-
Holuhraun (Islandia) - emisja lawy i fontanny lawy mają miejsce z centralnego otworu erupcyjnego szczeliny Holuhraun. Aktywność sejsmiczna ma miejsce pod północną krawędzią kaldery wulkanu Bárdarbunga, ale także pod wulkanem Herðubreið i w północnej części intruzji. Proces powolnego zapadania się kaldery ma oczywisty związek z trzęsieniami ziemi. Lawa pokrywa obecnie obszar o powierzchni 37 km kwadratowych czyli 60% powierzchni Manhattanu. Pole lawy ciągle się poszerza. Jeśli porównać erupcję efuzywną Holuhraun do skali eksplozywności VEI to wyemitowała ona mniej więcej taką samą ilość magmy co erupcja Mount Saint Helens w 1980 roku (5 w skali VEI). Na obszarze erupcji odnaleziono martwe ptaki uduszone przez toksyczne gazy. Erupcja Holuhraun może potrwać latami z umiarkowanymi przerwami. Zdjęcie Grega Duncana.
-
Semeru (Jawa, Indonezja) - umiarkowana aktywność strombolijska w centralnym kraterze Semeru, wzrost płaskiej kopuły lawowej z której ma miejsce ekstruzja wylewu lawy do wąwozu na południowym zboczu Semeru.
-
Colima (Meksyk) - Nowy wylew lawy pojawił się na południowo-zachodnim stoku meksykańskiego wulkanu Colima. Czasem schodzą z niego małe rozżarzone lawiny.
Generalnie spokojnie. Islandzka erupcja Holuhraun trochę mi już spowszechniała. Żadnych niespodzianek. Na razie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz