowa z ogromną emisją popiołu. Popiół został wyrzucony przez setki metrów lodu formując kolumnę erupcyjną sięgającą wysokości 14 km. Kiedy opadł pokrył obszar 50 000 km kwadratowych, czyli połowę Islandii. W wyniku stopienia lodu powstał jökulhlaup (powódź glacjalna). Przepływ wody osiągnął 300 000 metrów sześciennych na sekundę, czyli szybciej niż Amazonka. Obszar sześciokrotnie większy od Paryża został zalany, a woda transportowała głazy i kawałki lodowca. Kilka wiosek na południowym wybrzeżu zostało zdewastowanych. Powódź wydłużyła wybrzeże Islandii o kilka kilometrów. Erupcja wulkanu Katla nastąpiła prawie bez ostrzeżenia. Niedługo minie od niej 100 lat. W latach 1955, 1999 i 2011 spod lodowca Mýrdalsjökull pod którym znajduje się Katla doszło do niewielkich powodzi glacjalnych - mogły być one spowodowane niewielką aktywnością erupcyjną (erupcja nie przebiła się przez lód) bądź zwiększoną aktywnością geotermalną. Jedno jest pewne - Katla jeszcze nie powiedziała ostatniego słowa.

Rewelacyjne zdjęcia z erupcji Katli znajdziecie poniżej. Ich autorem jest Þorlákur Sverrisson.

http://www.eirikur.is/thorlsv.html

Kocham takie stare archiwalne fotografie. To historia danego narodu.

Co poza tym? Ekipa Cazadero Diving Expedition znajduje się obecnie przy jeziorze Cerro Cazadero znajdującym się na wulkanie Cerro Tipas na wysokości 5990 metrów. Nurkowanie zapewne w najbliższym czasie. Na pewno będą interesowały mnie wymiary tego jeziora, jego głębokość, kształt i czy cokolwiek w nim żyje. Aby rekord Guinnessa w wysokogórskim nurkowaniu mógł zostać uznany wspomniane jezioro musi mieć minimum 5 metrów głębokości. I zapewne tyle metrów ma.

- Chripoi (Kuryle, Rosja) - Obłok popiołu w dniu 6 marca 2016 roku sięgnął wysokości 6 km. Szkoda że nikt tego nie sfotografował.

- Alaid (Ałaid, Kuryle) - 4 marca chmura popiołu i pary nad wulkanem sięga wysokości 3 km. Intensyfikacja aktywności erupcyjnej.

- Niewielkie eksplozje targają nikaraguańskim wulkanem Telica.

- Tungurahua (Ekwador) - Umiarkowana aktywność erupcyjna. Ciągłe emisje pary i popiołu za dnia sięgające wysokości 1-2 km, w nocy krater Tungurahua żarzy się, a rozżarzone bloki skalne są wyrzucane na odległość 1200 metrów. Niewielkie spływy piroklastyczne schodzą sektorami Quebrada Romero i Quebrada Achupashal. Deszcze generują lahary w kanionach Achupashal, Jewish, Pondoa, Mandur, Pingullo i Rea Chontapamba. Zamknięto jedną z dróg.

- W Papui Nowej Gwinei emisje popiołu z wulkanów Manam i Bagana.

Bárðarbunga update

Intensywna aktywność sejsmiczna wulkanu Bárðarbunga wciąż trwa i jest obecnie skoncentrowana pomiędzy Bárðarbunga a wulkanem Kverkfjöll z wolna migrując w kierunku północno-wschodnim. Zaniknął rój trzęsień ziemi na krawędzi Dyngjujökull na wschód od stożka Kistufell. W kalderze Bárðarbunga także mają miejsce trzęsienia ziemi. Większość trzęsień ziemi ma miejsce na głębokości 5-10 km. Od początku roju 16 sierpnia do teraz miało miejsce ponad 4000 trzęsień ziemi. Pomiary deformacji gruntu za pomocą GPS wskazują na horyzontalny ruch magmy na płytkiej głębokości. Nadal brak aktywności powierzchniowej, ale nie można wykluczyć, że dojdzie w przyszłości do podlodowcowej erupcji eksplozywnej prowadzącej do powstania powodzi glacjalnej i emisji popiołu. Obowiązuje zakaz poruszania się samochodem czy wędrowania w obszarze wewnątrz trójkąta z czerwonych linii ze ściętym bokiem.

Kaldera Bárðarbunga przypuszczalnie może się obniżać, a co za tym idzie może się w końcu zapaść. To bardzo zła wiadomość, bo erupcja po kolapsie kaldery może być potężna. Zobaczymy co się wydarzy. Robi się ciekawie.

Kpiny z Etną. Z wiarygodnych źródeł dowiedziałem się, że znowu zakazano dostępu do obszaru wierzchołka sycylijskiego wulkanu - pomimo że Etna jest w tej chwili spokojna! Dostęp dla turystów/wielbicieli wulkanów tylko do wysokości 2800 metrów. Co to do diaska ma być?

Poziom niepewności dla islandzkiego wulkanu Katla

W związku z utrzymującą się od kilku dni aktywnością sejsmiczną pod islandzkim podlodowcowym wulkanem Katla 8 lipca 2014 roku wulkan objęto poziomem niepewności. Niebezpieczne obszary to przede wszystkim glacjalne rzeki wypływające z wulkanu ze względu na koncentrację niebezpiecznych toksycznych gazów z lodowca Mýrdalsjökull. Nie wolno zatrzymywać się przy rzece glacjalnej Múlakvísl oraz innych rzekach glacjalnych. Jeśli dojdzie do powodzi glacjalnej to nastąpi ona bez ostrzeżenia. Turyści na tym obszarze muszą mieć włączone telefony komórkowe, aby w razie zagrożenia przyszedł do nich SMS od właściwych służb ratowniczych. Najsilniejsze trzęsienie ziemi w ciągu ostatniej doby: magnituda 3.0, brak harmonicznych drgań. Nie wiadomo czy dojdzie do erupcji wulkanu, ale takie ryzyko należy wziąć pod uwagę. W czasie umiarkowanej erupcji wulkanu Katla w lipcu 2011 roku również doszło do umiarkowanego roju trzęsień ziemi, który rozpoczął się z grubsza na miesiąc przed wspomnianym wybuchem.

Powódź glacjalna na Grímsvötn

Glacjalna powódź (jökulhlaup) rozpoczęła się pod wulkanem Grímsvötn. Poziom wody jest przybliżony do glacjalnej powodzi z listopada 2012 roku. Woda z powodzi zapewne nie dotrze do drogi na Skeiðarársand czy do mostu nad rzeką Gígjukvísl. Przypomnijmy, że ów most został posadowiony w miejsce poprzedniego zmytego przez jökulhlaup w 1996 roku (na zdjęciach). Nie mogę jednak znaleźć żadnej informacji, że dzisiejszy jökulhlaup to rezultat subglacjalnej erupcji Grímsvötn.

Niusy z Papui Nowej Gwinei: obłok SO2 nad wulkanem Ulawun, odnotowano erupcję wulkanu Karkar z chmurą popiołu sięgającą wysokości 2.4 km.

Mała erupcja freatyczna wulkanu Kverkfjöll

Islandzka Służba Cywilna informuje, że wczoraj doszło do małej erupcji freatycznej (parowej, bez udziału magmy) na pokrytym lodem wulkanie Kverkfjöll. Erupcja freatyczna nastąpiła po małej powodzi glacjalnej z lodowca Kverkjökull i była zapewne rezultatem uwolnienia ciśnienia w trakcie powodzi. Na zdjęciu widać północno-wschodnią krawędź lodowca Kverkjökull oraz ślady powodzi i popiołu.

Nieco informacji o wulkanie tutaj:

http://wulkanyswiata.blogspot.com/2011/09/islandia_01.html

15 sierpnia o 6.30 czasu UTC rozpoczęła się także nowa erupcja kamczackiego wulkanu Kluczewska Sopka. Eksplozjom strombolijskim towarzyszą silne drgania. Chmura gazu i pary z domieszką popiołu sięgnęła wysokości 5.5 km. Dane satelitarne wskazują na obecność anomalii termicznej nad wulkanem. 

100 000 wejść z Polski na bloga. Super!

Skąd się wzięła medialna wrzawa wokół Katli?

Wszystko zawdzięczamy wysoce medialnej erupcji Eyjafjallajökull w marcu/kwietniu 2010 roku oraz anonimowemu dziennikarzowi, który powołując się na islandzkiego wulkanologa profesora Pálla Einarssona (człowieka który przewidział erupcję Hekli w 2000 roku) napisał, że profesor wskazywał na połączenie Eyjafjallajökull i Katli w taki sposób, że erupcja tego pierwszego wulkanu przyczyni się do erupcji tego drugiego. Dwie erupcje Eyjafjallajökull, a mianowicie w latach 1612 i 1821-23 nastąpiły kilka miesięcy przed potężniejszymi erupcjami Katli w październiku 1623 roku oraz czerwcu 1823 roku. Po erupcji Eyjafjallajökull w 920 roku Katla wybuchła w 934 roku czyli kilka lat później. Zwrócić również należy uwagę na to, że Eyjafjallajökull w ciągu 1000 lat wybuchał zaledwie czterokrotnie, a erupcji Katli w tym okresie było przynajmniej 27. Profesor Páll Einarsson świadom medialnej histerii wokół Katli nie sprostował jednak do tej pory swej hipotezy. Od czasu pamiętnej erupcji Eyjafjallajökull minęło już ponad 18 miesięcy, a Katla nadal śpi - abstrahując od przypuszczalnej małej erupcji subglacjalnej ostatniego lata (9 lipca 2011 roku), której owocem był jökulhlaup niszczący most na rzece Múlakvísk. Jak często takie małe subglacjalne erupcje Katli mają miejsce? Nie wiemy, natomiast media mają pożywkę z potężnych erupcji Katli takich jak np. erupcja Eldgjá w 934 roku, która wyprodukowała 18 km kwadratowych lawy. Podejrzewam, że owe małe erupcje są częstsze niż przypuszczamy, gdyż Islandczycy przywykli już do niewielkich powodzi glacjalnych, częstokroć wręcz ignorowanych, gdyż niewielki hlaup nie ma na tyle znaczenia, aby skojarzyć jego wystąpienie z erupcją, której nie widać. Dość powiedzieć, że 17 erupcji Katli ma VEI 4 albo 5, aby więc przebić się przez pokrywę lodowca Mýrdalsjökull o grubości 700 metrów erupcja musi mieć siłę przynajmniej 3 w skali VEI. Ale i tak można przypuszczać, iż wspomniane małe erupcje subglacjalne znacznie przewyższają ilościowo potężne wybuchy, czego dowodem jest choćby inny islandzki wulkan Askja. W 1875 roku doszło do potężnej erupcji Askja (5 w skali VEI), która uformowała jezioro Öskjuvátn. Zarówno przed, jaki i po Askja miała kilka mniejszych bazaltowych przejawów aktywności erupcyjnej. Jeden z nich uformował małe jezioro kraterowe Vítí (Piekło).

Zatem Katla stanowi obiekt zainteresowania dla rozmaitych grup interesów: naukowców próbujących zaistnieć w świecie medialnym, dziennikarzy i blogerów chcących zarobić na medialnej histerii, wreszcie alarmistów i zwolenników wszelakich teorii spiskowych, którzy sieją zamęt i strach kreując niestworzone wizje nadchodzącej Apokalipsy, ba, widząc w każdym naturalnym kataklizmie symptom zguby ludzkości. Tefrochronologia plus datowanie radiokarbonem ujawnia 103 erupcje Katli w ciągu 8500 lat, z czego te mniejsze (0-2 w skali VEI) powinny być liczniejsze niż te większe. Ze względu na szybkie i gwałtowne topnienie lodowca spowodowane przez erupcje Katla uchodzi za bardzo niebezpieczny wulkan. Wspomniane mniejsze erupcje wulkanu nie są w stanie przebić się przez gruby lodowiec Mýrdalsjökull, ich mierzalnymi/obserwowalnymi dowodami są aktywność sejsmiczna, małe hlaupy (powodzie glacjalne) oraz wypełnione wodą kratery na powierzchni lodowca Mýrdalsjökull.

My jako ludzie lubimy precyzyjne wzorce. Wzorce, które tworzymy w oparciu o nasze obserwacje. Prawda zazwyczaj leży gdzieś pośrodku. Sam czasem jestem winny takiego stanu rzeczy, bo dość trudno nauczyć się podejścia krytycznego, jeśli chodzi o wywody naukowe. Z wulkanami tak naprawdę nie ma nigdy pewności - w ich przypadku wzorce często po prostu zawodzą... A że dziennikarze zazwyczaj nie odróżniają czasu geologicznego od historycznego to już osobna bajka.

Na sam koniec tego być może przydługiego eseju o Katli warto wspomnieć o pewnej legendzie pokazując kulturoznawczy aspekt wulkanizmu. Według zapisków islandzkich Katla była czarownicą, która posiadała buty pozwalające jej biec bez oznak zmęczenia. Tym samym doganiała owce, które zagubiły się w górach - nawet po kilku dniach poszukiwań. Pasterz imieniem Bardi założył buty, aby znaleźć swoje zwierzęta. Wściekła z tego powodu Katla utopiła Bardi w beczce z wodą. Wraz z końcem zimy wiedźma dowiedziała się, że duch topielca pojawi się, aby dokonać zemsty. Jak tylko się pojawił przerażona wyjściem na jaw jej zbrodni Katla założyła buty, pobiegła na wulkan i rzuciła się do szczeliny nazwanej później Szczeliną Katli. Miała miejsce potężna erupcja i powódź niszcząca kilka wiosek. Wylew lawy spalił klasztor w Thykkvabœ. Powstał Mýrdalssandur, wielki niezamieszkany płaskowyż otoczaków. Islandczycy do tej pory boją się tego miejsca.

Dwa teksty o Lanzarote (Wyspy Kanaryjskie):

http://bartkrawczyk.natemat.pl/18931,lanzarote-posrod-gor-ognia
http://bartkrawczyk.natemat.pl/19357,lanzarote-sztuka-i-wulkany

Katla i Popocatepetl

28 kwietnia oraz 7-8 maja 2012 roku miały miejsce niewielkie powodzie glacjalne (jökulhlaup) pod pokrywą lodową wulkanu Katla, co świadczy o ruchu magmy podgrzewającej lód i powodującej jego topnienie. Odnotowano wzrost poziomów harmonicznych drgań. 15 maja miał miejsce mały rój sejsmiczny pod Katlą. Wszystkie te informacje są zapewne wodą na młyn dla sensacyjnej prasy wieszczącej gwałtowne przebudzenie Katli. Niewielki rój wstrząsów sejsmicznych odnotowano także w dniach 14-15 maja w pobliżu kaldery Askja, na południowy zachód od wulkanu Herðubreið (na zdjęciu). Na fotografii archiwalnej u dołu erupcja wulkanu Katla w 1918 roku.

Aktywność erupcyjna meksykańskiego wulkanu Popocatepetl nadal trwa, choć bez oznak znacznej intensyfikacji. Mieszkańcy Santiago Xalizintla noszą maski, a na dachach i ulicach miejscowości zalega popiół wulkaniczny. Wulkan produkuje z krateru chmury gazu i popiołu. Fotografie by Imelda Medina/Reuters.

Przez najbliższy tydzień będę ograniczony z dostępem do Internetu, zatem blog może nie być aktualizowany. Mam nadzieję, że w czasie mojej sieciowej nieobecności nie wydarzy się nic szczególnego np. potężny wybuch Katli. :-)

Grímsvötn i glacjalna powódź

Na wulkanie Grímsvötn znajdującym się pod lodowcem Vatnajökull doszło wczoraj do glacjalnej powodzi (jökulhlaup). Rzeka Gígjukvísl nabrała czarnej barwy, a w powietrzu dało się wyczuć zapach siarki. Przyczyną glacjalnego wylewu nie była jednak aktywność wulkaniczna, ale ulewne deszcze (98mm) i obfite opady śniegu poprzedzające wysokie temperatury na Islandii (15 stopni Celsjusza), które przyczyniły się do gwałtownego topnienia pokrywy lodowej. Mniej więcej w tym samym czasie miał miejsce niewielki rój trzęsień ziemi na wulkanie Katla.

Islandia

LOKI-FOGRUFJOLL - Choć obecnie założyłem sobie rygor systematycznego opisywania wulkanów państwami w tym przypadku robię wyjątek. Wulkaniczny system Loki-Fögrufjöll (1570 m) jest zlokalizowany na zachód północny zachód od podlodowcowego wulkanu Grimsvötn. Ów podlodowcowy wulkan wybuchł w 1910 roku wyrzucając tefrę. Jego kolejne podlodowcowe erupcje miały prawdopodobnie miejsce w latach 1986 i 1991 w innych miejscach. W nocy 12 lipca 2011 roku doszło do glacjalnego wybuchu wulkanu (podlodowcowej erupcji) z Köldukvíslarjökull, części lodowca Vatnajökul - z obszaru dotąd nieznanego jako obszar geotermalny. Produktem erupcji była powódź glacjalna, która wpłynęła rzeką Svedja do laguny i jeziora Thorisvatn. Poziom wody w Hágöngulón podniósł się o 30 cm. O tej erupcji media jakoś nie wspomniały zajęte Katlą i Heklą. Wulkan znany jest także jako Lokahryggur czy Hamarinn. Loki-Fögrufjöll wchodzi w skład systemu szczelin Bárðarbunga, ale jest niezależny. Nie posiada kaldery.

Daty erupcji: 1910, 1986?, 1991?, 2006?, 2008?, 2011.

Niewielki jokulhlaup na Katli

Z islandzkiego wulkanu Katla zszedł niewielki jokulhlaup (glacjalna powódź), który mógł zostać prawdopodobnie spowodowany erupcją freatyczną pod lodem bądź aktywnością geotermalną. Uszkodzona została autostrada numer jeden przy rzece Múlakvísl, zniszczeniu uległ most. Powódź rozpoczęła się spod jęzora lodowcowego Höfdabrekkujökull. Obszar Álftaver poddano ewakuacji. Pokryty lodowcem Myrdalsjökull wulkan Katla ostatni raz wybuchł potężnie w 1918 (4 w skali VEI). Jestem pewien, że dziennikarze dla których "wkrótce" znaczy "teraz" natychmiast zaczną krzyczeć o kolejnej nadchodzącej erupcji islandzkiej. Tak czy siak warto zacząć przyglądać się zarówno Hekli jak i Katli. Byłoby cudownie, gdyby wybuchł któryś z nich.

W dniu dzisiejszym po raz kolejny w tym roku uaktywniła się sycylijska Etna. Po kilkudniowej aktywności strombolijskiej godzinny paroksyzm erupcji Etny nastąpił po południu. Od początku 2011 roku to był piąty epizod erupcyjny sycylijskiego wulkanu. Jego produktem był opad popiołu i lapilli na pobliskie obszary włączając Katanię i Nicolosi. Fontannie lawy towarzyszyła wysoka na kilka kilometrów kolumna erupcyjna i wylew lawy docierający do Valle del Bove. O godzinie 13.41 lokalnego czasu doszło do eksplozji w kraterze Bocca Nuova generującej intensywny opad popiołu.

Z innej beczki, ale ten nowy Morbid Angel AD 2011 słaby. Strasznie niespójna płyta i spore rozczarowanie.

Islandia

KATLA - Podlodowcowy wulkan (1512 m) na Islandii, ktόry słynie z potężnych erupcji datujących się od X wieku. Począwszy od XVI wieku wybuchał przeciętnie co 42 lata. Gigantyczna erupcja szczeliny Eldgja zanotowana została w 934 roku. Trwała od trzech do ośmiu lat i szacuje się, że dostarczyła 19.6 km sześciennych bazaltowej lawy. To był największy wypływ bazaltowej lawy w czasach historycznych. Ilość kwasu siarkowego, ktόra dostała się do atmosfery na skutek owego wybuchu wpłynęła na środowisko. Wstrząsy sejsmiczne o średnim nasileniu poprzedziły kolejną erupcję Katli w 1625 roku. Trzęsienia ziemi miały także miejsce przed erupcjami w latach 1660, 1721, 1755, 1823, 1860 i 1918. Ten ostatni wybuch spowodował wypływ wody (jokulhlaup) o średnicy blisko 3500000 metrόw sześciennych na sekundę przez dwa dni. Po tej erupcji odnotowano wzrost trawy na nisko położonych gruntach. Wybuch wulkanu Eyjafjoell znajdującego się pod lodowcem Eyjafjallajoekull, ktόry przez kilka kwietniowych dni i nocy 2010 roku sparaliżował ruch lotniczy w całej Europie może doprowadzić do erupcji znacznie groźniejszej Katli. Z drugiej strony niektόrzy badacze sugerują, że erupcje Surtsey w latach 1963-1967 i Heimaey w 1973 roku mogły doprowadzić do rozładowania ciśnienia pod powierzchnią ziemi, co przyczyniło się do opόźnienia erupcji Katli.

Daty erupcji Katla: 2011, 1999, 1955, 1918, 1860, 1823, 1755-56, 1721, 1660-61, 1625, 1612, 1580, 1450 plus minus 50 lat, 1440, 1416, 1357 ± 3 lata, 1311, 1262, 1245, 1177 ± 2 lata, 1150 ± 50 lat, 934 ± 2 lata, 920