Obrazek dnia: Wau-en-Namus w Libii

Wau-en-Namus to coraz bardziej popularna destynacja turystyczna w Libii znajdująca się w pobliżu geograficznego centrum Sahary. Kaldera o szerokości 4 km i głębokości 100 metrów zawiera post-kalderowy stożek scorii, oazę oraz łańcuch trzech słonych jezior o zmieniających się barwach. Wulkaniczny obszar wydm ciemnej bazaltowej tefry rozciąga się na długość 10-20 km wokół kaldery. Wau-en-Maus bardzo łatwo dostrzec z kosmosu. W środkowej Libii znajduje się także obszar wulkaniczny Haruj. Zdjęcie zrobione przez George'a Steinmetza - pojawiło się w książce "Desert Air". Zapiera dech w piersi!

14 marca trzęsienie ziemi o magnitudzie 4.3 miało miejsce w odległości 2 km na południowy zachód od jeziora kraterowego wulkanu Pinatubo. 16 marca dwa trzęsienia ziemi o magnitudzie 3.9 i 3.1 miały miejsce w Auckland (Nowa Zelandia), 5 km na wschód od wyspy wulkanicznej Rangitoto. Rangitoto to najmłodszy wulkan obszaru wulkanicznego Auckland - po raz ostatni wybuchł 600 lat temu.

http://wulkanyswiata.blogspot.com/2011/02/nowa-zelandia.html

Libia

HARUJ - Wulkaniczny obszar Haruj w środkowej Libii składa się z dobrze zachowanych bazaltowych stożków scorii, wylewów lawy i kraterów erupcyjnych. Haruj zawiera 150 wulkanów, w tym 30 niskich wulkanów tarczowych o wysokościach od 100 do 400 metrów. Ostatnie erupcje w holocenie.

Libia

WAU-EN-NAMUS - Wau-en-Namus na Saharze (zachodnio-środkowa Libia) składa się z szerokiej na 4 km i głębokiej na 100 metrów kaldery, w której znajduje się stożek scorii Wau-en-Namus (547 m). Wokół kaldery rozciąga się 10-20 kilometrowa warstwa czarnej bazaltowej tefry kontrastująca z piaskiem Sahary. Trzy niewielkie słone jeziora o zmiennych barwach znajdują się w pobliżu stożka. Nazwa wulkanu: "Oaza Moskitów". Jego wybuchy w ciągu ostatnich kilku tysięcy lat.