![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilY3JCDnvKk23VGXu82LYuv2yfUrKAnxeMy_LP5Egd1lQt8jfoRoh0KtfOktZU5h1h4q2lzHZa1KZJMfl34Ja42cOFj3EAtxJSda9YleWyPa3PvvSjqwEm9_293SyyTE_CJZZJqcFrD_aR/s280/Banahaw+1.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv0eoslhzk2vqe_19sriJVGd1Fo3kGFvD6amewMX8cnmwj-jF3VeXGQ_j4wp5ILuJ5IcFPJDMPRXvDEiIVufCI8c4ZHYhmIy8GsENHalZucbvUW-HXvIA5oF_95M67qCqz2MvXJmn_c6I9/s280/Banahaw.jpg)
BANAHAW - Stratowulkan Banahaw jest zlokalizowany 80 km na południowy wschód od Manili i jest częścią wulkanicznej grupy na którą składają się wulkany Banahaw (2158 m), San Cristobal (1470 m) i Banhao de Lucban (1870 m), stożek żużlowy Bayabobo i dwa maary. Wulkan uchodzi za świętą górę dla lokalnych społeczności. Banhao de Lucban to najmłodszy stożek w grupie znajdujący się na wschodnim zboczu wulkanu Banahaw. Został uformowany po lawinie gruzu z Banahaw. San Cristobal zaś znajduje się na zachodnim zboczu Banahaw i jest od niego morfologicznie młodszy. Uformowany został w ciągu ostatnich 2000 lat. Erupcje eksplozywne Banahaw w latach 1730, 1743, 1843 i 1909. Na zboczach Banahaw i San Cristobal znajdują się andezytowo-dacytowe kopuły lawowe. Do 1730 roku krater Banahaw o szerokości 2 km i głębokości 600 metrów zawierał jezioro - wtedy wydrenowałio formując lahary.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz