poniedziałek, 28 października 2019

Wejście na wulkan Manam w Papui Nowej Gwinei

Podróżnik i wielbiciel wulkanów Claudio Jung strasznie zaimponował mi swoją pasją wspinaczkową na trudno dostępne wulkany Papui Nowej Gwinei, zatem wrzucam na blogu także kilka zdjęć z jego wspinaczki na czynny i groźny wulkan Manam, którego paroksyzmy erupcyjne zawsze przykuwają moją uwagę. Claudio wspiął się na Manam wraz z dziewczyną i przewodnikami z wioski Baliau. Co ciekawe, przewodnicy towarzyszyli mu do wysokości 1400 metrów, dalej nie chcieli iść. Tak czy owak aktywny południowy krater Manam (na zdjęciach Claudio) jest w ogóle niedostępny.

Manam to potencjalnie groźny wulkan - co do tego nie ma żadnych wątpliwości. Przykładowo spływ piroklastyczny z Manam w dniu 3 grudnia 1996 roku zabił 13 osób w wiosce Budua. Jego paroksyzmy erupcyjne generują czasem obłoki erupcyjne sięgające wysokości powyżej 20 km oraz spływy piroklastyczne. Tym bardziej imponują mi ludzie, którzy wspinają się na tak niedostępne i niebezpieczne wulkany. Jest w tym coś fantastycznego.

Zdj. Caludio Jung, październik 2019.

Słabe bądź umiarkowane emisje popiołu i pary mają miejsce z krateru Nakadake wulkanu Aso (Japonia, Kiusiu). Wskutek trzęsienia ziemi 27 października blisko krateru Shindake podwyższono stopień alarmu na trzeci dla wulkanu Kuchinoerabujima - w jego przypadku zagrożeniem są spływy piroklastyczne.

Zniknął staw lawy obecny w jednym z głównych otworów erupcyjnych wulkanu Yasur (Vanuatu). Został przysypany osuwiskiem ze wschodniej krawędzi stożka.

Anomalia termiczna wskazuje na aktywność erupcyjną wulkanu Barren Island (Andamany).

W północnym sektorze krateru wulkanu Sabancaya w Peru uformowała się kopuła lawowa. Umiarkowana aktywność eksplozywna w toku. Emisje popiołu mają także miejsce z wulkanu Copahue w Chile.

Przy okazji gorąco zachęcam do zapoznania się z tym tekstem:

https://curioza.blogspot.com/2019/10/dlaczego-wulkan-wybucha.html

niedziela, 27 października 2019

Kadovar: prawdopodobnie pierwsze naziemne zdjęcia tego wulkanu

Kadovar (Papua Nowa Gwinea) to dla mnie wulkan wyjątkowy. Kiedy przebudził się po raz pierwszy w czasach historycznych 6 stycznia 2018 roku jego erupcję śledziłem z zapartym tchem. Nie będę ukrywał że najbardziej fascynują mnie wulkany praktycznie nieznane, które nagle się budzą i stają się obiektem zainteresowania naukowców czy żądnych przygód podróżników-wielbicieli wulkanów.

Uwielbiam nawiązywać kontakty z ludźmi, którzy wspinają się na aktywne wulkany. Na świecie istnieje wiele wulkanów dotąd nie zdobytych, które ogromnie mnie fascynują. Jak wygląda ich wierzchołek? Jakie tajemnice kryją? W dobie dronów i obserwacji satelitarnych tych niezbadanych wulkanów jest coraz mniej, ale i tak niezmiernie mnie ciekawią. Wulkan Kadovar (Papua Nowa Gwinea) przebudził się nagle 6 stycznia 2018 roku i po dziś dzień jest aktywny. 24 października obieżyświat Claudio Jung wspiął się na niego z dziewczyną i lokalnym przewodnikiem. Co ciekawe, Kadovar nie jest absolutnie dostępny dla turystów. Wejście na niego, choć nietrudne wymaga odpowiednich znajomości i zezwolenia. Jego aktywność monitorują wulkanolodzy z sąsiedniej wyspy wulkanicznej Blup Blup. Przed Wami jeden z moich ulubionych wulkanów, czyli Kadovar i prawdopodobnie pierwsze zdjęcia jego wierzchołka nie zrobione z powietrza, jakie ujrzycie w sieci. Są rewelacyjne. Dzięki nim mogę sobie wyobrazić jak jest na tej wyspie. Martwy las wygląda niesamowicie. Na jednym zdjęciu widzę prawdopodobnie nową (?) kopułę lawową wulkanu. Wszystkie zdjęcia Claudio Jung, któremu niniejszym dziękuję za ich udostępnienie. Dla przypomnienia:

https://wulkanyswiata.blogspot.com/2018/01/erupcja-wulkanu-kadovar-w-papui-nowej.html

Claudio napisał mi w wiadomości że wyspa jest wciąż niezamieszkana, buszują po niej jedynie dzikie psy kręcące się przy opuszczonych chatkach. Dla przypomnienia wszystkich mieszkańców Kadovar w liczbie 591 ewakuowano w styczniu 2018 roku do Wewak. Prawdopodobnie nigdy nie stanę na tej wysepce wulkanicznej z przyczyn logistycznych i finansowych (choć ogromnie chciałbym), ale warto Kadovar (Wyspy Schoutena, Papua Nowa Gwinea) przybliżyć moim Czytelnikom i miłośnikom wulkanów.

Wszystkie zdjęcia Claudio Jung, 24.10.2019.

https://www.instagram.com/jung.claudio/

piątek, 25 października 2019

Piąta erupcja wulkanu Piton de la Fournaise w 2019 roku

Na ten wulkan co roku można liczyć. Wpierw miał miejsce kryzys sejsmiczny, a o godzinie 14.40 lokalnego czasu na obszarze Grandes Pentes rozpoczęła się erupcja lawowa wulkanu Piton de la Fournaise (Reunion, Francja). 1 km na północ od Piton Tremblet na wysokości 1400 metrów otworzyły się dwie aktywne szczeliny erupcyjne. O godzinie 17.00 jeden z dwóch wylewów lawy dotarł do podstawy Piton Tremblet powodując pożary buszu. Być może lawa z tej erupcji przetnie nadmorską drogę i dotrze do morza, ale wcale nie musi to nastąpić. Zdj. Imaz Press Reunion.

22 października 2019 roku o godzinie 05.11 rano mogło dojść do eksplozji gazu na południowym zboczu meksykańskiego wulkanu Iztaccíhuatl. Prawdopodobna przyczyna: akumulacja (nagromadzenie) gazu. Iztaccíhuatl uchodzi za nieaktywny wulkan i sąsiaduje z czynnym wulkanem Popocatepetl, który jest od wielu lat aktywny. Na zdj. owa zagadkowa eksplozja (?)

EDIT: Według poniższego artykułu eksplozja wulkanu Iztaccihuatl to nic innego jak iluzja optyczna - nic nie wskazuje że wulkan obudził się ze swojej drzemki.

https://www.gaceta.unam.mx/la-mujer-dormida-no-ha-despertado/

czwartek, 24 października 2019

Największa kaldera na świecie odkryta w głębinach Morza Filipińskiego

Nazwana została Apolaki - jej średnica to 150 km, czyli dwukrotność rozmiaru kaldery Yellowstone w USA. Znajduje się w aktywnym sejsmicznie obszarze podmorskim Behnam Rise. Kalderę odkryła filipińska geofizyczka morska Jenny Anne Barretto w 2019 roku i nazwana została imieniem mitycznego boga wojny i słońca. Aktywność wulkaniczna miała miejsce w przedziale czasowym 47.9 do 26 milionów lat temu gdy powstał podmorski masyw Benham Rise.

19 października 2019 roku trzęsienie ziemi o magnitudzie 5.7 spowodowało liczne osuwiska z wulkanu Nabukelevu (Mount Washington) na wyspie Kadavu, Fidżi (populacja 10 000 mieszkańców), które wzniecając obłoki pyłu dotarły aż do morza. Pojawiły się raporty o podmorskich eksplozjach, ale nie udało mi się ich zweryfikować. Warto jednak sytuację monitorować.

23 października trwa aktywność strombolijska w kraterze wulkanu Shishaldin (Alaska, Aleuty).

wtorek, 15 października 2019

Merapi i podmorska erupcja wulkanu Metis Shoal w Tonga

14 października 2019 roku o godzinie 16.31 czasu WiB doszło do umiarkowanej erupcji jawajskiego wulkanu Merapi. Oszacowana wysokość kolumny erupcyjnej wyniosła 5 km. Z wulkanu zszedł spływ piroklastyczny.

Także od 14 października powrót emisji popiołu z krateru Nakadake wulkanu Aso (Japonia).

11 października kopuła lawowa wulkanu Szywiełucz wygenerowała obłok erupcyjny o wysokości 8 km.

10 października emisje popiołu z indonezyjskiego wulkanu Dukono doprowadziły do krótkotrwałego zamknięcia lotniska Bandara Bandar Pitu.

Według obrazów satelitarnych ze zbocza wulkanu Tinakula (Wyspy Salomona) schodzi wylew lawy. 10 października 2019 roku wulkan Michael na wyspie Saunders, Sandwich Południowy wyemitował duży obłok gazu. Od maja bieżącego roku trwa erupcja lawowa wulkanu Sangay w Ekwadorze.

13 października rozpoczęła się erupcja podmorskiego wulkanu Metis Shoal (Late Iki) zlokalizowanego pomiędzy wyspami wulkanicznymi Kao i Late. Obłok erupcyjny o oszacowanej wysokości 4-5 km sfotografowano z pokładu samolotu. Metis Shoal jest zdolny do formowania efemerycznych wysepek oraz pumeksowych tratw, jeśli erupcja nabierze eksplozywnego charakteru (wulkan obecnie emituje parę i gaz). Będę monitorował ten wulkan. Jego ostatnia odnotowana w 1995 roku erupcja doprowadziła do uformowania kopuły lawowej o wysokości 43 metrów ponad poziom morza. Zdj. Qustav Wolfgram, Real Tonga Airlines.

środa, 2 października 2019

Ulawun i Szywiełucz

Mamy nowy miesiąc (październik 2019) i dwie silne eksplozje. 1 października 2019 roku doszło do silnej erupcji wulkanu Ulawun w Papui Nowej Gwinei - trzeciej w tym roku. Obłok erupcyjny sięgnął wysokości 6 km. To była boczna erupcja z fontannami i wylewami lawy. Potężna erupcja tego wulkanu 26 czerwca 2019 roku doprowadziła do ewakuacji 7000-13 000 mieszkańców jego okolic. Zdj. Alfred Jules.

http://wulkanyswiata.blogspot.com/2019/06/potezna-erupcja-wulkanu-ulawun.html

2 października kamczacki wulkan Szywiełucz wygenerował obłok erupcyjny o wysokości 10 km oraz spływ piroklastyczny na zachodniej stronie kopuły lawowej. Kopuła lawowa tego wulkanu jest stale aktywna.

30 września doszło do trwającej 5 minut erupcji freatycznej wulkanu Poas w Kostaryce. Obłok erupcyjny sięgnął wysokości 2 km ponad krater. Park Narodowy Poas został zamknięty.