Popocatépetl i Iztaccíhuatl to dwa wulkany w pobliżu rozległego Mexico City. Iztaccíhuatl (La Mujer Dormida, co oznacza Śpiącą Kobietę) drzemie, Popocatépetl zaś regularnie wstrząsają eksplozje. Według azteckiej legendy Popocatépetl był dzielnym wojownikiem, którego kochała córka wodza Tlaxcala, Iztaccíhuatl. Jej ojciec przyobiecał dziewczynę wojownikowi, jeśli wróci zwycięski z bitwy. Lecz był inny wojownik, który podkochiwał się sekretnie w dziewicy. Powrócił z krwawej wojny i oświadczył jej, że Popocatépetl zginął na polu walki. Iztaccíhuatl wyszła za niego za mąż i umarła z rozpaczy dowiedziawszy się o tym, że Popocatépetl jednak żyje. W innej wersji dziewczyna umiera na złamane serce. Kiedy Popocatépetl wraca z wojny i odnajduje ją martwą kładzie ciało na kopcu pokrytym białym kwieciem, klęczy u stóp ukochanej i opłakuje jej śmierć. Aztecki bóg zamienia obojga w dwie sąsiadujące ze sobą góry. Kiedy Popocatépetl eksploduje wówczas płacze za utraconą miłością.
O cholera co za dramatyczna historia. Kochali jak my, a jednak jedli ludzkie mięso.
OdpowiedzUsuń