Wyspy Kanaryjskie

CUMBRE VIEJA - Stratowulkan Cumbre Vieja (1949 m) na południu wyspy La Palma jest najaktywniejszym wulkanem Kanarów. Charakterystyka erupcji Cumbre Vieja: wylewy bazaltowej lawy, strombolijskie materiały piroklastyczne, wzrost fonolitycznych kopuł lawowych i silne erupcje freatomagmowe. Erupcja w 1677 roku trwała od 17 listopada 1677 roku do 21 stycznia 1678 roku. Głównym źródłem erupcji był stożek San Antonio: wysoki na 560 m, szeroki na 1200 z kraterem szerokim na 400 metrów i głębokim na 105 metrów. Erupcja w 1949 roku trwała 37 dni (od 24 czerwca do 30 lipca). Pierwsza faza erupcyjna: freatomagmowe eksplozje z otworu erupcyjnego w kraterze Duraznero, wyrzucanie popiołu i bomb wulkanicznych w odstępach czasowych, w ciągu 12 kolejnych dni migracja aktywności wulkanicznej do czterech otworów erupcyjnych wzdłuż 400-metrowej szczeliny. Druga faza erupcyjna: otwarcie długiej na 60 metrów szczeliny w Llano del Banco, 3 km na północny zachód od krateru Duraznero. Trzecia faza erupcyjna: 12-30 lipca, otwarcie nowych otworów erupcyjnych na starym kraterze Hoyo Negro, 19 lipca fontanny lawy sięgają wysokości 30 metrów w Llano del Banco, 30 lipca silna aktywność freatomagmowa z kraterów Duraznero i Hoyo Negro. Erupcja w 1971 roku miała miejsce ze stożka Teneguia na południowym krańcu Cumbre Vieja. Charakter erupcji strombolijski z wylewami lawy.

Erupcje Cumbre Vieja w latach 1435, 1585, 1646, 1677-78, 1712, 1949 i 1971.