![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5rID-e9rE4KuoMFHq9d9KDlaOs9gaK_1ziVFIMXxQ0DDKB6UExEB9v5aZ2gNapyMvOUSUZLCrIjqQn9djGSBX9tTwkJsXLdwc5_XIlbMpj7sOLH15X_gQKVUyif7Uq-bvlO35fw87CiE/s400/Eldfell+destruction.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG4UDjV0bnfscHHVtih7kyDdEVcE14F-TTLgVexyN04qQn1Xx068nuJeZMWSoUMbcsEvtSSvBjvpxW2kzAdjjT7-wywDY0aBVsrPrTqvDUTPmBXbbu3W-cHE5hfVeFdaRvHk1gtdwyLi1P/s400/Surstey+1963.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0vVy1jydlUvULaj7IpCsa1WkwVXokkc3sPTTihw0oRxWDvDZWXmpkiVHkdNyBm8CX5wkZHjeWMopMjz1VpcCn_IxskEkLkhIiolstrDwvKRgpK1uWLrxpyccWZDpN0P7nxQYdvTY8Rw4/s400/Eldfell+ds.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqSGQtUmXBYxKyNElm4XtFMWQSeJp9k_pylg6BftzMSE6x2ZO40BwJYePb2OdHFDAjoN-_oC6aS4_ZBXdSCd3kA3_siVxw5YxjpsjZAV0UeNsgwaz5uvH1ZfvNDZrIFVE8XIFFaRz8iX0/s400/Eldfell.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisl9UA-1GwyuSOyxSRUVMqE2fDgzb8-Qid2U_9CLnIbLoSq98-uXTt951dh7bduiFA7Ru1cAUdfwCmYT0xlOkfFEYIXCZpq1_1Pykw03kqOBKqqL_9KLXniZb4f2sdVLieyA5pCQOp1KE/s400/800px-Vestmannaeyjar-helgafell-volcano-from-eldfell.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMeaKCjlOW647005qLq2WKMwF61-ewjq8FajM1n4uga0VGvEraNcfe_lalMwSJ_5tA_EalmwvgxoPfqlizpOSRwxiHxBOSc8vZNOWHSzVkMZQqZTiNBREJBiDx-Eqpwta0X_GC1TQX9Rc/s400/Surtsey_eruption_1963.jpg)
VESTMANNAEYJAR - Blisko południowego wybrzeża Islandii leży grupa wysepek Vestmannaeyjar. Na tych wysepkach miały miejsce dwie słynne erupcje wulkaniczne, a mianowicie Surtsey w 1963 roku i Heimaey w 1973 roku. Można o nich przeczytać w niemal każdym opracowaniu dotyczącym wulkanologii, także nie mam zamiaru się na ich temat zbytnio rozpisywać.
Erupcja Surtsey rozpoczęła się w 14 listopada 1963 roku 130 metrów pod wodą i trwała do czerwca 1967 roku. Została zauważona przez załogę trawlera. W ciągu 10 dni od odkrycia erupcja Surtsey uformowała wyspę o długości 0.8 km i wysokości 91 metrów. Pomimo erozyjnego wpływu morskich fal wyspa rosła w rozmiarach i w lutym 1964 roku mierzyła już 1.6 km. Erupcja Surtsey trwała do 5 czerwca 1967 roku. Wulkany w płytkiej wodzie, czego dowodem jest Surtsey wybuchają eksplozywnie na skutek kontaktu lawy z zimną wodą. Nazwa wyspy Surtsey pochodzi od nordyckiego boga ognia Surtra. Od 1966 roku Surtsey jest objęta ochroną w formie rezerwatu przyrody.
Heimaey to największa wyspa w archipelagu Vestmannaeyjar i jako jedyna zamieszkana. Wyspa jest szeroka na 4.8 km i długa na 8 km. Do szczelinowej erupcji Heimaey doszło wczesnym rankiem 23 stycznia 1973 roku. Ze szczeliny w pobliżu miasteczka Heimaey wydostawały się fontanny ognia. W ciągu dwóch dni uformowany został stożek Eldfell (Góra Ognia) o wysokości 91 metrów. W lutym 1973 roku Eldfell był wysoki na 183 metry i wypływały z niego potoki lawy. Lawa niszczyła domy i infrastrukturę techniczną. Oprócz tefry produktami erupcji były trujące gazy takie jak tlenek węgla, dwutlenek węgla i metan, które spowodowały śmierć jednej osoby. Błyskawicznie ewakuowano 5000 mieszkańców wyspy. Zniszczeniu uległo 360 domów, w ciągu sześciu miesięcy (do 3 lipca 1973 roku) erupcji Eldfell urósł do wysokości 225 metrów. Aby zatrzymać potoki lawy pryskano na nie morską wodą, budowano bariery - lawa po schłodzeniu krzepła i opóźniała swój bieg. Maurice i Katia Krafft nakręcili niesamowite filmy w trakcie erupcji Heimaey - wielokrotnie emitowane na National Geographic. 80% populacji w 1975 roku powróciło na Heimaey, odbudowano wiele domów, ale wulkan wciąż drzemie.
Erupcje w latach 1637-38 (Heimaey?), 1896 (Hellisey), 1963-67 (Surtsey), 1973 (Heimaey).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz