Witam w nowym roku 2017. Zobaczymy jakie niespodzianki wulkaniczne i nowe odkrycia & ciekawostki naukowe przyniesie. W tym roku postaram się pisać na blogu nieco mniej, ale tak czy owak nie spocznę w popularyzowaniu wiedzy o wulkanach. Stwierdziłem że nie ma sensu dzień w dzień analizować aktywności tych samych wulkanów (niektóre wulkany np. Sinabung, Fuego, Kilauea czy Colima są w stanie regularnej/ciągłej aktywności erupcyjnej). Będę tutaj pisał wyłącznie o wydarzeniach dużych, niespodziewanych, ciekawych - od czasu do czasu analizując erupcje wulkanów będących w stanie permanentnej aktywności erupcyjnej. Są stronki monitorujące aktywność wulkaniczną codziennie, ja po prostu nie mam czasu na opisy zamieszczane dzień w dzień.
- Kilauea (Hawaje) - 31 grudnia 2016 roku miało miejsce widowiskowe zapadnięcie się (kolaps) delty lawowej w Kamokuna. 3 stycznia 2017 roku minęła kolejna rocznica trwającej od 1983 roku erupcji lawowej wulkanu Kilauea. Kaskada lawy wciąż wpada do oceanu w Kamokuna.
- Turrialba (Kostaryka) - W ciągu ostatnich 2 tygodni emisje popiołu z kostarykańskiego wulkanu Turrialba były ciągłe. W środę 3 stycznia opad popiołu miał miejsce w San José. Anulowano kilka lotów. Co ciekawe, nieomal permanentna aktywność erupcyjna Turrialba rozpoczęła się 5 stycznia 2010, czyli ponad 6 lat temu. Wcześniej ten wulkan od 1866 roku spał.
- Bogoslof (Aleuty, Alaska) - 5 stycznia 2017 roku o godzinie 13.24 lokalnego czasu kolejna znacząca eksplozja tego wulkanu, której towarzyszyły wulkaniczne błyskawice. Trwała przez 5 minut, a obłok erupcyjny sięgnął wysokości 10.5 km.
- Cayambe (Ekwador) - W grudniu 2016 roku anormalna aktywność sejsmiczna tego masywnego wulkanu obejmująca wulkaniczno-tektoniczne i długookresowe trzęsienia ziemi. W pobliżu wierzchołka wulkanu w lodowcu pojawiły się spękania, wspinacze wyczuwali odór siarki. Dane GPS wskazują na deformację zboczy Cayambe. Brak anomalii termicznej. Czyżby w przyszłości erupcja? Cayambe po raz ostatni wybuchł w latach 1785-86 z górnego południowo-wschodniego zbocza.
- Nevados De Chillan (Chile) - W ostatnich dniach słabe emisje popiołu.
W ciągu najbliższych miesięcy powinno dojść do oderwania się ogromnej góry lodowej od pokrywy lodowej Larsen C na Antarktydzie. Długość szczeliny oddzielającej górę od Larsen C wynosi 20 km, jej głębokość to około 500 metrów, a szerokość 100 metrów. Po oderwaniu się góry lodowej od Larsen C pozostała pokrywa lodowa z pewnością stanie się mniej stabilna.
Na zdjęciach wulkan Cayambe oraz pozostałości delty lawowej Kamokuna/ Kilauea (HVO).
EDIT: Emisja siarkowodoru powoduje masową śmierć ryb w jeziorze Averno (Avernus), Campi Flegrei, Włochy. Poprzednia masowa śmierć ryb miała miejsce w Lago Averno 8 lutego 2005 roku. Jeszcze wcześniejsze miały miejsce w styczniu 2002 roku i lutym 2003 roku.
http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.474.893&rep=rep1&type=pdf
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz