Wybucha podwodny wulkan Kavachi

29 stycznia 2014 roku satelita EO-1 zaobserwował podmorską erupcję wulkanu Kavachi (Wyspy Salomona). Niebieskawozielona woda rozciąga się w kierunku wschodnim od podmorskiego wulkanu (kolor pochodzi od rozpuszczonych wulkanicznych gazów oraz fragmentów lawy zawieszonych w wodzie). Erupcja w dalszym ciągu nie sięga jeszcze ponad powierzchnię wody. Kavachi w XX wieku wybuchał tuzin razy.

Nowa faza erupcyjna wulkanu Tungurahua

Rozpoczęła się nowa faza erupcyjna wulkanu Tungurahua w Ekwadorze. Od rana 30 stycznia sieć instrumentów sejsmicznych wykryła sygnały eksplozji oraz drgań wskazujące na wewnętrzny ruch gazów i magmy. Opad świeżego ciemnego popiołu odnotowano w Pungal i Penipe, umiarkowany w Palictahua. Ciemny popiół pochodzi od świeżej (juwenilnej) magmy. Ostatnia faza erupcyjna wulkanu Tungurahua miała miejsce 6-13 listopada 2013 roku - wówczas miały miejsce wulkaniańsko-strombolijskie eksplozje generujące kolumny erupcyjne sięgające wysokości 4 km, którym towarzyszyły silne fale uderzeniowe oraz okazjonalne gorejące chmury. Zdjęcie by Elizabeth Drummond.

Umiarkowana aktywność erupcyjna innego ekwadorskiego wulkanu Reventador. Zaobserwowano nowe emisje popiołu i rozżarzonego materiału.

Dane satelitarne wskazują na obecność anomalii termicznej w kraterze centralnym alaskańskiego wulkanu Shishaldin. Odnotowano także wzrost emisji pary. Ostatnia erupcja Shishaldin miała miejsce w 2009 roku.

Wznowienie erupcji wulkanu Kluczewska Sopka

26 stycznia 2014 roku kamczacki wulkan Kluczewska Sopka wznowił erupcję. Ciągła emisja popiołu wygenerowała obłok erupcyjny sięgający wysokości 5 km. Aktywność erupcyjną wykazuje także wysepka Nishinoshima wytrwale powiększana przez wylewy lawy. Chmury popiołu nad wyspą sięgały w ostatnich dniach wysokości 1.2 km. Były one produktem interakcji wody z magmą (aktywność freatomagmowa) bądź silniejszych eksplozji strombolijskich. Dwa otwory erupcyjne na Nishinoshima pozostają aktywne, przy czym efuzja lawy ma miejsce z jednego z nich.

Dzisiejszego ranka kolejna erupcja popiołu z krateru Nakadake wulkanu (kaldery) Aso w Japonii. Obłok popiołu sięgnął wysokości setek metrów.

Nie widzi się tego codziennie. Łowcy tajfunów Jamesowi Reynoldsowi udało się utrwalić na zdjęciu spływ piroklastyczny z wulkanu Sinabung oraz diabła pyłowego (dust devil) - wirującą kolumnę powietrza przypominającą tornado.

Gejzery na Ceres

Na asteroidzie Ceres naukowcy zatrudnieni w Kosmicznym Obserwatorium Herschela wykryli przy pomocy spektrometru wodę, a konkretnie parę wodną uciekającą z dwóch regionów Ceres. Woda prawdopodobnie pochodzi z erupcji gejzerów (kriowulkanów) bądź sublimacji lodu w obłoki pary. Już od trzydziestu lat podejrzewano, że na Ceres znajduje się woda - w formie wodorotlenku, produktu dysocjacji wody.  Pierwsza hipoteza: kriowulkanizm, czyli gejzery wyrzucające parę wodną zamiast roztopionej skały; druga hipoteza - lód blisko powierzchni Ceres sublimuje bądź przechodzi z formy stałej do gazowej zabierając przy okazji przypowierzchniowy pył i odsłaniając więcej lodu, co zachodzi także na kometach. W 2015 roku do Ceres dotrze sonda Dawn, która odwiedziła pokrytą materiałami z erupcji wulkanicznych Vestę (na jej powierzchni stwierdzono antyczne wylewy bazaltowej lawy). Wykrycie wody na Ceres sugeruje, że asteroidy mogły dostarczyć wodę do ziemskich oceanów.

Pacaya i Sinabung

Wpierw krótko o wulkanie Pacaya w Gwatemali. Po epizodzie erupcyjnym Pacaya w dniach 9-11 stycznia 2014 roku lawa wciąż wolno płynie południowym zboczem wulkanu paląc wegetację. W sobotę 18 stycznia zakończyła się efuzywna aktywność na zachodnim zboczu. Stożek we wnętrzu krateru MacKenney został kompletnie zniszczony, ma tam miejsce aktywność fumaroliczna.

Trwająca od listopada 2013 roku erupcja wulkanu Sinabung wciąż daje się we znaki mieszkańcom pobliskich okolic. 25 000 ludzi przebywa czasowo w schronieniach, opadający popiół powoduje problemy ze zdrowiem. Z jego powodu do tej pory zmarło 17 osób. Zaprzestano wydawania masek ochronnych. Brakuje zasobów czystej wody, ewakuowani gromadzą tony śmieci. Liczba medyków opiekujących się uchodźcami nie jest wystarczająca. Brak regularnych dostaw czystej wody skutkuje postępującym brakiem higieny. Lokalne władze nie przygotowały się należycie do niesienia pomocy potrzebującym.

GPS może przewidzieć wysokość chmury erupcyjnej

Islandzcy naukowcy stwierdzili, że system GPS przynosi podwójną korzyść: może przewidywać erupcje wulkaniczne, ale też szacować wysokość chmury erupcyjnej, które takowe generują. Aby monitorować wulkan Grimsvötn wulkanolodzy z Islandii zainstalowali instrumenty pomiarowe na wyrastającej skale, która stała się dostępna dzięki aktywności fumaroli. Na godzinę przed rozpoczęciem erupcji Grimsvötn w maju 2011 roku GPS ujawnił znaczącą zmianę gruntu, który przesunął się o 50 centymetrów. Za pomocą równań opisujących fizyczną charakterystykę komory magmowej naukowcy dokonali translacji danych o ruchach gruntu na dane o zmianach ciśnienia w komorze magmowej. Wyniki wskazały wysokość chmury erupcyjnej. Wulkanolodzy porównali to do sytuacji naciskania baloniku z wodą. Kiedy ściskamy ściany baloniku wysokość wody wychodzącej z balona koreluje z tym, jak silnie balonik był ściskany. Sejsmografy na wulkanie wskazują na możliwość erupcji, ale system GPS może oszacować rozmiar erupcji. Trzeba go jednak jeszcze dokładnie przetestować.

Dzisiejszego ranka o 10 lokalnego czasu miały miejsce nowe emisje popiołu wulkanu Marapi na Sumatrze. Małe erupcje wulkanu odnotowano także w minionych dniach. Nie wolno się zbliżać do krateru Marapi na odległość 3 km, gdyż takie eksplozje freatyczne mogą mieć miejsce bez ostrzeżenia. Erupcja sumatrzańskiego wulkanu Sinabung nadal trwa, choć aktywność erupcyjna wulkanu jest obecnie dość umiarkowana. Za wcześnie jednak wyrokować, że erupcja Sinabung zbliża się ku finałowi czy też jest to tylko czasowe obniżenie aktywności erupcyjnej wulkanu.

Erupcja Sinabung oznacza katastrofę dla rolnictwa

Szacunkowo pod początku erupcji Sinabung we wrześniu 2013 roku straty w uprawach wynoszą 43 miliony euro. Ponad 12 000 hektarów upraw zostało wyjałowionych wskutek wybuchu sumatrzańskiego wulkanu. Najbardziej dotknięte katastrofą dystrykty to Naman Teran, Payung, Simpang Empat i Tigandreket. Liczba ewakuowanych wynosi 26174 ludzi. Erupcja wulkanu wciąż jest kontynuowana, aczkolwiek spływy piroklastyczne stały się mniej częste w ciągu ostatnich godzin. Obecność obłoku SO2 wskazuje na dopływ nowej magmy i groźbę kolejnych erupcji w przyszłości. Chmura popiołu nad wulkanem wznosi się na wysokość 5 km. Nie oszacowano jeszcze wartości strat w infrastrukturze i budownictwie, ale na pewno będą ogromne.

Wysepka Nijima trwale połączyła się z Nishinoshimą. Aktywny pozostaje pojedynczy otwór erupcyjny produkujący wylewy lawy. Cudownie wygląda czarna Nishinoshima. :-)

Wylew lawy z południowej szczeliny u podstawy krateru MacKenney wulkanu Pacaya wciąż jest aktywny; trwa słaba aktywność strombolijska wulkanu.

Mała erupcja wulkanu Aso

Niewielka erupcja wulkanu (kaldery) Aso wyprodukowała z krateru Nakadake niewielki obłok popiołu (o wysokości 600 metrów) rozwiany na południe na wysokości około 2 km (opad w odległości 1 km od krateru). Chmura odgazowania nad kraterem Nakadake zawierała przypuszczalnie domieszkę popiołu.

Liczba ewakuowanych wskutek erupcji sumatrzańskiego wulkanu Sinabung: 25 810 ludzi. W ciągu ostatnich 1-2 dni kopuła lawowa Sinabung zmniejszyła aktywność, gdyż nie odnotowano spływów piroklastycznych. Niemniej nadal aktywność sejsmiczna wulkanu jest wysoka. Poza tym zagrożenie mogą stanowić lahary, które powstaną na skutek ulewnych tropikalnych deszczów.

Ustała emisja lawy z wulkanu Pacaya. Wylewy lawy krzepną. Trwa jednak słaba aktywność strombolijska wulkanu. 12 stycznia niewielką chmurę popiołu wyprodukował kolumbijski wulkan Galeras. Wybuchł on także 8 stycznia.

EDIT 14 stycznia 2014 roku - Intensyfikacja erupcji wulkanu Sinabung w dniu dzisiejszym. Spływy piroklastyczne docierają na odległość 5-6 km, chmury popiołu sięgają wysokości 8 km. Kopuła lawowa Sinabung produkuje eksplozje i gorejące chmury. W katerze Nakadake kaldery Aso aktywne są dwa otwory erupcyjne.

Intensyfikacja erupcji wulkanu Pacaya

Erupcja strombolijska wulkanu Pacaya zintensyfikowała się od wczoraj. Miało miejsce otwarcie dwóch efuzyjnych szczelin na niższych północnych i południowych zboczach stożka MacKenney na wysokościach (odpowiednio) 2250 metrów i 1880 metrów, z których zaczęły płynąć wylewy lawy o długości 3 km i szerokości 600 metrów. Spaliły one pola uprawne i doprowadziły do ewakuacji mieszkańców wiosek El Patroncino i Rincon de Pacaya. Wulkan jest zamknięty dla turystów. Zdjęcia: Conred.

Sinabung i inne wulkany

Strefa zagrożenia została rozciągnięta na odległość 7 km na południowy wschód od krateru (tędy schodzą częste spływy piroklastyczne docierające na odległość 2-4 km i formujące rozległą deltę). Na wioski Jewara i Pintu Besi opadł szary popiół. Ewakuowani najwcześniej wrócą do swoich domów 18 stycznia. To cud, że nie ma jeszcze bezpośrednich ofiar śmiertelnych aktywności erupcyjnej Gunung Sinabung (pośrednie już są). Sinabung jest jednak niższym wulkanem niż np. Gunung Merapi, jego zbocza są też mniej strome.

Poza tym:
1) niewielkie emisje popiołu z Północno-Wschodniego krateru Etny.
2) okazjonalne silniejsze eksplozje japońskiego wulkanu Suwanose-jima produkujące obłoki ciemnego popiołu sięgające wysokości 1-1.5 km.
3) aktywność kopuły lawowej wulkanu Szywiełucz, eksplozje bądź/czy spływy piroklastyczne wyprodukowały obłok popiołu sięgający wysokości 6 km.
4) 8 stycznia kilka niewielkich eksplozji wulkanu Marapi na Sumatrze plus słabe emisje popiołu.
5) 28 grudnia 2013 roku odnotowano eksplozję wulkanu Pagan (Mariany).
6) w Gwatemali małe eksplozje mają miejsce na wulkanach Fuego i Santa Maria (kopuła lawowa Caliente), słaba aktywność strombolijska ma miejsce na wulkanie Pacaya.

Póki co początek roku 2014 należy do Gunung Sinabung. Galeria z 5 stycznia 2014 roku tutaj:

http://www.theguardian.com/world/gallery/2014/jan/05/indonesia-mount-sinabung-volcano-erupts-again-in-pictures#/?picture=426304809&index=0

EDIT: 10 stycznia 2014 roku naliczono 24 eksplozje wulkanu Sinabung z chmurami erupcyjnymi sięgającymi wysokości do 4 km. Towarzyszyły im spływy piroklastyczne. Liczba ewakuowanych wynosi 24 949 ludzi.

Nishino-shima i Sinabung

Nowy Rok 2014 zaczął się dla mnie pechowo, od dwóch dni nie mam w domu Internetu i nie wiem kiedy uda mi się być stałym użytkownikiem wirtualnego świata. Ucierpi na tym regularność, tudzież punktualność wrzucanych niusów o wybuchających wulkanach (a także mój drugi blog). A nuż się wydarzy w styczniu jakaś potężna erupcja wulkaniczna np. szóstka w skali VEI? :-] W miarę możliwości (dopóki nie będę miał z powrotem regularnego domowego dostępu do sieci) będę wrzucał posty z pracy.

60 eksplozji i spływów piroklastycznych z wulkanu Sinabung dzisiejszego dnia. Najdłuższa z gorejących chmur z południowo-wschodniego zbocza dotarła o godzinie 16:49 lokalnego czasu na odległość 4.5 km. Strefa zagrożenia rozciąga się na odległość 7 km. Liczba ewakuowanych: 20 331 ludzi.

Połączona z Nijimą Nishino-shima ma kształt 'motyla'. Zniknęła plaża i małe kolorowe jeziorko sprzed tygodnia. Wylewy lawy utworzyły i powiększyły deltę na południowym zachodzie. Aktywność strombolijska na wyspie prawdopodobnie wciąż trwa.

Erupcja Sinabung: pierwsze ofiary śmiertelne

1 stycznia 2014 roku wulkan Sinabung wyprodukował wielkie chmury popiołu osiągające wysokość do 6 km. W środę od północy do godziny 11.58 a.m naliczono 22 erupcje wulkanu. Mały wylew lawy miał miejsce w trakcie ostatniej erupcji. Dotarł na odległość 3 km od krateru. Wszyscy mieszkańcy 21 wiosek oddalonych od wulkanu maksimum 5 km (łącznie 19 000 ludzi) zostali ewakuowani. Pośrednio na skutek erupcji Sinabung zmarło już 11 osób, a setki zachorowało.  Z wulkanu schodzą spływy piroklastyczne docierające na odległość 2-3 km.

Dzisiejszego poranka miało miejsce więcej eksplozji sumatrzańskiego wulkanu. Pojawiły się gorejące chmury. Chmura popiołu nad Gunung Sinabung sięgnęła wysokości 7.3 km.

2 stycznia 2014 roku mała erupcja targnęła wulkanem Cleveland na Alasce generując obłok popiołu sięgający wysokości 3 km. Salwadorski wulkan San Miguel ucichł (podlega odgazowaniu), ale może dojść do jego nagłej erupcji w każdej chwili.

Witam w 2014 roku.