![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzM4q8q8xwDOEQQrb4KBuSCz6kS0OWhobSjw97cY54w5GPjNM1o61pVardMeeLjz99gTlIWJJgSILpSdK_QjPjrv0Qla2PY-2WCpQvPsbP9vc56E_bnev8Hna_EfpOTiPt3Z_r4i92HN7A/s280/Callaqui+1.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr9WsAAagw5H37del2Q-FwIjiJIrim11XsYbDBQyIpjyKRHOFqhICraSwxbT5spw_DocuARe6sFFXUEAWwLxita_afU8hhWiyEDl08-6S7HQm4R6jrzXYpEfRAipTWmOfap3xMApM_nY07/s280/Callaqui+2.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsaS6thRGw1U5ILi7Yc9fsOMrfsPh64PsBdUwcs7ItWL-OVrh6CVG9-kOCQT7e3GYUFjOomqd9DUDilZh3F5gORlH1XnyfrbCIAjPyO-u6jqXHe1Ie2-nks7OWSMHafS6YrIQLaFBu32oR/s280/Callaqui.jpg)
CALLAQUI - Bazaltowo-andezytowy stratowulkan Callaqui (3164 m) ma profil odwróconego canoe i składa się z wulkanicznych stożków i wylewów lawy, które dotarły na odległość 14 km. Małe kratery o średnicy do 500 metrów odnajdziemy wzdłuż szczeliny schodzącej na dół południowo-zachodnim zboczem Callaqui. Intensywna aktywność solfatar ma miejsce w południowej części wierzchołka wulkanu, na którym znajdują się dwa duże i wypełnione lodem kratery. W październiku 1980 roku doszło do małej erupcji freatycznej wulkanu, eksplozywna erupcja Callaqui miała miejsce w roku 1751. Morfologicznie Callaqui przypomina islandzką Heklę: jego budowa oscyluje pomiędzy rzędem kraterów a stratowulkanem.
Daty erupcji Callaqui: 1751, 1864?, 1937?, 1980, 2012?.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz