![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_Ly5cUqESSOix_VXYBhHhusINa8yqjO9JF6AV5VuVNtKVpHYLblysDIo_S0s8ub65Ge0l-SOtMty04oie3fSWcsuy27aLP3ONp_n70vfmd2hqVmo2KhPVo3yksE9pC0ZpmZmWE6KK9ieI/s400/Paricutin+1943.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL6UjPIjS9USTB6X2mgmPSo6GEuP3J4jRlR05ZGXnU38ZLwIqHJt7AbysJO-UZUz4VHgSdqYUMljOH3rLlDAcRBMRHPoHokSm6F5AcASJRx7YiqoHx6ybslbbdMEf4dHUOOdNLsTNQ60s/s400/Jorullo.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh39r6L3VxCp3R05R7Fbwsv4V_MicXWCGe6bXXmfhaY3ee7Y0mWWl3d4y-b7Qxq5a0shp6n8LvKycThwoqtHyg1SsqRBDGURnJMqTGmjuVZW1heXk_35B0yPPkGQH4QyQQgJANu1K6SOkw/s400/Paricutin+2.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU-WiOiV03DSHFl2heuLLZXPNVjCVyfbeLPucl5YD41dHkwDUNc5zSao6eAaXWQvZqmBewb6iC3T52EkwJPP8NMXyDbKR1R0lHmhk-bs7tUBVBQgzTX7ErymI_x0sMqP4lQMP5ZzvhXos/s400/Paricutin+df.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe-81fMtCWKIk8S3C0w-LIsKw0c3UXRysMpjvaCWJNj6ikIEeXVjxq7e5ARoELLhvyvXnEeBxLlGUlaLC8CIGad5mavTGHB9KpFBq7Wmzx8iADWkgV5OsCBM5UnSWVNgeknpPoqqfCJ_A/s400/Paricutin+1943.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje2FwQtql8gL4ls-LTZYoP5zytE5gCt4_V9FxRjhWcgbj2VS6w01c9S-3_ewxtGUM8IPNnAj64Ceq4oRRunZT0UKkhTe4EeQe_AEDJeYlGmE2B5CUhsBbO9WO1Kx9vNIIgpfnB86636P4/s400/Paricutin+1.jpg)
PARICUTIN - O narodzinach wulkanu Paricutin w Meksyku można przeczytać w niemal każdej książce poświęconej wulkanom, zatem tutaj będzie skrótowo. Obszar wulkaniczny Michoacán-Guanajuato obejmuje blisko 1400 otworów erupcyjnych, w tym dwa stożki żużlowe Jorullo i Paricutin. Jorullo o wysokości 1220 metrów wybuchał w latach 1759-1774, z czego najbardziej intensywnie w roku 1764.
Narodziny wulkanu Paricutin
20 lutego 1943 roku na polu kukurydzy pewnego farmera z wioski Paricutin Dionisio Pulido narodził się Paricutin. Od lat istniała tam dziura emitująca hałasy i przyjemne ciepło. 20 marca o 4.00 po południu otworzyła się tam szczelina - wpierw głęboka na pół metra. Zaczęła ona emitować dym i szary popiół - pobliskie drzewa zaczęły płonąć. O 8 rano następnego dnia uformował się 10 metrowy stożek, a po południu mierzył już 30-50 metrów wyrzucając bomby wulkaniczne na odległość 300-400 metrów. Rankiem 22 lutego pojawił się wylew lawy. Eksplozje Paricutin były słyszane w odległości 350 km od wulkanu. Pod koniec roku stożek osiągnął wysokość 275 metrów. Paricutin przestał wybuchać 4 marca 1952 roku. Mierzył wówczas 424 metry. Wstrząsy sejsmiczne odczuwano wokół wulkanu do września 1952 roku.
Wulkan pogrzebał pod zwałami lawy dwie wioski Paricutin i San Juan Parangaricutiro (z lawy wystaje wieża tamtejszej katedry) oddalone od niego o 2 i 5 km. Paricutin uchodzi za wulkan monogenetyczny co znaczy, iż nie wybuchnie już nigdy, a kolejna potencjalna erupcja nastąpi z innego centrum erupcyjnego.
1 sierpnia 1952 roku doszło do narodzin kolejnego meksykańskiego wulkanu Barcena.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz