Sinabung, Paluweh i Dukono

Umiarkowana aktywność erupcyjna wulkanu Dukono na wyspie Halmahera. Chmura popiołu nad Dukono sięga wysokości 1.8 km. Wulkan Dukono jest wulkanem złożonym i posiada aż siedem kraterów: Tanah Lapang, Dilekene A, Dikekene B, Malupang Magiwe, Telori, Crater E oraz Heneowara, a także wydmy popiołu. Jego erupcje są eksplozywne, czasem mają miejsce wylewy lawy (andezytowej, bazaltowo-andezytowej, trachitowej, trachyandezytowej, bazaltowej i pikro-bazaltowej). Dukono od 1933 roku wykazuje aktywność erupcyjną. Na zdjęciu Arisa Yanto wulkan Dukono.

The Indonesian Volcanological Survey (VSI) obniżyło status alarmu z trzeciego na drugi dla wulkanu Paluweh. Zmniejszyła się jego sejsmiczność od czasu niewielkich eksplozji w ostatnim tygodniu. 

Obniżony został też stopień alarmu dla wulkanu Sinabung (z czwartego na trzeci). Wciąż ma miejsce powolna ekstruzja lawy karmiąca gruby garb na południowym zboczu. Niektórzy ewakuowani wrócili już do swoich domów. Zredukowana została także aktywność sejsmiczna (zanik hybrydowych trzęsień ziemi wskazujących na dostawę świeżej magmy) i lawinowa Sinabung. Garb o długości 2 km na południowym zboczu może okazać się niestabilny, istnieje ryzyko jego zapadnięcia, a co za tym idzie wystąpienia niszczycielskich spływów piroklastycznych.