Aktywność erupcyjna Cotopaxi i Santiaguito oraz powódź glacjalna w Islandii

- Cotopaxi (Ekwador) - wulkan produkuje ciągłe obłoki składające się w dużej mierze z pary wodnej i gazów z niewielką domieszką popiołu. Niebieski kolor wskazuje na obecność aerozoli siarkowych w chmurach erupcyjnych. Smród siarki wyczuwano w okolicy El Boliche. Anomalie termiczne wykryto w niektórych obszarach lodowca - są one związane z aktywnością fumaroliczną. Na krawędziach krateru Cotopaxi lodowiec się stopił.

- Santiaguito (Gwatemala) - 29 września z wulkanu zeszły spływy piroklastyczne docierając na odległość 4 km w górnych partiach Rio Caballo de Angel i Nima I & II. Opad popiołu miał miejsce na drodze pomiędzy Quetzaltenango i El Palmar.

Także 29 września rozpoczęła się powódź glacjalna Jökulhlaup na rzece Skaftá, której powodem są dwa glacjalne kotły (w tym Eystri Skaftarketill) powstałe na lodowcu Vatnajökull na skutek ciągłej aktywności geotermalnej pod lodem. Po południu powódź glacjalna dotrze do obszaru Skaftárdalur. Droga w pobliżu rzeki Skaftá może zostać zalana; zagrożenie stanowi siarkowodór i dwutlenek siarki w wodzie. Należy trzymać się z dala od lodowców Skaftárjökull, Tungnárjökull i Síðujökull. Pik powodzi glacjalnej ma przypaść na poranek 3 października 2015 roku.

28 września o godzinie 1.45 lokalnego czasu eksplozja wulkanu Ubinas w Peru wygenerowała obłok popiołu sięgający wysokości 3.5 km (na górnym zdjęciu).

I jeszcze notka o zakończonej już erupcji szczelinowej Bárðarbunga-Veidivötn w latach 2014-15. Erupcja wyprodukowała 1.5 km sześciennych lawy, która pokryła obszar o powierzchni 86 km kwadratowych. To była największa erupcja lawowa w Islandii w ciągu 200 lat. Dzienne emisje dwutlenku siarki SO2 przewyższyły wszystkie antropogeniczne emisje SO2 w Europie o czynnik równy przynajmniej 3. Artykuł na ten temat opublikowano 23 września 2015 roku w Journal of Geophysical Research. We wrześniu 2014 roku erupcja Holuhraun wyprodukowała 2.0 +/-0.6 milionów ton SO2 - dla porównania erupcja szczelinowa Laki w 1783-84 w ciągu 8 miesięcy trwania wyprodukowała 60 razy więcej SO2. Dwutlenek siarki z erupcji szczelinowej Holuhraun wykryły stacje monitoringu w odległości nawet 2750 km od Islandii. Liczba tych stacji jest niewystarczająca w przypadku erupcji o sile zbliżonej do Laki.