Katla, Santiaguito i Laacher See

Raport INSIVUMEH stwierdza wzrastającą w ciągu ostatnich kilku dni aktywność kopuły lawowej Santiaguito. Co 15 minut mają miejsce umiarkowane eksplozje Santiaguito wyrzucające popiół na wysokość 600-800 metrów. W wioskach San Marcos, Buena Vista, Palajunoj, El Faro, Florida oraz Monte Claro Fincas ma miejsce regularnie lekki opad popiołu. Nocą krater kopuły Santiaguito żarzy się, aktywny pozostaje wylew blokowej lawy z ciągłymi lawinami gruzu.

Katla i szepty nadchodzącej erupcji. W ciągu minionych 36 godzin w kalderze podlodowcowego wulkanu miało miejsce 16 wstrząsów, najsilniejszy o magnitudzie 1.9. Wykrywane są również harmoniczne drgania. Nie lubię bawić się w wieszcza, gdyż nie mam do tego ani kompetencji ani predyspozycji, aczkolwiek do silnej erupcji Katli może dojść jeszcze w tym roku albo któregoś dnia w 2013.

Pamiętace żenująco słaby i nie podparty żadnymi dowodami naukowymi i eksperckimi opiniami artykuł pseudo-dziennikarza z tabloidalnego Daily Mail o rzekomo nadchodzącej erupcji niemieckiego 'superwulkanu' Laacher See? No jasne, że pamiętacie. Podchwyciły go potem polskie media i obficie przedrukowały, strony katastrofistów roku 2012 miały z niego obfitą pożywkę. Na skutek wielu skarg wulkanologów i geologów został on usunięty jako niewiarygodny. I to się nazywa optymistyczna wiadomość na zakończenie przestępnego lutego!

Wstrząsy pod wulkanem Kilauea

Wulkanolodzy obawiają się eksplozywnej erupcji wulkanu Kilauea. W pobliżu jego wierzchołka odnotowano dzisiaj atypowy rój sejsmiczny - w zasadzie już od 21 lutego 2012 roku 5 km na północny zachód od Krateru Halema`uma`u rozpoczął się rój wstrząsów sejsmicznych zwany Ka`oiki, który od tego czasu wygenerował ponad 1000 trzęsień ziemi. W ciągu ostatniej doby na 70 trzęsień ziemi aż 4 miały magnitudę 4-4.3 w skali Richtera. W Hawajskim Obserwatorium Wulkanologicznym drgania powodowały spadanie książek z półek. Rój trzęsień ziemi wskazuje na płytką intruzję magmy w górnej południowo-zachodniej strefie grzbietu. Wulkan Kilauea mimo spokojnej efuzji lawy (która trwa od 1983) jest zdolny do eksplozywnej erupcji (na górnych zdjęciach).

Powiększający się wylew mułu w Malezji

Według Strait Times słynny z obecności dzikich ptaków Tabin Wildlife Resort (Sabah, Malezja, Lahad Datu) stał się areną masywnego wylewu mułu, który w ciągu ostatniego tygodnia rozrósł się do wielkości stadionu piłkarskiego. Bogaty w składniki mineralne muł stanowi źródło soli dla zagrożonego wymarciem nosorożca sumatrzańskiego i słoni. Zwykle wylew mułu w Lahad Datu zastygał po 1-2 dniach, obecnie powiększył znacznie swoje rozmiary. Na Borneo poza jedynym malezyjskim wulkanem Bombalai odnajdziemy wulkany błotne i obszary termalne.

Erupcja wulkanu Rincon de la Vieja

23 lutego 2012 roku w czwartek pomiędzy 4 a 4.30 w nocy lokalnego czasu doszło do erupcji kostarykańskiego wulkanu Rincon de la Vieja. Wybuch wulkanu wybudził śpiących mieszkańców okolic. Nadto dane sejsmologiczne wskazują na kolejne dwie krótkie erupcje Rincon de la Vieja, a mianowicie w dniach 19 i 20 lutego 2012 roku. Ostatnia silniejsza aktywność wulkanu miała miejsce we wrześniu 2011 roku i zaowocowała serią freatycznych eksplozji. Na zdjęciu wybuch wulkanu w roku 1967.

Na deser wykazujący aktywność erupcyjną kamczacki wulkan Kizimen. Na zdjęciu NASA widoczny masywny wylew lawy na wschodnim zboczu wulkanu oraz jasno-brązowy świeży popiół wyraźnie odznaczający się na śniegu. Gruz z wylewu formuje dolne zbocza wulkanu. Chmura gazu i popiołu wydostaje się z wierzchołka Kizimen.

Przyhamowanie neutrino przez CERN

Wczoraj miałem okazję przeczytać popularno-naukowy tekst na portalu Tomasza Lisa natemat.pl o pomyłce pomiarowej w trakcie eksperymentu CERN z przekraczającymi prędkość światła neutrinami. Poluzowanie kabla miało zaowocować błędną interpretacją wyników i zapierającym dech w piersiach ogłoszeniem przełomu w fizyce cząstek we wrześniu 2011 roku. Piętnaście razy eksperyment potem powtarzano i wyniki wciąż były takie same. Ci z fizyków doświadczalnych i miłośników nauki, którzy zachowali zdrowy sceptycyzm mogą z czystym sumieniem wymyślać dowcipy o neutrinach podróżujących szybciej od światła. Takie jak te.

"Nie obsługujemy tutaj neutrin szybszych niż światło" oznajmił barman. Neutrino wkracza do baru.
Einstein: "Czy zdajesz sobie sprawę jak szybko się poruszałeś?" Neutrino: "Nie. Czy bardzo przyśpieszyłem?"
Neutrino. Puk puk.
Hipsterzy kochali neutrina zanim one przybyły.
Prędkość światła to liberalna ściema.
Neutrina na sterydach. Dyskwalifikacja.

Wracamy do wulkanów. Dwa ekwadorskie wykazują aktywność. 18 lutego 2012 roku chmura popiołu nad wulkanem Reventador sięgała wysokości 100 metrów. W dniu 12 lutego zaobserwowano wylew lawy na północno-wschodnim zboczu wulkanu. Aktywność wykazuje także wulkan Tungurahua z emisjami popiołu i pary sięgającymi wysokości 6 km.

Aurora Borealis i erupcja Fimmvörðuháls / Puyehue

W trakcie malowniczej marcowej erupcji Fimmvörðuháls (2010 rok, faza efuzji lawy Eyjafjallajökull) brytyjskiemu fotografowi Jamesowi Appletonowi udało się w jednym ujęciu utrwalić zorzę polarną północną (Aurora Borealis) oraz fontanny lawy. Miłośnik Islandii i wulkanicznego krajobrazu pragnie tam powrócić jak najszybciej. Wcale mu się nie dziwię. Zdjęcie jest doprawdy przepiękne.

Wybuchający chilijski wulkan Puyehue-Cordón Caulle wywiera negatywny wpływ na wzrost roślin i wypas bydła w okolicznych rejonach oraz w argentyńskiej Patagonii. Od 12 lat regionalna produkcja roślinna i zwierzęca nie była w takim impasie. Fotosynteza roślin została zahamowana. Wyrzucane przez wulkan odłamki skalne i popiół przyczyniły się także do zanieczyszczenia kilku jezior w Patagonii. Na jeziorach utrzymują się 'tratwy' pumeksu zapobiegające dostaniu się promieni słonecznych do ich wód, czego rezultatem jest redukcja planktonu. Potrzeba wiele czasu do odrodzenia/regeneracji ekosystemu. Erupcja Puyehue-Cordón Caulle trwa już 9 miesięcy - od 3 czerwca 2011 roku i nie zanosi się na jej szybki koniec.

Z wizytą na Montserrat

Lubię zaglądać na Montserrat Volcanic Observatory i czytać co jakiś czas raporty o aktywności niebezpiecznego wulkanu Soufriere Hills, który zamienił stolicę Montserrat (Plymouth) w cmentarzysko mułu i gnijących budynków. W dniach od 10 do 17 lutego 2012 roku sieć sejsmiczna odnotowała na Soufriere Hills jedną lawinę gruzu oraz dziewięć wstrząsów wulkaniczno- tektonicznych. Pomiary emisji dwutlenku siarki w tych dniach: przeciętnie 340 ton w ciągu dnia (max. 710, min. 157) Lahary i spływy piroklastyczne, które doprowadziły ongiś kwitnące miasto do zagłady mogą wystąpić bez ostrzeżenia w każdej chwili. Obowiązuje drugi poziom zagrożenia. Strefa C w Plymouth otwarta od 8 do 16.

Przy okazji kilka fotek niewulkanicznych, które zatytułowałem "Dziecięce zabawy z ogniem". Enjoy!

Grób świetlików / W oczekiwaniu na Etnę

Będzie krótko. W pobliżu wulkanu Tambora na wyspie Sumbawa w dniach 16 i 17 lutego 2012 roku miały miejsce roje trzęsień ziemi. Pod islandzkim wulkanem Katla 20 lutego 2012 roku zaobserwowano wulkaniczne wstrząsy niskiej częstotliwości. Ostatnia umiarkowana podlodoowcowa erupcja Katli 6 września 2011 roku wygenerowała niewielką powódź glacjalną. Wzrastają wstrząsy na Etnie - w ciągu ostatnich 3 dni południowa krawędź Nowego Południowo-Wschodniego Krateru żarzyła się, co wskazuje na podwyższenie temperatury. Czas na kolejny paroksyzm erupcyjny sycylijskiej królowej?

W oczekiwaniu na randez-vous z Etną podziwiam niesamowite wprost zdjęcia świetlików zrobione przez japońskiego fotografa Tsuneaki Hiramatsu, do tej pory zamieszczane na jego amatorskim foto-blogu. Zdjęcia te niczym wirus rozpleniły się po przepastnych autostradach blogosfery, co akurat nie dziwi bo nigdy nie widziałem czegoś takiego. Zostały zrobione w pobliżu miasta Okayama na obszarze Hokubo, a te w lesie blisko miasta Niimi. Świetliki zwą się Hime Botaru, a świecą z uwagi na zjawisko bioluminescencji. Pamiętacie może niewiarygodnie smutny japoński film animowany w reżyserii Isao Takahata "Grobowiec świetlików" (1988)?

Skromny blog japońskiego fotografa plus kilka jego fotografii:

http://digitalphoto.cocolog-nifty.com/digitalphoto/cat4164851/index.html

Emisja popiołu wulkanu Gamalama

Wulkan Gamalama na wyspie Ternate w ciągu ostatniego tygodnia zaczął emitować popiół. Turystom zabroniono wspinaczki na wykazujący oznaki aktywności wulkan. Wulkanolodzy próbują przewidzieć czy obecna aktywność Gamalama stanie się silniejsza czy osłabnie. Erupcja wulkanu w grudniu 2011 roku zdewastowała ponad 100 domów i liczne uprawy. Jej koszty wyniosły 1.6 miliona dolarów.

Na zdjęciach grudniowa (2011 rok) erupcja wulkanu Gamalama.

Aktywność wulkanu Kanaga na Alasce / Cleveland

Według AVO 18 lutego 2012 roku miała miejsce prawdopodobna eksplozywna aktywność alaskańskiego (aleuckiego) wulkanu Kanaga. W godzinach 15.23-27 UTC stwierdzono wulkaniczne wstrząsy. Satelita wykrył chmurę popiołu o długości 8 km 39 km na północny-wschód od Kanaga. Wulkan jest niespokojny, w związku z tym AVO zmienia Kolor Kodu Awiacji na Żółty. W przypadku dojścia do eksplozywnej erupcji produkującej popiół poinformują o tym lokalna sieć sejsmiczna, satelitarne alarmy o wykryciu popiołu, infradźwięki oraz wulkaniczne wyładowania atmosferyczne. Ostatnia erupcja Kanaga miała miejsce w latach 1993-95.

Inny alaskański (aleucki) wulkan Cleveland buduje nową kopułą lawową. Zdjęcie satelitarne sensora Terra Sar-X z 10 lutego 2012 roku wyraźnie ją pokazuje w kraterze Cleveland. Trwa centralna efuzja lawy. Cechą charakterystyczną wulkanów na Alasce jest ich eksplozywność. Rosnąca w kraterze kopuła lawowa zakrywa otwór erupcyjny, ciśnienie rośnie i w końcu musi dojść do jego ujścia/eksplozji. Niestety Cleveland nie posiada sejsmometrów bezpośrednio na wyspie Chuginadak - w śledzeniu jego aktywności wulkanologom pomagają dalsze sejsmometry, satelity i detektory wyładowań atmosferycznych. Silna erupcja eksplozywna Cleveland może zablokować kanały komunikacji lotniczej i stworzyć zagrożenie dla samolotów.

Być może jeszcze w tym roku doczekamy się potężnej erupcji wulkanicznej na Alasce a la Redoubt, Spurr czy Okmok.

Rząd nowych kraterów na Fuji?

Na wysokości 2200 metrów na wschodnim zboczu wulkanu Fudżi pojawił się (???) rząd kraterów, największy z nich Subashiri (na górnym zdjęciu) o średnicy 50 metrów. Z owych otworów erupcyjnych wydobywała się para. 28 stycznia 2012 roku i po tym dniu miał miejsce rój trzęsień ziemi, cztery wstrząsy miały siłę 4 w skali Mercallego. 15 marca 2011 roku wspominałem o trzęsieniu ziemi pod Fudżijamą o sile 6.4 M. Czyżby mogło dojść w 2012 roku do rychłego przebudzenia legendarnego wulkanu ze wschodniego zbocza?

Hmm, coś mi tutaj śmierdzi. Rząd kraterów formujący się bez erupcji szczelinowej? Niewyraźne zdjęcie krateru na którym tak naprawdę nic nie widać. Brak informacji o aktywności Fuji na stronie Japońskiej Agencji Meteorologicznej. Chyba się zbyt pośpieszyłem. Przecież to byłby BIG NEWS. Emisje pary? Chodzi zapewne o zwykłe formowanie się chmur na zboczu wulkanu. Aktywność sejsmiczna: znormalizowana.

Wzrost sejsmiczności wulkanu Merapi

W ciągu kilku minionych dni wzrosła sejsmiczność jawajskiego wulkanu Merapi - jednego z najniebezpieczniejszych wulkanów na Ziemi, o czym mogliśmy się przekonać w trakcie jego ostatniej jak dotąd erupcji pod koniec 2010 roku (pisałem o niej dość obszernie). Multifazowe trzęsienia ziemi wskazują na formowanie w kraterze Merapi nowej kopuły lawowej, co świadczy o ruchu magmy. 12 lutego miały miejsce 63 wstrząsy multifazowe (MP) oraz 6 płytkich wstrząsów wulkanicznych, 13 lutego 34 multifazowe, 3 lawiny oraz 9 płytkich wstrząsów wulkanicznych, 14 lutego 25 multifazowych oraz 14 płytkich wstrząsów wulkanicznych. I pomimo że poziom alarmu dla Merapi nie został podniesiony wulkan powinien być starannie monitorowany. Wcale bym się nie zdziwił gdyby w 2012 roku doszło do kolejnej katastrofalnej erupcji Merapi na Jawie generującej niszczące spływy piroklastyczne i lahary.

I jeszcze króciutko o Etnie: ostatnio w jakimś głupim polskim serialu słyszałem zwrot "Jesteś bardziej wybuchowa niż Etna", ale nie o tym chcę pisać. Minął tydzień od ostatniego paroksyzmu erupcyjnego Etny i... Nowy Południowo-Wschodni Krater znowu wykazuje aktywność emitując co kilka minut ciemno-szary popiół. Czyżby szykowała nam się kolejna erupcja Etny jeszcze w tym miesiącu?

Arenal traci turystów

Właśnie przeczytałem o tym artykuł. Czynny wulkan Arenal w północno-centralnej Kostaryce stał się jedną z największych tamtejszych atrakcji turystycznych. Ba, nawet polskie biura podróży oferują wycieczki, by go zobaczyć. Wszystko było pięknie dopóki Arenal przestał być aktywny: tysiące turystów przebywało z różnych zakątków świata, by na własne oczy zobaczyć jego eksplozje i wylewy lawy. Lecz 16 miesięcy temu wulkan ucichł, zapadł w sen sporadycznie produkując gazy. Właściciele pobliskich pensjonatów, restauracji i hoteli byli autentycznie zmartwieni. Lukratywny biznes stale kręcił się wokół wybuchającego wulkanu np. w barze zwanym Lava Lounge zaspokajaniu pragnienia towarzyszył puszczany w kółko film z erupcji Arenal. Lecz chyba nie jest tak źle: pomiędzy rokiem 2010 a 2011 liczba turystów zwiedzających Park Narodowy Arenal wzrosła z 70 000 do 74 000. Dalsza promocja w stylu 'doświadcz aktywności wulkanu' straciła jednak sens. Tymczasem aktualne przewodniki na rok 2012 wciąż kłamliwie zapewniają o możliwości zobaczenia erupcji Arenal.

29 lipca 1968 roku Arenal przebudził się po 500-letniej drzemce. Silna erupcja wulkanu zniszczyła wioski Tabacón, Pueblo Nuevo i San Luis oraz uśmierciła 87 osób. 30 lipca spływ piroklastyczny zabił ośmioro ludzi. W latach 90-tych w cieniu wybuchającego wulkanu zakwitł biznes turystyczny. Jak grzyby po deszczu dawne rolnicze hacjendy zaczęły przeobrażać się w luksusowe hotele i resorty w La Fortuna, przewodnicy zarabiali krocie na wulkanicznych tours. 10 października 2010 roku miał miejsce finalny akord erupcji Arenal.

Wulkany przyciągają turystów bez względu na to, czy są czynne, drzemiące czy wygasłe. Oczywiście marzeniem wielu jest posmakować na żywo erupcji i poczuć żar wylewu lawy. Na wulkanach można świetnie zarobić, co do tej pory udowadniał Arenal. Pokazy fajerwerków się jednak skończyły, krowa przestała być dojna. Lecz przynoszący zyski biznes turystyczny to nie tylko lawa i huk detonacji. O brak turystów Park Narodowy Arenal nie musi się martwić.

Erupcja wulkanu Tinakula

2300 km na północny zachód od Brisbane (Australia) znajduje się wysepka wulkaniczna Tinakula stanowiąca wierzchołek podmorskiego wulkanu i otoczona przez niewielkie koralowe atole. Satelita EO-1 zarejestrował obłok wulkanicznego gazu z domieszką popiołu unoszący się 16 lutego 2012 roku nad aktywnym wulkanem. Niezamieszkana wysepka o szerokości 3.5 km jest jednak zbyt oddalona od sadyb ludzkich, by erupcje wulkanu stwarzały jakiekolwiek zagrożenie dla ludzi.

Wysepka Tinakula była w XIX wieku zamieszkana. W 1840 roku doszło do erupcji wulkanu i gorejące chmury uśmierciły wszystkich jej mieszkańców. Od czasów kolonialnych wulkan Tinakula pozostaje w stanie erupcji. Oto przed Wami Stromboli Wysp Salomona.

O trzęsieniach ziemi w ogólności

15 luty 2012 roku, godz. 21.13 - trzęsienie ziemi na wulkanie Hekla - 1.4 km na zachód od jego wierzchołka, głębokość 0.1 km, miejsce erupcji Hekli w 1947 roku. Hekla jest wulkanem wyjątkowym, który reaguje na małe trzęsienia ziemi mogące być prekursorami erupcji.

W związku z tym, że wczoraj doszło także do roju trzęsień ziemi na podlodowcowym wulkanie Katla, co wskazuje na umiarkowaną intruzję magmy nieco o trzęsieniach ziemi. Gdybym chciał monitorować je wszystkie blog rozrósłby się do niebotycznych rozmiarów, toteż trzęsienia ziemi zauważam jedynie takie, które przynoszą straszliwe zniszczenia i są ogromnej siły (vide Japonia 7 marca 2011 roku, tsunami i kryzys w Fukushimie).

Trzęsienie ziemi ma miejsce, gdy łamie się skała. Czasem do owego łamania dochodzi na odległości liczącej setki kilometrów na linii uskoku. Wyróżniamy trzy typy trzęsień ziemi:
1) tektoniczne - spowodowane ruchem płyt tektonicznych, które poruszają się z prędkością od 1 do 5 cm na rok. Mamy trzy podtypy:
a) grzbietowe (Grzbiet Śródatlantycki) - dwie płyty rozdzielają się, czego dobrym przykładem jest Reykjanes na Islandii
b) subdukcji - jedna płyta kontynentalna wciska się pod drugą (witamy w Japonii i Chile), takie trzęsienia ziemi są najsilniejsze i mogą wygenerować niszczące tsunami w momencie gdy dochodzi do deformacji dna morskiego i pionowego przemieszczenia się mas przykrywającej wody
c) płyty kontynentalne ślizgają się obok siebie - te uchodzą za najsłabsze.
2) magmowo-tektoniczne - magma pcha się do góry wyzwalając zdławioną energię zgromadzoną do tej pory w szczelinie czy strefie subdukcji. Ruch magmy jest wyzwalaczem, ale nie przyczyną trzęsienia ziemi.
3) magmowe - magma napływa do dajki czy komory magmowej, a jej ciśnienie napiera na skały powodując ich wyginanie i łamanie. Voila, trzęsienie ziemi gotowe!
Magmowo-tektoniczne trzęsienia ziemi zazwyczaj nie poprzedzają erupcji wulkanów, magmowe jak najbardziej. Te ostatnie powoduje ciśnienie magmy oraz gazy przez nią wydzielane. Zanim dojdzie do wybuchu wulkanu mają miejsce setki/tysiące trzęsień ziemi o sile od M1 do M3 w skali Mercallego.

Na koniec skok na El Hierro: w strefie erupcyjnej Las Calmas zidentyfikowano dwa aktywne stożki: 1) główny o wysokości 300 metrów znajdujący się 120 metrów pod powierzchnią oceanu oraz 2) drugi o wysokości 75 metrów 200 metrów pod powierzchnią Atlantyku. Wzrasta liczba trzęsień ziemi pod wyspą El Hierro - 15 lutego naliczono ich ponad 20, co wskazuje na intruzję magmy.

Na zdjęciach Grzbiet Śródatlantycki przecinający Islandię (tam gdzie styka się kontynent euroazjatycki z amerykańskim) oraz tragiczne tsunami w Indonezji/Japonii AD 2004/2011 wywołane przez subdukcyjne trzęsienia ziemi.

Kilauea Iki i legenda o białym psie / Monit Fuego

Według legendy hawajska bogini wulkanów Pele, aby ostrzec ludzi przed erupcjami wysyłała białego psa. Lakoniczny raport amerykańskiej stacji meteorologicznej na wulkanie Mauna Loa stwierdza:

"Zespół obserwatorium po raz pierwszy zaobserwował białego psa [na zdjęciach] pod koniec 1959 roku pół kilometra poniżej obserwatorium. Na zachód od obserwatorium znajdowało się śmietnisko. Według zespołu pies odkrył je i poszukiwał jedzenia. Nawet najbardziej uporczywe wysiłki schwytania bądź oswojenia zwierzęcia spełzły na niczym. Z jakiegoś powodu pies unikał zespołu obserwatorium. W grudniu 1959 roku miała miejsce erupcja Kilauea Iki [krateru zapadliskowego blisko kaldery głównej wulkanu Kilauea] i pies zniknął. Kilka miesięcy później pojawił się znowu, widywano go periodycznie w ciągu miesiąca, po czym zniknął. Pojawiał się i znikał do roku 1966. Od tej pory nikt już nie widział tajemniczego białego psa."

NIUS: 13 luty 2012 roku - naliczono 9 słabych eksplozji popiołu wulkanu Fuego w Gwatemali. Chmury erupcyjne sięgały wysokości 500 metrów. Nad wulkanem nieprzerwanie unosi się obłok pary sięgający wysokości 100 metrów. Nowy wylew lawy na południowo-zachodnim zboczu Fuego rozciąga się na odległość 200 metrów w kierunku doliny Taniluya. Od czoła potoku odrywają się bloki skalne powodujące lawiny, które docierają do wegetacji.

Oznaki aktywności wulkanu Galunggung?

Podniesiony został poziom alarmu dla jawajskiego wulkanu Galunggung - od września 2011 roku barwa jego jeziora kraterowego ulegała zmianie na coraz bardziej mulistą koloru khaki. Odnotowano wzrost temperatury jego wód - 8 lutego temperatura wynosiła 40 stopni Celsjusza. Żyjące do tej pory w jeziorze Galunggung ryby w większości poumierały, a na brzegach jeziora odnajdywano martwe ptaki. Nie stwierdzono jednak zapachu siarki ani aktywności sejsmicznej. Jezioro kraterowe Galunggung ma średnicę 1 km i głębokość 11 metrów: na jego środku znajduje się stożek scorii o wysokości 30 metrów i średnicy 250 x 165 metrów. Przyszła erupcja freatyczna bądź freatomagmowa wulkanu mogłaby doprowadzić do wydrenowania kraterowego jeziora i powstania laharów.

Czemu wspominam o oznakach potencjalnej aktywności tego akurat wulkanu? Nie po to, aby nabijać sobie posty. Galunggung to bardzo niebezpieczny wulkan. W wyniku trwającej od 8 do 12 października 1822 potężnej erupcji Galunggung o sile 5 w skali VEI zniszczeniu uległo 114 wiosek i zginęło 4011 ludzi. Trwająca przez 9 miesięcy (od 5 kwietnia 1982 roku do 8 stycznia 1983 roku) erupcja wulkanu (4 w skali VEI) wyprodukowała kolumnę erupcyjną sięgającą wysokości 20 km, gorejące chmury i niszczące lahary. Zginęło 72 ludzi. 24 czerwca 1982 roku samolot Boeing 747 British Airways Flight 9 z 263 pasażerami na pokładzie wleciał w chmurę popiołu z Galunggung. Wszystkie cztery silniki samolotu przestały działać. Pasażerowie zaczęli pisać notki pożegnalne do swoich bliskich. Udało się jednak silniki zrestartować i samolot wylądował awaryjnie na lotnisku w Jakarcie.