Zagadka krateru Patomskiy

Syberia pełna jest zagadkowych struktur geologicznych. Krater Patomskiy (Stożek Kolpakova) znajduje się na północ od Irkucka na terenie południowo-wschodniej Syberii. Odkryty został w 1949 roku przez geologa Vadima Kolpakova. Wysokość krateru 40 metrów, średnica szczytu 76 metrów. W środku krateru znajduje się kopiec o wysokości 12 metrów. Zdania na temat pochodzenia zagadkowego krateru są wśród naukowców podzielone: geolodzy i mineralodzy wskazują, że jest on owocem procesów geologicznych, zaś geofizycy, geochemicy czy astronomowie wskazują, że krater może być pozostałością meteorytowego impaktu (np. fragmentem meteorytu tunguskiego). Astroblemy (kratery meteorytowe) mają jednak odmienny kształt. Krater Patomskiy uformował się w ciągu 300-350 lat pod koniec początku XV bądź XVI wieku. Istnieje wiele dziwacznych i wyssanych z palca teorii odnośnie tego miejsca np. metalowy pręt 'obcych' znajdujący się wewnątrz kopca, który emituje sygnał od którego badacze czy zwierzęta znajdujący/znajdujące się w pobliżu chorują/znikają. Krater miała też stworzyć jakaś zagadkowa starożytna cywilizacja lub dwa UFO. Jakuci uznawali krater za miejsce przeklęte, niebezpieczne dla ludzi, miejsce, na którym nie rosną drzewa, nazywali je Gniazdem Ognistego Orła. Ludzie w jego okolicy mieli znikać albo byli odnajdywani martwi. Kiedy w 1949 roku Kolpakov wspiął się na krater żar był nie do zniesienia. Być może krater ma wulkaniczne pochodzenie, mogło na nim dochodzić do gazowych eksplozji (np. wodoru) podnoszących powierzchnię gruntu. Tak przynajmniej twierdzą geomorfolodzy. Ich hipoteza wydaje się najbardziej prawdopodobna.

Meksyk

POPOCATEPETL – Czynny stratowulkan (5426 metrόw wysokości) na Wyżynie Meksykańskiej znajdujący się około 70 km na południowy wschόd od stolicy kraju Mexico City. Jego nazwa znaczy w języku Aztekόw tyle co ‘dymiąca gόra’. Powstał w trzeciorzędzie. W jego kraterze o średnicy około 400 na 600 metrόw znajdują się bogate złoża siarki, eksplorowane ongiś przez europejskich kolonizatorόw dla wyrobu prochu strzelniczego. Od strony pόłnocnej Popocatépetl jest połączony z wulkanem Izztacihuatl przełęczą Paso de Cortés. Na Izztacihuatl dozwolone są wspinaczki. W czasach historycznych (począwszy od 1347 roku) Popocatépetl wybuchał 36 razy, 15 razy od czasόw dotarcia Hiszpanόw do Meksyku w 1519 roku. Erupcje wulkanu: małe (w skali VEI = 1-2), eksplozywne, gwałtowne. Na wierzchołku wulkanu znajdują się lodowce, a na jego zboczach XVI-wieczne klasztory wpisane na listę UNESCO. Magma wydobywająca się z wulkanu stanowi mieszankę bazaltowego andezytu i dacytu. Wielkie erupcje wulkanu miały miejsce w latach 1720 i 1947. 21 grudnia 1994 roku Popocatépetl wyrzucił z siebie obłok popiołu i gazu rozniesiony potem przez wiatry na odległość 25 km. Wiosną 2000 roku wulkan zrobił się znowu aktywny. Ewakuowano 75 000 ludzi. W pobliżu wulkanu żyje blisko 20 milionόw mieszkańcόw. Popocatépetl cieszy się sporym zainteresowaniem ufologόw (badaczy UFO) z uwagi na tajemnicze obiekty i światła zaobserwowane w jego pobliżu.

Daty erupcji: 2013-15, 2012, 2011, 2007-2009, 2005, 1996-2003, 1994-95, 1947, 1942-43, 1933, 1923-24, 1920-22, 1852, 1827-34, 1802-04, 1720, 1697, 1663-67, 1642, 1592-94, 1590, 1580, 1571, 1548, 1542, 1539-40, 1530, 1528, 1519-23?, 1518, 1512?, 1509?, 1504, 1488, 1363, 1354, 1345-47.