Rój trzęsień ziemi pod wulkanem Bárðarbunga

Trwa intensywny rój trzęsień ziemi pod islandzkim wulkanem Bárðarbunga zlokalizowanym pod północno-zachodnią częścią lodowca Vatnajökull. Kaldera Bárðarbunga (nazwana Loki) ma szerokość blisko 10 km i wyprodukowała więcej lawy niż jakikolwiek inny wulkan w ciągu minionych 10 000 lat. Lokalizacje dwóch rojów trzęsień ziemi: Kistufell (system szczelin Dyngjuháls) oraz południowo-wschodnia część wulkanu Bárðarbunga, a także wulkan Kverkfjöll. Brak potwierdzenia o wystąpieniu podlodowcowej erupcji. Może się to, rzecz jasna, zmienić bez ostrzeżenia. Ostatnia erupcja centralnego wulkanu Bárðarbunga miała miejsce w 1794 roku, erupcja z 1910 roku miała miejsce z wulkanu Loki-Fögrufjöll, oddzielnego wulkanu znajdującego się w systemie szczelin Bárðarbunga.

EDIT: Pomiary GPS wskazują na intruzję magmy pod systemem wulkanicznym Bárðarbunga. Zamknięto drogę Gæsavatnaleið oraz inne drogi na wschód od Skjálfandafljót aż do Askja. Droga Herðubreiðarlindir (F88) także została zamknięta na wypadek potencjalnej post-erupcyjnej powodzi glacjalnej ((jökulhlaup). Obserwacje wizualne powierzchni lodowca Vatnajökull nie wskazują na razie na erupcję, ale należy mieć na uwadze, iż erupcje podlodowcowe potrafią być dyskretne.

Kistufell (na dolnym zdjęciu) to mały wulkan będący częścią systemu wulkanicznego Bárðarbunga. Wybuchł przynajmniej trzy razy: dwa razy w trakcie zlodowacenia i trzeci raz pod koniec tego okresu. Kistufell dzieli z centralnym wulkanem Bárðarbunga system szczelin, które wyprodukowały pole lawy Odhadhahraun, kolosalny wylew bazaltu Thjorsahraun (największa erupcja lawowa w ciągu 10 000 lat) i liczne duże erupcje bazaltowej lawy w Veidivötn i Vatnaöldur.

Kaldera Bárdarbunga zasłynęła także potężną erupcją eksplozywną w 1477 roku o sile 6 w skali VEI w trakcie erupcji bazaltu Veidivötn (południowa część skupiska szczelin). Dopiero erupcja Laki/ Grimsvötn w 1783 roku podwyższyła poprzeczkę pod kątem ilości wylanej lawy. Wulkan Bárdarbunga jest rzadko studiowany, gdyż jest kompletnie pokryty lodem i trudno do niego dotrzeć. Od 1477 roku notowano jego małe erupcje - przypuszczalnie system hydrauliki wulkanu został uszkodzony w 1477 roku. To także jeden z najbardziej aktywnych sejsmicznie islandzkich wulkanów.

12 sierpnia 2014 roku stwierdzono obecność niewielkiej kopuły lawowej o wysokości 30-50 metrów w kraterze wulkanu Mayon (Filipiny). Niewielkie i słabe fazy inflacji w ciągu ostatnich dwóch miesięcy wskazują na ruch magmy. W ciągu minionej doby na Mayon zarejestrowano trzy lawiny gruzu, zaobserwowano też emisje pary z krateru wulkanu. Kopuła lawowa blokuje krater Mayon, odgazowanie jest intensywne, więc rośnie prawdopodobieństwo silnej erupcji tego malowniczego wulkanu.