![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLnKsutJ1r_wZIvggNt7o1_cuwSXp_N3NAUtn3_GIhaMcs7-x7zmRsoP31vi3hBtG85LKV0-tbrNe5YnH5024ZM0YTMryYQoeRRYhAXZ1qkwHpVYw79qD6Rm0fe3-r_ghyphenhyphenO2S9Eaa788Zy/s280/Izu-Tobu+1.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhC-IaUS22V8JNfMXBqH_SQHd7P4NkLgSOnJZz0xi2Kqqp0d8Ksz9v43ZdoBLFL7BusHSxBveGvp8FkWQxunGu49B5UI2hfA-zpcSHB8iUgM5Ac0fP_Cw0T6e-uN_CGf7gOo9IdPWj5wlQ6/s280/Izu-Tobu.jpg)
IZU-TOBU - Wulkaniczna grupa Izu-Tobu znajduje się na północno-wschodnim półwyspie Izu, 80 km na południowy zachód od Tokio. W jej skład wchodzi 70 monogenetycznych stożków uformowanych w ciągu ostatnich 140 000 lat: stożki żużlowe, kopuły lawowe, wylewy lawy oraz spływy piroklastyczne. Poza wybrzeżem półwyspu Izu znajduje się także wiele podmorskich wulkanów. W ciągu ostatnich 32 000 lat miało miejsce trzynaście epizodów erupcyjnych. Erupcja maaru Kawagodaira 3000 lat temu wyprodukowała spływy piroklastyczne. 13 lipca 1989 roku doszło do małej erupcji z podwodnego krateru pomiędzy miastem Ito a wyspą Hatsushima. Szaro-ciemne obłoki osiągnęły wysokość 30 metrów, a aktywność ustała po 5 minutach. Na zdjęciu stożek scorii Omuroyama.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz