Japonia

IWO-JIMA - Mała i płaska wyspa wulkaniczna 1250 km na południe od Tokio o wymiarach 8.5 x 4.5 km. Otaczają ją ostre klify, a jej wierzchołek o wysokości 160 metrów zwie się Suribachi. Wyspa ciągle się podnosi - w latach 1952-68 podnosiła się 33 cm na rok. Jest także aktywna wulkanicznie. 28 marca 1957 roku doszło do nagłej erupcji freatycznej 2 km na północny wschód od kopuły Suribachi. Trwała ona 65 minut z pojedynczego krateru. Drugi krater powstał po 50 minutach od zakończenia erupcji na skutek zapadnięcia. 31 marca emisje gazu zmalały, a w głównym kraterze odnaleziono trzy martwe ptaki. Ów krater miał szerokość 30 metrów i głębokość 15 metrów. 9-10 marca 1982 roku doszło do pięciu erupcji freatycznych na północno-zachodnim brzegu wyspy. 21 września 2001 roku podmorska erupcja na południowy wschód od wyspy. Uformował się piroklastyczny stożek o wysokości 10 metrów. 19 października na plaży Idogahama doszło do małej erupcji freatycznej formującej krater o długości 10 metrów i głębokości 3 metrów.

W trakcie II Wojny Światowej Iwo-Jima była miejscem słynnej bitwy amerykańskich żołnierzy z mocno ufortyfikowanymi obrońcami japońskimi. Inwazja na wyspę zakończyła się klęską Japończyków 25 marca 1945 roku. Ostatni z japońskich żołnierzy ukrywali się w jaskiniach na wyspie aż do 1951 roku.

Erupcje na Iwojima: 1943, 1957, 1967, 1969?, 1974?, 1976, 1978, 1980, 1982, 2001, 2012, 2018.