16 kwietnia 2012 roku meksykańskim wulkanem Popocatépetl targnęła silniejsza niż zwykle eksplozja generująca chmurę popiołu sięgającą wysokości 2 km. 30 społeczności mieszkających wokół wulkanu zostało obsypanych warstwą popiołu dochodzącą do 7 cm. Strefa zagrożenia dla Popo wynosi 12 km. W nocy zaobserwowano żarzenie się jego wierzchołka, co sugeruje ruch magmy budującej nową kopułę lawową. Rankiem 18 kwietnia mają miejsce emisje popiołu meksykańskiego wulkanu sięgające wysokości 2 km (na górnych fotografiach).
13 kwietnia geolodzy przelatujący nad wulkanem Tungurahua w Ekwadorze zaobserwowali anomalię termiczną na wschodniej wewnętrznej krawędzi jego krateru o średnicy 214 metrów. Aktywne były fumarole na wschodniej i zachodniej krawędzi krateru Tungurahua, a temperatura w kraterze wynosiła 171 stopni Celsjusza. 17 kwietnia kolumna erupcyjna nad wulkanem w ciągu kilku minut sięgnęła wysokości 5 km. Niespokojny pozostaje także inny wulkan w Ekwadorze, a mianowicie Sangay. 13 kwietnia eksplozja wulkanu uformowała kolumnę pary i popiołu sięgającą wysokości 2 km. Z kopuły lawowej wulkanu schodzą wylewy lawy docierając do podstawy stożka.
Na zdjęciach anomalia termiczna w kraterze Tungurahua (by P. Ramón OVT/IG) oraz wulkan Sangay.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz