środa, 30 sierpnia 2017

Bogoslof, Sinabung i Piton de la Fournaise

- Bogoslof (Alaska, Aleuty) - Eksplozja 27 sierpnia o godzinie 15.08 lokalnego czasu, dwie eksplozje 28 sierpnia 2017 roku, pierwsza o godzinie 03.23 trwała ponad 25 minut, druga o godzinie 11.17 wygenerowała obłok popiołu o wysokości 7.5-9 km. Na zdj. z 26 sierpnia obłok pary podczas interakcji nowej kopuły lawowej Bogoslof z wodą morską, autor: Dave Withrow.

- Sinabung (Sumatra, Indonezja) - 29 sierpnia 2017 roku trzy eksplozje o godzinach 07.29, 09.32 i 10.14 lokalnego czasu.

- Piton de la Fournaise (Reunion) - 27 sierpnia o godzinie 03.00 czasu UTC kończy się erupcja tego wulkanu. Zanika sygnał drgań. Możliwe jednak wznowienie erupcji. Duże koncentracje CO2 w glebie, 11 trzęsień ziemi w ciągu ostatnich 36 godzin pod południowo-wschodnim regionem Enclos Fouqué.

- Fuego (Gwatemala) - W ciągu godziny od 4 do 6 umiarkowanych eksplozji wulkaniańskich z obłokami popiołu sięgającymi wysokości 4.8 km. Eksplozje są słyszalne z odległości 20 km, towarzyszą im fale uderzeniowe. Opady popiołu odnotowano w Panimache, Morelia i El Porvenir.

Zapraszam na mój Twitter:

https://twitter.com/Wulkany1?lang=pl

poniedziałek, 21 sierpnia 2017

Trzęsienie ziemi na wyspie Ischia

Warto o nim napisać, gdyż wyspa Ischia jest drzemiącym wulkanem, który po raz ostatni wybuchł w 1302 roku. Trzęsienie ziemi o magnitudzie 4.0-4.3 miało miejsce o godzinie 20.57 czasu włoskiego i dotknęło Ischię oraz wybrzeże Flegrejskie. Epicentrum w morzu na głębokości 5 km, a więc było płytkie. Turystów ogarnęła panika, zawaliło się kilka budynków, są zniszczenia i dwie ofiary śmiertelne, ponad 40 osób jest rannych, w tym jedna ciężko. Spod gruzów wyciągnięto żywe 7-miesięczne niemowlę imieniem Pasquale. Zginęła m.in. starsza kobieta, na którą spadła kamienna część kościoła. Drugą ofiarę śmiertelną (także kobietę) wyciągnięto spod gruzów jej domu. Największe zniszczenia są w wiosce Casamicciola, w której zawaleniu uległo wiele budynków. 28 lipca 1883 roku (roku erupcji wulkanu Krakatau) trzęsienie ziemi na Ischia uśmierciło ponad 2213 osób i zniszczyło kurort termalny Casamicciola. Erupcja wulkaniczna na wyspie Ischia w styczniu bądź lutym 1302 roku początkowo miała charakter silnie esplozywny, freatomagmowy, a potem doszło do dużej emisji popiołu i pumeksu. Zginęło wiele osób i zwierząt, dewastacja objęła wschodnią część wyspy i miasto Ischia Porto. Spokojniejsza faza efuzywna erupcji wyemitowała wylew lawy o długości 2.7 km nazwany Arso.

http://www.geo.mtu.edu/volcanoes/boris/mirror/mirrored_html/ISCHIA.html

Fuego i Sakurajima

20 sierpnia 2017 roku o godzinie 00.40 rozpoczął się ósmy w tym roku epizod erupcyjny wulkanu Fuego w Gwatemali obejmujący ciągłe i umiarkowane eksplozje generujące obłoki popiołu sięgające wysokości 5 km oraz fontanny lawy o wysokości 200 metrów ponad krater, które karmiły dwa wylewy lawy: jeden o długości 1 km w wąwozie Cenizas, drugi o długości 400 metrów w wąwozie Santa Teresa. Opad popiołu miał miejsce w Panimache I, Morella, Santa Sofia, El Porvenir i Sangre de Cristo.

Na zdjęciu Janet Schaefer / AVO z dnia 15 sierpnia 2017 roku widoczny jest wypełniony wodą otwór erupcyjny aleuckiego wulkanu Bogoslof.

Liczne eksplozje japońskiego wulkanu Sakurajima w ubiegłym tygodniu np. 15 w dniu 18 sierpnia czy 8 w dniu 19 sierpnia 2017 roku.

niedziela, 13 sierpnia 2017

91 wulkanów pod pokrywą lodową Antarktydy

Pod pokrywą lodową zachodniej Antarktydy został odkryty największy region wulkaniczny na Ziemi. Odkrycia dokonali badacze z Uniwersytetu w Edynburgu. Najwyższy z wulkanów wznosi się na wysokość prawie 4000 metrów. Odkrycie tych gęsto rozmieszczonych wulkanów może mieć niepokojące konsekwencje (destabilizacja pokryw lodowych zachodniej Antarktydy w razie potencjalnej erupcji i w konsekwencji podniesienie się poziomu wód oceanu). Natychmiast rodzi się pytanie: jak aktywne są te wulkany? Nie wiadomo. Trzeba to zbadać. Od dłuższego czasu wiadomo było o bazaltowych wulkanach zachodniej Antarktydy, których wierzchołki wystawały ponad lód. Geofizyk Max Van Wyk de Vries zadał jednak pytanie: ile z nich znajduje się pod lodem? Wspólnie z badaczem Robertem Binghamem przeanalizowali poprzednie pomiary badawcze przy użyciu penetrującego lód radaru wykonywane z samolotów i pojazdów lądowych. Rezultaty zostały porównane z zapisami danych satelitarnych i informacjami geologicznymi z innych badań z powietrza. Wykryto 91 wcześniej nieznanych wulkanów znajdujących się pod lodem zachodniej Antarktydy (ich wysokość dochodzi od 100 do 3850 metrów). Wszystkie pokrywa warstwami lód i wszystkie znajdują się w systemie ryftu Zachodnioantarktycznego rozciągającego się na odległość 3500 km. Być może jest ich znacznie więcej. Do tej pory znano 47 podlodowych wulkanów zachodniej Antarktydy. Na zdj. z 2011 roku wygasły wulkan Mount Sidley, zachodnia Antarktyda.

http://www.scar.org/features/1115-antarctic-volcanoes-identified

czwartek, 10 sierpnia 2017

Ekstremofile odkryte w Danakil, Etiopia

Interesująca informacja dla mikrobiologów i astrobiologów. Depresja Danakil w Etiopii jest jednym z najbardziej gorących, niegościnnych i dziwacznych miejsc na Ziemi. Jednak nawet tam kwitnie życie w formie ekstremofilnych mikroorganizmów. Depresja Danakil (zwana też Afar) znajduje się 330 metrów poniżej poziomu morza blisko granicy z Erytreą. Jest to jedno z najgorętszych miejsc na Ziemi (temperatura regularnie sięga tutaj 45-48 stopni Celsjusza, największa zmierzona przez badaczy to aż 55 stopni!), a opady deszczu zdarzają się bardzo rzadko. Najsłynniejszymi wulkanami Danakil jest posiadający jezioro lawy Erta Ale (obecnie w stanie szczelinowej erupcji) oraz aktywny geotermalnie krater Dallol. Słynący z oszałamiających kolorów Dallol jest obszarem niezamieszkanym, ale w jego pobliżu osiedlił się w wiosce Hamadela nomadyczny lud Afar. Od 2013 roku krater Dallol bada grupa naukowców z konsorcjum Europlanet szukając terenów analogicznych do marsjańskich. Naukowcom towarzyszą żołnierze, gdyż granica pomiędzy Etiopią a Erytreą nie jest terenem bezpiecznym. Ekstremalnie kwasowa woda wydobywająca się w Dallol osiąga temperaturę 100 stopni Celsjusza, badacze muszą uważać na toksyczny siarkowodór oraz opary chloru - warto mieć przy pracy dobrą maskę gazową. Trzeba też uważać gdzie się stąpa, gdyż słona skorupa jest bardzo delikatna, a najbliższy szpital znajduje się dopiero w Mek’ele, wiele godzin drogi od Dallol. W marcu 2017 roku badacze z Barbarą Cavalazzi z Uniwersytetu w Bolonii na czele odnaleźli w próbkach pobranych z gorących źródeł Dallol życie - po wyizolowaniu DNA z bakterii. Owe bakterie to poliekstremofile przystosowane do ekstremalnej kwasowości środowiska, wysokich temperatur oraz wysokiego zasolenia. Formy bakteryjnego życia odnaleziono w dwóch lokalizacjach: w solnych źródłach oraz w małym jeziorze na zewnątrz krateru Dallol. Owo jezioro nie jest tak gorące jak solne źródła (temperatura 50-55 stopni Celsjusza) i ma mniejszą kwasowość (pH około 2 w porównaniu do pH 0.2 - przeciętna kwasowość wody w Dallol) - jest także bogate w emitowany CO2. Miejscowi nazywają je żółtym jeziorem, Gaet’Ale’, ‘Arrath czy zabójczym jeziorem, gdyż w jego okolicy regularnie padają uduszone ptaki i insekty (CO2 jest cięższy od powietrza, zatem osiada przy powierzchni gruntu). Życie odnaleziono także w zbiorniku, w którym kwasowość sięgała zero pH. To absolutny rekord na Ziemi - poprzedni przypadł rzece Rio Tinto w Hiszpanii (na dolnym zdjęciu), której kwasowość wynosi pH 2. Niewiarygodna jest fizjologiczna zdolność wielu mikrobów do kolonizowania ekstremalnych ekosystemów.

Źródło: http://www.bbc.com/future/story/20170803-in-earths-hottest-place-life-has-been-found-in-pure-acid

9 sierpnia (akurat w moje urodziny) kamczacki wulkan Szywiełucz wygenerował obłok popiołu o wysokości 12.2 km.

sobota, 5 sierpnia 2017

Sinabung i Sangay

Co pewien czas warto wspomnieć o sytuacji z sumatrzańskim wulkanem Sinabung - 2 sierpnia 2017 roku wulkan wybuchał kilkukrotnie i wygenerował od 8 rano do północy aż 17 spływów piroklastycznych, które docierały na odległość 4 km. Obłok popiołu nad wulkanem sięgał wysokości 4.5 km. Opad popiołu miał miejsce w wioskach Perbaji, Perteguhen, Kuta Rakyat, Simpang Empat, Tigan Pancur, Selandi, Umbrella, Kuta Gugung i Berastagi. Rzeka Lauborus stwarza ryzyko laharów. Zdj. Endro Lewa.

4 sierpnia dwa spływy piroklastyczne schodzą z Gunung Sinabung o godzinie 11.22 i 11.25 lokalnego czasu - towarzyszy im wielka ko-piroklastyczna chmura.

2 sierpnia 2017 roku eksplozja targnęła wulkanem Sangay w Ekwadorze. Aktywność erupcyjną (eksplozje, wylewy lawy, sporadyczne spływy piroklastyczne) wykazuje także inny ekwadorski wulkan Reventador.