Wulkaniczne błyskawice w kolumnie erupcyjnej z wulkanu Ruang

                                                       

                                                  

17 kwietnia 2024 roku indonezyjski stratowulkan Ruang kontynuuje umiarkowaną erupcję eksplozywną. Fontanny lawy z jego krateru tryskają na wysokość 800 metrów. Kolumna popiołu sięga wysokości 3 km ponad krater. W kolumnie erupcyjnej emitowanej przez wulkan widoczne są setki wulkanicznych błyskawic. Z sąsiadującej z Ruang wyspy Tagulandang ewakuowani są liczni jej mieszkańcy. 

Niesamowite są zdjęcia i nagrania wulkanicznych błyskawic z Ruang, które viralowo rozprzestrzeniają się w Internecie (ich źródło to chociażby Tagluandangskali i Info Mitigasi). Wulkaniczne błyskawice towarzyszły mi.in. erupcjom wulkanów Taal w 2020 roku, Hunga Tonga-Hunga Ha'apai w 2021-22 roku, Raikoke w 2019 roku czy Kelud w 2014 roku. 

EDIT: Według GeologyHub 17 kwietnia około godziny 07.40 lokalnego czasu nastąpiła gwałtowna eskalacja aktywności erupcyjnej Gunung Ruang. Pliniańska kolumna erupcyjna sięgnęła wysokości 21 km, fontanny lawy tryskały na wysokość 2000 metrów, a z wulkanu zeszły masywne spływy piroklastyczne wygenerowane przez kolaps kolumny popiołu i niszczące roślinność w różnych sektorach wyspy. Może być 4 w skali VEI - pierwsza w 2024 roku. I zapewne będą kolejne.

Mnóstwo nagrań wulkanicznych błyskawic w kolumnie erupcyjnej Ruang pochodzi z zachodniego wybrzeża wyspy Tagulandang. 

18 kwietnia aktywność erupcyjna wulkanu Ruang w zasadzie ustała. Wulkan ulega jedynie odgazowaniu.

Obłok dwutlenku siarki SO2 wyemitowany przez wczorajszą erupcję wulkanu Ruang rozciąga się na odległość 1000 km. Emisja SO2 przez indonezyjski wulkan wynosi w przybliżeniu (tylda) 0.5 Tg (teragrama).

Nagła erupcja indonezyjskiego wulkanu Ruang

                                                               

16 kwietnia 2024 roku przebudził się indonezyjski wulkan Ruang (nie mylić z jawajskim wulkanem Raung) formujący wyspę wulkaniczną o tej samej nazwie. Jego poprzednia erupcja 25 września 2002 roku była silna (4 w skali VEI), gdyż wyemitowała obłok popiołu na wysokość 16 km. Warto także wspomnieć o erupcji Ruang w 1871 roku. W jej trakcie doszło do częściowego kolapsu wschodniej flanki wulkanu, w konsekwencji czego powstały fale tsunami o wysokości 25 metrów, które zniszczyły kilka wiosek na wyspie Tagulandang i zabiły około 400 osób. Z tego też względu Ruang jest potencjalnie bardzo groźnym stratowulkanem.

Erupcja eksplozywna Ruang doprowadziła do ewakuacji 838 mieszkańców wyspy na wyspę Tagulandang. Erupcję poprzedziły aktywność sejsmiczna oraz odgazowanie wulkanu. Potem miały miejsce eksplozje freatyczne generujące obłoki popiołu, następnie około północy czasu lokalnego rozpoczęła się erupcja eksplozywna, która objęła fontanny lawy, wyciek lawy na wschodnim zboczu Ruang oraz spływy piroklastyczne dewastujące wegetację w rozmaitych sektorach wyspy. Kolumna popiołu nad wulkanem sięgnęła wysokości 8 km. Wulkan jest obecnie objęty trzecim stopniem alarmu.

Wypływ lawy z wulkanu La Cumbre słabnie

                                                             

Garstka krótkich wulkanicznych niusów, choć tak na dobrą sprawę nic istotnego się w ostatnich tygodniach nie dzieje:

Wciąż trwa erupcja Sundhnukur blisko miasteczka Grindavik, choć jej intensywność fluktuuje. Aktywny pozostaje obecnie jeden krater (stożek żużlowy) o wysokości 25-30 metrów. Emitowana lawa stygnie i grubieje w pobliżu krateru.

Trwa aktywność efuzywna (lawowa) w północnym kraterze zapadliskowym wulkanu tarczowego Erta Ale w Etiopii.

Zmniejszyła się progresja wylewu lawy z wulkanu tarczowego La Cumbre na wyspie Fernandina (Wyspy Galapagos). Pojawiają się nagrania nowej lawowej delty z pokładu statków wycieczkowych. 

Indonezyjski wulkan Lewotobi Lakilaki (Flores) emituje obłoki popiołu sięgające wysokości 2 km.

Rankiem 16 kwietnia indonezyjski wulkan Ibu (Halmahera) wyemitował obłok popiołu o wysokości 3.3 km.

Zdj. Sentinel2, Magma Indonesia.

Wulkan Villarrica w Chile pod koniec marca 2024

                                                                      

Tomasz Lepich wysłał mi kilka zdjęć ze wspinaczki na czynny wulkan Villarrica w Chile. Przedtem Tomasz odwiedził wygasłe wulkany Wyspy Wielkanocnej (np. Rano Kau) i tamtejsze posągi moai oraz widział kilka wysokich chilijskich wulkanów (Lascar, Putana, Licancabur). Warto dodać, że ze względu na podwyższony stopień alarmu nie wolno się obecnie wspinać się na skraj krateru Villarrica, ale dron spełnił swoje zadanie. Zdj. Tomasz Lepich.

Tymczasem warto odnotować co się dzieje obecnie na świecie:

Od kilku dni zintensyfikowała się aktywność erupcyjna wulkanu Poas w Kostaryce. Trwają emisje pary i popiołu z jego jeziora kraterowego.

Obecnie erupcja szczelinowa na półwyspie Reykjanes ogranicza się do aktywności dwóch kraterów (stożków żużlowych). Wyciek lawy ma miejsce w okolicy obu centrów erupcyjnych.

Wciąż mają miejsce eksplozje wulkaniańskie sumatrzańskiego wulkanu Marapi generujące gęste obłoki popiołu.

3 kwietnia o godzinie 01.58 czasu polskiego miało miejsce trzęsienie ziemi o magnitudzie 7.4 blisko nadmorskiego miasta Hualien (Tajwan). Póki co bilans ofiar śmiertelnych wynosi 7 osób, 711 jest rannych. Autostrada Suhua została zamknięta z powodu osuwisk i obrywów skalnych. Kilka budynków uległo częściowemu kolapsowi w Hualien. Szkody odnotowano także w Tajpej. W porcie Hualien zarejestrowano tsunami o wysokości 1 metra.

 EDIT: 7 kwietnia 2024 wyciek lawy z wulkanu La Cumbre (Fernandina, Wyspy Galapagos) dotarł do oceanu i rozpoczęło się formowanie nowej lawowej delty.

Niewielka eksplozja aleuckiego wulkanu Korovin

27 marca 2024 roku o godzinie 03.36 czasu UTC doszło do krótkiej eksplozji wulkanu Korovin na wyspie Atka (Alaska, Aleuty). Wulkan został objęty przez naukowców z Alaska Volcano Observatory żółtym stopniem alarmu. To pierwszy przejaw aktywności erupcyjnej Korovin od 2006 roku. Na zdjęciu Petera Kelly z lipca 2019 roku jezioro kraterowe wulkanu Korovin.

Wulkan Marapi na Sumatrze kontynuuje aktywność erupcyjną z krateru Verbeek. 27 marca o godzinie 00.13 czasu lokalnego wyemitował obłok popiołu o wysokości 4.4 km. Bomby wulkaniczne opadły na skraj jego krateru. 

Trwa także stabilna erupcja systemu wulkanicznego Reykjanes-Svartsengi - obecnie aktywne pozostają trzy kratery. Świeży wyciek lawy pokrywa poprzednie warstwy lawy. Niewykluczone, że obecna erupcja szczelinowa na półwyspie Reykjanes potrwa jeszcze kilka tygodni. Moje prognozy co do jej trwania dzień-dwa dni okazały się błędne.

W przypadku przyszłej reaktywacji innego islandzkiego systemu wulkanicznego, czyli Krysuvik lawa może zagrażać obszarowi stolicy Islandii.

Niewielki rój trzęsień ziemi miał miejsce w północno-zachodniej części kaldery Askja (Islandia). 

Od 23 marca miał także miejsce rój trzęsień ziemi na wulkanie (kompleksie kopuł lawowych) Cerro Machin w Kolumbii. Ten niepozorny wulkan w przypadku przebudzenia jest zdolny do silnych erupcji eksplozywnych i generowania masywnych spływów piroklastycznych. 

Od przynajmniej 28 marca trwa efuzja lawy z południowego zbocza stożka wulkanu Barren Island (Andamany, Indie). Oszacowana wysokość kolumny popiołu to 2.4 km.

Przypominam o możliwości wsparcia WŚ w dwojaki sposób (kawowe wsparcie bądź poprzez patronat na Patronite), jeśli macie ochotę i sposobność. Będę ogromnie wdzięczny.  

https://buycoffee.to/wulkanyswiata

https://patronite.pl/wulkanyswiata

Podmorska erupcja u wybrzeża wyspy wulkanicznej Iwojima

Przynajmniej od 16 marca trwa podmorska aktywność erupcyjna u wybrzeża japońskiej wyspy wulkanicznej Iwojima. Zdj. Japońskiej Straży Przybrzeżnej.

https://www1.kaiho.mlit.go.jp/kaiikiDB/kaiyo22-2.htm

Czwarta erupcja szczelinowa Sundhuksgigar systemu wulkanicznego Reykjanes-Svartsengi jest stabilna. Aktywna pozostaje południowa część szczeliny erupcyjnej o długości 800 metrów-1 km, wzdłuż której formuje się rząd 7-8 niewielkich kraterów (stożków). Lawa nie dotarła do drogi Sudurstrandarvegur, ani tym bardziej do oceanu. Bariery ochronne w formie wałów ziemnych uniemożliwiają lawie dostanie się do miasteczka Grindavik. 19 marca powierzchnia pola lawowego wyniosła 6 km kwadratowych. Tak czy owak, to najdłuższa erupcja z wszystkich dotychczasowych erupcji szczelinowych blisko miasteczka Grindavik (18 grudnia 2023 roku, 14 stycznia, 8 lutego i 16 marca 2024 r.)

Trwają wulkaniańskie eksplozje z krateru Verbeek sumatrzańskiego wulkanu Marapi. Obłoki popiołu np. 19 marca sięgają wysokości 3.4 km.

Czwarta erupcja szczelinowa na półwyspie Reykjanes w ciągu czterech miesięcy

                                                                     
Wczoraj, czyli 16 marca o godzinie 20.23 czasu UTC znowu zaczęła płynąć lawa na półwyspie Reykjanes. Pomiędzy wzgórzami Hagafell a Stora Skogfell otworzyła się szczelina erupcyjna o długości 2.9 km. Fontanny lawy zaczęły zasilać główny wylew lawy. Lawa ponownie przecięła drogę Grindavikurvegur i dotarła do wschodniej bariery ochronnej blisko miasteczka Grindavik. Być może, jeśli produkcja lawy będzie intensywna wyciek dotrze do morza. Erupcję poprzedził bardzo krótki rój trzęsień ziemi. Zdj. Islandzkiej Straży Przybrzeżnej.

EDIT: Rankiem 17 marca najnowsza erupcja szczelinowa blisko Grindavik znacznie osłabła. Być może zakończy się już dzisiaj. Lawa nie dotarła do miasteczka, obecnie powoli przemieszcza się do oceanu. Wały ochronne ponownie spełniły swoje zadanie. 

EDIT 18 marca: Erupcja nadal trwa, choć osłabiona. Aktywna pozostaje jedynie część pierwotnej szczeliny erupcyjnej. Lawa przemieszcza się wzdłuż bariery ochronnej na północny wschód od Grindavik. Południowemu wylewowi lawy zostało około 250 metrów, by dotrzeć do drogi Sudurstrandarved  i 350 metrów, by dotrzeć do oceanu. Erupcja osłabła, ale na razie jej intensywność jest całkiem stabilna.

Wciąż trwa erupcja szczelinowa na wyspie Fernandina (Wyspy Galapagos). Wylew lawy na południowym południowo-zachodnim zboczu wulkanu osiąga długość 8.9 km. Nie dotarł jeszcze do oceanu. 

Odkrycie nowego wulkanu tarczowego na Marsie

Na Marsie naukowcy odkryli nowy wulkan tarczowy w regionie Noctis Labirynthus, pomiędzy Valles Marineris a wulkanami tarczowymi Tharsis Montes. Roboczo nazwany został Noctis Mons. To wulkan mocno zerodowany, z pozostałością kaldery, w której dawno temu mogło się mieścić wrzące jezioro lawy. Wysokość tego olbrzyma to 9028 metrów, szerokość około 250 km. 

Wylew lawy z wulkanu La Cumbre na wyspie Fernandina znacznie osłabł w ostatnich dniach. Być może erupcja szczelinowa powoli zmierza ku końcowi.

Natomiast 13 marca rozpoczęła się erupcja lawowa wulkanu Tinakula (Wyspy Salomona). Wylew lawy na jego zachodnim zboczu osiąga długość 1 kilometra i dociera do morza. Trwa aktywność strombolijska tego aktywnego wulkanu, który morfologicznie przypomina Stromboli (Włochy) i Batu Tara (Indonezja). 

14 marca miała miejsce erupcja freatomagmowa wulkanu Marapi na Sumatrze. 

Trwają eksplozje wulkaniańskie kurylskiego wulkanu Ebeko (Paramuszyr) emitujące popiół na wysokość 3 km. 

Erupcja szczelinowa wulkanu La Cumbre na wyspie Fernandina

                                                                        

2 marca 2024 roku o godzinie 23.50 czasu lokalnego rozpoczęła się erupcja szczelinowa wulkanu La Cumbre na wyspie Fernandina (Wyspy Galapagos). Na południowo-wschodniej flance wulkanu otworzyła się szczelina erupcyjna o długości 3-5 km, z której zaczęły wypływać liczne wylewy lawy o oszacowanej długości 5-6 km. Jeszcze nie dotarły do oceanu.

Do ostatnich erupcji na Fernandina doszło w latach 2017, 2018 i 2020. Silna erupcja w 1968 roku. Zdj. Parque Nacional Galapagos.

W 2023 roku wulkanolodzy wykryli niewielkie jeziorko lawy w kraterze stożka Lofia wulkanu Tofua. Emisje niebieskawego dwutlenku siarki są tam większe niż sądzono. Być może w przyszłości dojdzie do silnej erupcji eksplozywnej kaldery Tofua. 

Silne emisje popiołu z meksykańskiego wulkanu Popocatepetl

W ciągu ostatniego tygodnia zintensyfikowała się aktywność erupcyjna meksykańskiego wulkanu Popocatepetl. Emisje popiołu z jego krateru centralnego sięgają wysokości 6.7 km. Opad popiołu ma miejsce m.in. w Hueyapan, Zacatelco, Iztacalco, Iztapalapa, Panotla czy Chalco. Z lotniska w Puebla anulowano 22 loty krajowe i międzynarodowe. Zdj. via Twitter.

Trwa nadal akumulacja magmy w Svartsengi (Półwysep Reykjanes, Islandia). Istnieje możliwość intruzji magmy, a co za tym idzie erupcji w ciągu najbliższych dni. Dzisiejszej nocy miał miejsce krótki rój trzęsień ziemi w Svartsengi (pomiędzy Hagafell a Grindavik), ale nadal nie ma wycieku lawy. No cóż, pozostaje czekać.

Wyprawa Tomasza na wulkany Nikaragui część III

                                                     

Tym razem zdjęcia obejmują wulkany Concepcion, Mombacho, Momotombo i Maderas oraz Laguna de Apoyo. Najrosądniej będzie w tym momencie oddać głos Tomaszowi, który widział także jezioro lawy wulkanu Masaya. Zdj. Tomasz Lepich, luty 2024. Dodam tylko, że Concepcion i Momotombo to wulkany czynne.

"Wulkan Maderas, drugi na wyspie Ometepe (1394 m npm) zdobyty trasa ok 14 km ( podejście 1180 m) pokonany w 6h - szlak nie jest trudny, ale dość męczący - prowadzi przez 3 ekosystemy - suchy, wilgotny i mokry las deszczowy. Mokry to naprawdę znaczy mokry, nie da się iść szybko, trzeba uważać na to żeby nie skręcić kostki. Najbardziej błotnisty szlak na jakim byłem - na końcu czeka na nas nagroda - najpierw schodzi się do jeziora kraterowego, a potem na punkt widokowy. Po drodze mija się też petroglif Majów. Najfajniejsze na tym szlaku było też to, że słyszałem tylko własny oddech i życie lasu - przeróżne dźwięki i odgłosy."

"Concepcion zdobyty (1610 m n.p.m. ) w tym prawie 1500 m potrzeba było podejść. Znajduje się on na wyspie Ometepe już wczorajsza chmura nad szczytem nie wróżyła dobrze. Nikaragua lubi wiatry i deszcz i zdjęcia z krateru z cyklu oczekiwania - rzeczywistość, ale zapisany na liście szlak średnio- trudny, ok 20 km - największa trudność to śliskie kamienie Najpierw idzie się bardzo płasko, potem stopniowo typowo po wystających korzeniach nieco w górę, a następnie od ok 1000 m ostro w górę po skałach. Należy dodać, ze Ometepe to największa wyspa na świecie znajdująca się na jeziorze (ogromne jezioro Cocibolca (Lake Nicaragua)."

"Turystyczny Mombacho - dziwne zasady - tym razem dwóch przewodników aż potrzebnych , szlak tzw. puma trail - na niego jest osobny - właściwie spacerek, a nie szlak - góra / dół to może jedynie trudność plus dość ślisko, idzie się głównie lasem deszczowym - ok 4 km, miał trwać 4h , można go zrobić w 2,5 h . Zdjęcia z cyklu oczekiwania - rzeczywistość. Niestety pogoda nie dopisała, ale wulkan ten słynie z deszczu - w końcu ma las deszczowy. Na szczycie przy kraterze tzw. umarły las, który zrobił na mnie duże wrażenie i to był najlepszy punkt na tej trasie."

"Momotombo zdobyte Jak wielokrotnie się przekonałem nic nie dzieje się bez przyczyny. Nic nie wskazywało na to, że uda się jeszcze raz podjąć próbę zdobycia Momotombo a jednak Data 21 lutego bardzo ważna dla mnie - nie ma przypadków! Piękna, ale trudna trasa (19 km i 10 godzin) , szczególnie schodzenie z tego wulkanu było niełatwe. Wulkan oczywiście aktywny, na szczycie fumarole. Bardzo się cieszę, że się udało - to śliczny wulkan. Przy okazji piękny cień do kolekcji."