![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzd46mQ78aw1SFZOafzxbQ7-COkOkiRmFlPoepuG8xKabpS_w9L23sm1Kn9csBUg8VTGel66TUGKn2ExC2KptLYvrIY8A1D_81W2tFJtYXwbG7aV6Mp49oiElJGVd7RXxV5rULkwOUoIE/s400/Tungurahua+thermal.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhalgHOTZn5xY-x3uNpr_1clemeKbtfCcIssgi8U0znooC1r0sZAUT_VyexQf9pLL7-YK4ifTxYXhCwDkKFEmbvbQynae87qG4IwuGM1WKOkZGTAMVIlOFmmFmUxDRexdgyohNuUjlV1bo/s400/pinatuboerupt.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPCl4DUmm0ChyQrc4hXfldS1EHyTHgoL-i9aUulc7AqsF0Q7tgI4KCz2vn5RDvckjcIWuT6PL6MlPFb9KP6-tWhYQYMt8pi20tAoXQu8pk2Un1vAeDgGix4TIxKOPTMFB_ALkVhdIzVHQ/s400/pinatubo1.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDiqEg9T-a4F_DvLzoefHSU-G17pvUiejtN4YDBLz5Qe-E5P_Dq19WuMKT4V3uOKEX3YFYgUokPrCg9wX1CCMcM0YpZ7uD1lr-wuV8AiK5LAsRRxQ8XDGRgiNDTqIAw-Pb3gGpIH7XAsc/s400/Pinatubo+lake.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxSpL_nidedXIh4zQy8Klw29vKk9NfLioHoJR46ExMuTU5RSitcNYfT_qEz7KBjRg9SfGaleTZ4R61yoQ2fIbf5lBDNc3Jkmz6MKIrbSPax8yYm5z5zlONrpJSWIwXJRRG4op0aYKh1C4/s400/Pinatubo+boat.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn5eAt28gMirfzgrubASXyvdYnjgXly_03JULyYU4PQbqePo5dkUCqLnYJ0-Eq8p-thYP5sV80bC76XYNbmwKvyLixnZbdFK2EZKyiKUx7-OXUxcI7c7dYVwvaNVQwPG0yOd75Df5Nxv0/s400/Mount_Pinatubo+lake.jpg)
Erupcja wulkanu Pinatubo z dnia 15 czerwca 1991 roku miała wymiar globalny. Po pierwsze, była ona wielkim sukcesem w zakresie monitorowania aktywności wulkanicznej - dzięki pracy wulkanologów uniknięto hekatomby ofiar i zniszczeń. Po drugie, erupcja Pinatubo spowodowała trwający przez 4-5 lat tzw. efekt 'Pinatubo' przejawiający się w ochłodzeniu ziemskiego klimatu. Staranne monitorowanie wulkanu przed jego finalną fazą erupcyjną przyczyniło się do ocalenia tysięcy istnień ludzkich i zaoszczędzenia sumy ponad 56 milionów dolarów. Erupcja wulkanu Pinatubo miała siłę kataklizmu - 6 w skali VEI. Była to najpotężniejsza erupcja XX wieku obok erupcji Santa Maria (Gwatemala, 1902 rok) i Katmai/ Novarupta (Alaska, 1912). W czasie jej trwania wyrzuconych zostało 10 km sześciennych tefry. Ogromne ilości dwutlenku siarki (w dniach 15-16 czerwca 1991 roku 18 500 kiloton) dostały się do górnej atmosfery blokując promienie słonecznie, które przestały docierać do powierzchni Ziemi. Globalny klimat uległ oziębieniu o 0.25 stopni Celsjusza. Lahary po erupcji miały miejsce na długo po jej zakończeniu. Obecnie nowy krater wulkanu Pinatubo wypełnia jezioro kraterowe - popularny cel wycieczek turystycznych. Patrząc z perspektywy czasowej kolosalne erupcje Pinatubo miały miejsce w niezwykle długich, sięgających tysięcy lat interwałach czasowych. Zatem prędko ta bestia się nie rozbudzi, choć nigdy nie mów nigdy. 15 czerwca został na Filipinach uznany za dzień Pinatubo - aby upamiętnić erupcję wulkanu z 1991 roku i śmierć 740 osób zabitych przez lahary i choroby. Gdzieś tam na naszej planecie wśród setek czynnych i drzemiących wulkanów znajduje się drugi 'Pinatubo', który wybuchnie z podobną miażdżącą siłą w XXI wieku, za rok, dwa, 10 lat...
EDIT: W związku z moim wylotem na Teneryfę w dniach 3-10 grudnia nie będę aktywny na blogu. Monitorujcie wulkany: Etna (kiedy kolejny paroksyzm?), El Hierro, Tungurahua (na zdjęciu termalnym) itd. Na mnie czeka Pico del Teide.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz