Krótko o trwającej erupcji wulkanu Agung

29 listopada 2017 roku nadal trwa emisja popiołu i pary z wulkanu Agung (Bali, Indonezja). Warto w tym miejscu wspomnieć że 11-miesięczna erupcja tego wulkanu w latach 1963-64 (5 w skali VEI) była jedną z najsilniejszych i najbardziej niszczycielskich w historii Indonezji od czasów erupcji Krakatau w 1883 roku. Wówczas zginęło około 1500 osób, które zostały uśmiercone w dużej mierze przez lahary i spływy piroklastyczne. Gorejące chmury powstają m.in. na skutek zapadnięcia się (kolapsu) pionowej kolumny erupcyjnej. Owa zapadająca się kolumna formuje szybko przemieszczające się i bardzo niebezpieczne obłoki gorących gazów, popiołu i skał, które spływają w dół po zboczach wulkanu. Czy spływy piroklastyczne pojawią się w trakcie aktualnej erupcji Agung? Trudno powiedzieć. Czas pokaże. W trakcie erupcji Agung w latach 1963-64 wylew andezytowej lawy (lepkiej, bardzo powolnej i szybko krzepnącej) płynął północnym zboczem wulkanu. Ulewne deszcze spowodowały powstanie przemieszczających się dolinami i rzekami niszczycielskich laharów.

Opad popiołu niszczył i zanieczyszczał uprawy, zawalał dachy budynków, powodował problemy z oddychaniem i intensywny kaszel. Jak wiadomo koncentracja popiołu w powietrzu w trakcie obecnej erupcji indonezyjskiego wulkanu spowodowała zamknięcie międzynarodowych lotnisk na Bali i Lombok (obecnie oba porty lotnicze działają, lotnisko w Denpasar zostanie otwarte dzisiaj), co bez wątpienia negatywnie wpłynie na lokalne zyski z turystyki.

Z racji tego że wulkan Agung (podobnie jak dawniej Krakatau [obecnie Anak Krakatau], Pinatubo czy Tambora) znajduje się relatywnie blisko równika jego dłuższa erupcja (jeśli/o ile potrwa miesiącami) może wpłynąć na globalny klimat. Wszystko zależy od magnitudy erupcji, wysokości kolumny erupcyjnej, koncentracji SO2 w wyższych partiach atmosfery i lokalizacji erupcji. Na razie erupcja Agung jest umiarkowana, choć niewątpliwie medialna. Przykładowo 16 maja 1963 roku kolumna erupcyjna nad wulkanem Agung sięgnęła wysokości 20 km. Obecnie nie ma tak wysokiej kolumny erupcyjnej (jej wysokość oscyluje wokół 2-4 km).

Zdj. Indonesia Out.

Inne wulkany:

28 listopada obłok piroklastyczny z wulkanu Sinabung (Sumatra, Indonezja) sięgnął wysokości 3 km. Nadal nie należy bagatelizować także tego wulkanu. Zdj. Endro Lewa.

Wzrost aktywności sejsmicznej i emisji SO2 wulkanu Kuchinoerabujima (Japonia, Wyspy Riuku). 28 listopada 2017 roku obłok pary nad kraterem Shindake sięgnął wysokości 700 metrów. Pamiętna erupcja Kuchinoerabujima w dniu 29 maja 2015 roku wygenerowała spływ piroklastyczny, który dotarł aż do wybrzeża wyspy i doprowadziła do ewakuacji wszystkich jej mieszkańców.

Wylew lawy pojawił się na północno-zachodnim zboczu wulkanu Pacaya w Gwatemali. Wypływa ze szczeliny erupcyjnej z 2010 roku w kierunku Cerro Chino i osiąga szacowaną długość 30 metrów. Wulkanem targają umiarkowane eksplozje strombolijskie.

EDIT: Od 30 listopada 2017 roku pauza w aktywności erupcyjnej wulkanu Agung na Bali (nad wulkanem unosi się jedynie obłok pary i gazu). Jak długo ona potrwa?

Na pewno w kraterze centralnym Gunung Agung trwa spokojna efuzja lawy.