Torishima: Zapomniana erupcja z 1902 roku

Rok 1902 był iście przerażający w kontekście tragicznych erupcji wulkanicznych. 8 maja 1902 roku wulkan Mount Pelee na Martynice niszczy miasto Saint Pierre zabijając spływami piroklastycznymi około 30 000 ludzi. 7 maja na kilka godzin przed destrukcją Saint Pierre wybuchł wulkan La Soufrière na Saint Vincent - w wyniku tej erupcji zginęło 1680 ludzi. Wieczorem 24 października 1902 roku doszło do potężnej erupcji pliniańskiej wulkanu Santa Maria w Gwatemali (6 w skali VEI). Kolumna erupcyjna nad wulkanem sięgnęła wysokości 28 km, zginęło ponad 5000 ludzi. Powstał krater w którym w 1922 roku zaczęła się formować aktywna po dziś dzień kopuła lawowa Santiaguito.

Mnie jednak interesuje erupcja na wyspie wulkanicznej Torishima (archipelag wysp Izu) o której niewiele wiadomo. Doszło do niej w dniach 7-24 sierpnia 1902 roku - silne erupcje eksplozywne miały miejsce w morzu 1 km na południowy zachód od wyspy, z centralnego wierzchołka wulkanu oraz na północno-zachodnim wybrzeżu. Po zachodniej stronie ulokowanego w kalderze stożka Komochiyama (w centrum wyspy) powstał duży eksplozywny krater - centralny stożek uległ zniszczeniu. Wszyscy mieszkańcy żyjący wzdłuż Chitoseura (północ-północny wschód wyspy) zginęli. Łącznie 125 osób (inna liczba to 150). 18 sierpnia 1939 roku na północnej stronie Komochiyama uformował się centralny piroklastyczny stożek Ioyama, a wylewy lawy dotarły do Chitoseura i Hyogoura. Ewakuowano ówczesnych mieszkańców wyspy i personel stacji pogodowej. Po trzęsieniu ziemi w listopadzie 1965 roku funkcjonująca na wyspie stacja meteorologiczna została zamknięta, a Torishima od tamtej pory jest opuszczona. Aktywność erupcyjna ze stożka Ioyama miała miejsce w dniach 12-20 sierpnia 2002 roku.

Udało mi się w odmętach japońskiej sieci znaleźć kilka zdjęć przedstawiających Torishimę po tragicznej erupcji w 1902 roku.