Japońska religia Shinto wydatnie ceni szczyty górskie jako ostoje chmur i strumieni. Góry i wulkany są kojarzone z agrokulturą, łowiectwem i rybołówstwem. YAMA NO KAMI to duch góry, zaś TA NO KAMI to duch nawodnionych pól ryżowych. Wraz z nastaniem buddyzmu na górskich zboczach zaczęto budować świątynie, w których medytowano. Początkowo Mount Fuji czczono jako boga ognia, lecz od XIV wieku zaczęto wierzyć, że zbocza wulkanu zamieszkuje bogini Konohana Sakuya Hime, Pani Kwitnących Drzew. Od 1600 do 1868 roku (Okres Tokugawy) ruch wspinaczkowy Fuji-ko uznał Konohana Sakuya Hime za bogini świętej góry. Od 1 lipca do 26 sierpnia pielgrzymi wspinają się na słynny wulkan ku jej czci, aby celebrować cudowne narodziny jej syna pośród płomieni. Kulminacją Festiwalu Ognia Fujiyoshida są 25 i 26 sierpnia. Wyznawcy Shinto modlą się do bogini, aby chroniła ich przed erupcjami Fuji i błogosławiła mające się narodzić potomstwo. Krąży legenda o bogini w bieli, która uratowała wioskę Kamiide przed zarazą ospy. Pozwoliła bowiem 16-letniemu chłopcu Yosoji pobrać wodę z uświęconej świątyni, gdyż wzruszyła ją jego miłość do konającej matki. Była mu przewodnikiem w trakcie wędrówki przez lasy Fuji. Matka po wypiciu wody ze świątyni ozdrowiała, ozdrowiali wszyscy mieszkańcy. Bogini nałożyła wieniec z kamelii, owinął ją całun lśniącej mgiełki, po czym zniknęła przed oczyma Yosoji w przestworzach nad Fudżi...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz