Blog poświęcony wspaniałym wulkanom, ich erupcjom, wyprawom na nie oraz geomorfologii. Popularyzujący wulkanologię i podróżniczy. Zapraszam do ewentualnej współpracy media, osoby prywatne, ewentualnych sponsorów czy marki, których mógłbym zostać ambasadorem. Kontakt do mnie: krawczykbart(at)yahoo.com
czwartek, 29 listopada 2012
Erupcja Plosky Tolbachik (update)
Płynące na zachód wylewy lawy z wulkanu tarczowego Plosky Tolbachik zniszczyły dwa obozy badawcze zlokalizowane w odległości 10 km od miejsca erupcji pokrywając "Leningradskaya" IVS FED RAS i Centrum Gościnne Parku i Natury "Kamczackie wulkany". Chmura popiołu sięga wysokości 3.5 km. Opad popiołu jest silny, w dodatku znajdują się w nim toksyczne opary. Erupcję poprzedziła seria 267 płytkich trzęsień ziemi. Wylewy lawy są dwa: najbardziej wysunięty na północ ma długość 5 km, południowy rozciąga się na długość około 8 km. Zdjęcia satelitarne wskazują na dużą wydajność SO2, obecność anomalii termicznych oraz duży sygnał termalny będący zwiastunem erupcji szczelinowej.
Zdjęcia: Terra Modis oraz Dennis Budkov (świt nad Tołbaczik)
Co poza tym? Według "Saipan Tribune" 24 listopada rozpoczęła się intensywna aktywność wulkanu Pagan (Mariany). Nad wulkanem unosi się kolumna pary i gazu, ale to wcale jeszcze nie oznacza, że ma tam miejsce erupcja. Wulkan Pagan nie jest monitorowany przez instrumenty naziemne.
Pierwsze zdjęcia erupcji Plosky Tolbachik
Wulkanolog Boris Behncke: Jeśli miałbym ją skrótowo opisać to wygląda na bazaltową erupcję szczelinową, typową dla tego wulkanu i przypominającą erupcje boczne Etny i Kilauea/Mauna Loa. W każdym bądź razie fontanny lawy wydostają się z licznych otworów erupcyjnych w szczelinach, a wylewy lawy pięknie prezentują się na kamczackim śniegu. Na pewno erupcja niniejsza nie jest tak silna jak ta z 1975-76. Ciekawe czy dojdzie do eksplozywnych interakcji lawy ze śniegiem, które spowodują powstanie przypominających piroklastyczne chmur popiołu i pary schodzących w dół zbocza... Tak było na Etnie, Llaima w latach 2008-09 i obecnie na Kluczewskiej Sopce...
Images by D.Melnikov, Olga Girina, Y. Demyanchuk (KVERT).
Kod awiacji: czerwony. Dwie aktywne szczeliny erupcyjne: pierwsza 4-5 km na południe od wulkanu Plosky Tolbachik, druga 6-7 km od niego. Emisje popiołu sięgają wysokości 3 km. W wiosce Kozyrevsk wibrują szyby i woda w naczyniach.
Poza tym od wczorajszego poranka wzrasta aktywność erupcyjna Santiaguito w Gwatemali. Spływy piroklastyczne generują kłęby gęstego popiołu sięgające wysokości 5 km. Odnotowano duży opad popiołu w El Rosario i San Marcos Palajunoj.
środa, 28 listopada 2012
Dwie erupcje na Kamczatce i w Indonezji
Według RIA Nowosti eksplozywna erupcja rozpoczęła się we wtorek 27 listopada na kamczackim wulkanie Tołbaczik. Mieszkańcy sąsiadujących z wulkanem wiosek dostrzegli wylewy lawy i erupcje popiołu w miejscu (północna część erupcyjnej szczeliny) poprzedniej potężnej efuzywno-eksplozywnej bazaltowej erupcji Tolbachik z 1975-76 roku (VEI = 4). W wiosce Krasny Yar odnotowano opad popiołu. Obłok popiołu sięgnął wysokości 10 km. Wreszcie jakiś nowy wulkan się przebudził! Czekam na zdjęcia. I są. D.Melnikova z KVERT.
28 października o godzinie 10:05 wulkan Lokon-Empung wyprodukował obłok popiołu sięgający wysokości 3.5 km (na zdjęciu). O Tolbachik poniżej:
http://wulkanyswiata.blogspot.com/2011/04/kamczatka_29.html
28 października o godzinie 10:05 wulkan Lokon-Empung wyprodukował obłok popiołu sięgający wysokości 3.5 km (na zdjęciu). O Tolbachik poniżej:
http://wulkanyswiata.blogspot.com/2011/04/kamczatka_29.html
sobota, 24 listopada 2012
Wywiad z wulkanologiem Clivem Oppenheimerem
Zapowiadany przeze mnie od dłuższego czasu.
Do przeczytania tutaj:
http://bartkrawczyk.natemat.pl/40503,z-erytrei-na-antarktyde-z-wulkanologiem-clivem-oppenheimerem-wywiad
Enjoy. Tymczasem wiedźma zwana Katla nadal śpi (na zdjęciu).
Do przeczytania tutaj:
http://bartkrawczyk.natemat.pl/40503,z-erytrei-na-antarktyde-z-wulkanologiem-clivem-oppenheimerem-wywiad
Enjoy. Tymczasem wiedźma zwana Katla nadal śpi (na zdjęciu).
środa, 21 listopada 2012
Kolejna erupcja nowozelandzkiego Tongariro
Jak informuje GNS Science 21 listopada w środę o godzinie 1:25 pm doszło do trwającej mniej niż 5 minut erupcji w Kraterach Te Maari - w tej samej okolicy, w której miała miejsce erupcja z 6 sierpnia. Wulkan Tongariro wyrzucił z siebie ciemno-szarą kolumnę gazu i popiołu na wysokość 3-4 km z krateru Te Maari na zachodniej stronie kompleksu. Podniesiono poziom alarmu do 2, zamknięto szlak Tongariro dla miłośników wspinaczek. Erupcja była widoczna z Taupo.
Co poza tym? Aktywność erupcyjną wykazuje indonezyjski wulkan Paluweh - eksplozje produkują chmury popiołu sięgające wysokości 3 km. Ekwadorski wulkan Reventador buduje kopułę lawową produkując na górnych zboczach wylewy lawy. Wulkan Concepcion w Nikaragui wykazuje wzmożoną aktywność sejsmiczną.
poniedziałek, 19 listopada 2012
Potencjalna aktywność wulkanu Chirpoi
Na kurylskiej wyspie Chirpoi, na którą składają się dwa wulkany Cherny (dwie erupcje w XVIII i XIX wieku) oraz Snow (powstały między 1770 a 1810 rokiem) 16 listopada wykryto anomalie termiczne (na Snow) oraz obłok pary wędrujący w kierunku południowo-zachodnim. Wulkan został objęty żółtym stopniem alarmu.
poniedziałek, 12 listopada 2012
Boczne eksplozje wulkanów (lateral blasts)
W Scientific American:
18 maja 1980 roku boczny wybuch wulkanu Mount Saint Helens zdewastował ogromne połacie terenu zabijając 80 ludzi. Do katastrofalnej erupcji Góry Świętej Heleny doszło o poranku w biały słoneczny dzień blisko zamieszkiwanego obszaru. Do innych przypadków tzw. lateral blasts doszło m.in. w roku 1888 roku - wulkan Bandai-san stracił 1.5 km sześciennych swojego wierzchołka. Japońscy wulkanolodzy badając materiały na północnym zboczu wulkanu wysnuli hipotezę o lawinie. Zatem czy mogło być tak, że trzęsienie ziemi porusza niestabilnym zboczem, mknąca w dół lawina doprowadza do rozhermetyzowania komory magmowej bądź systemu hydrotermalnego i dochodzi do potężnej eksplozji?
Gigantyczna erupcja Bezymianny w 1956 roku zniszczyła znaczną część wulkanu (dolne zdjęcie). Ukierunkowany boczny wybuch Bezymianny opisał wulkanolog G.S Gorshov w swojej często cytowanej przez amerykańskich geologów pracy. Okolica wulkanu do tej pory pełna zwierząt i wegetacji zamieniła się w pustą, jałową, pełną wzgórz pustynię. Po erupcji Mount Saint Helens wulkanolodzy mieli już pewność co do nowego typu erupcji tzw. erupcji ukierunkowanej. Owe erupcje częstokroć wiążą się z formacją wulkanicznej kopuły i wywierają skutek tylko na zbocze, które się z formacją tejże wiąże. Boczna erupcja wulkanu Lassen Peak w 1915 roku zdewastowała znaczną część północno-wschodniego zbocza, do ukierunkowanej erupcji doszło także na wulkanie Mount Lamington (Papua Nowa Gwinea) w 1951 roku. Starannie przebadana przez naukowców erupcja Mount Saint Helens doprowadziła do odróżnienia erupcji ukierunkowanych od chmur piroklastycznych oraz wyodrębniła podobne lawiny zwane kolapsami sektora na innych wulkanach.
18 maja 1980 roku boczny wybuch wulkanu Mount Saint Helens zdewastował ogromne połacie terenu zabijając 80 ludzi. Do katastrofalnej erupcji Góry Świętej Heleny doszło o poranku w biały słoneczny dzień blisko zamieszkiwanego obszaru. Do innych przypadków tzw. lateral blasts doszło m.in. w roku 1888 roku - wulkan Bandai-san stracił 1.5 km sześciennych swojego wierzchołka. Japońscy wulkanolodzy badając materiały na północnym zboczu wulkanu wysnuli hipotezę o lawinie. Zatem czy mogło być tak, że trzęsienie ziemi porusza niestabilnym zboczem, mknąca w dół lawina doprowadza do rozhermetyzowania komory magmowej bądź systemu hydrotermalnego i dochodzi do potężnej eksplozji?
Gigantyczna erupcja Bezymianny w 1956 roku zniszczyła znaczną część wulkanu (dolne zdjęcie). Ukierunkowany boczny wybuch Bezymianny opisał wulkanolog G.S Gorshov w swojej często cytowanej przez amerykańskich geologów pracy. Okolica wulkanu do tej pory pełna zwierząt i wegetacji zamieniła się w pustą, jałową, pełną wzgórz pustynię. Po erupcji Mount Saint Helens wulkanolodzy mieli już pewność co do nowego typu erupcji tzw. erupcji ukierunkowanej. Owe erupcje częstokroć wiążą się z formacją wulkanicznej kopuły i wywierają skutek tylko na zbocze, które się z formacją tejże wiąże. Boczna erupcja wulkanu Lassen Peak w 1915 roku zdewastowała znaczną część północno-wschodniego zbocza, do ukierunkowanej erupcji doszło także na wulkanie Mount Lamington (Papua Nowa Gwinea) w 1951 roku. Starannie przebadana przez naukowców erupcja Mount Saint Helens doprowadziła do odróżnienia erupcji ukierunkowanych od chmur piroklastycznych oraz wyodrębniła podobne lawiny zwane kolapsami sektora na innych wulkanach.
sobota, 10 listopada 2012
Aktywność wulkanów w listopadzie - część II
W dniu dzisiejszym doszło do emisji popiołu z wulkanu Reventador (Ekwador), której towarzyszył silny sygnał sejsmiczny.
9 listopada doszło do eksplozji wulkanu Karymsky na Kamczatce. Chmura popiołu sięgnęła wysokości 5 km.
8-9 listopada naliczono 32 emisje popiołu z wulkanu Popocatepetl. W kraterze Popo formuje się nowa kopuła lawowa. W nocy krater wulkanu żarzy się.
8-9 listopada - wzrost aktywności strombolijskiej wulkanu Fuego w Gwatemali - 15 eksplozji z obłokami popiołu sięgającymi wysokości 3.5 km. Rozżarzone bomby wulkaniczne są wyrzucane na wysokość 300-500 metrów i generują lawiny. Wylew lawy w kierunku Ash Canyon ma długość 500 metrów i powoduje blokowe lawiny.
9 listopada - 4 umiarkowane eksplozje wulkanu Sakurajima generujące chmury popiołu sięgające wysokości 2.4-4 km.
Obłok SO2 nad wulkanem Manam (Papua Nowa Gwinea).
Niewielka aktywność strombolijska w kraterze wulkanu Kluczewska Sopka, o czym świadczy żarzenie się w nocy i obecność termicznej anomalii.
10 listopada o godzinie 11.47 am lokalnego czasu doszło do małej erupcji aleuckiego wulkanu Cleveland i formacji obłoku popiołu.
Na fotografii erupcja Kluczewskiej Sopki w 1994 roku.
9 listopada doszło do eksplozji wulkanu Karymsky na Kamczatce. Chmura popiołu sięgnęła wysokości 5 km.
8-9 listopada naliczono 32 emisje popiołu z wulkanu Popocatepetl. W kraterze Popo formuje się nowa kopuła lawowa. W nocy krater wulkanu żarzy się.
8-9 listopada - wzrost aktywności strombolijskiej wulkanu Fuego w Gwatemali - 15 eksplozji z obłokami popiołu sięgającymi wysokości 3.5 km. Rozżarzone bomby wulkaniczne są wyrzucane na wysokość 300-500 metrów i generują lawiny. Wylew lawy w kierunku Ash Canyon ma długość 500 metrów i powoduje blokowe lawiny.
9 listopada - 4 umiarkowane eksplozje wulkanu Sakurajima generujące chmury popiołu sięgające wysokości 2.4-4 km.
Obłok SO2 nad wulkanem Manam (Papua Nowa Gwinea).
Niewielka aktywność strombolijska w kraterze wulkanu Kluczewska Sopka, o czym świadczy żarzenie się w nocy i obecność termicznej anomalii.
10 listopada o godzinie 11.47 am lokalnego czasu doszło do małej erupcji aleuckiego wulkanu Cleveland i formacji obłoku popiołu.
piątek, 2 listopada 2012
Wulkaniczne niusy - listopad
Wzrost aktywności sejsmicznej (trzęsień ziemi) pod islandzkim wulkanem Askja. Warto obserwować. Notowany jest także od dwóch tygodni rój trzęsień ziemi (płytkich wstrząsów sejsmicznych) pod podmorskim wulkanem Tjörnes Fracture Zone. W pobliżu znajduje się wulkan Kolbeinsey Ridge (ostatnia erupcja w 1999 roku).
Chmura SO2 nad wulkanem Nyiragongo (Kongo). Prawdopodobne rozpoczęcie nowej fazy erupcyjnej.
Umiarkowane eksplozje strombolijskie targają wulkanem Fuego w Gwatemali. Wylew lawy osiąga długość 200 metrów.
Dwa kolumbijskie wulkany Nevado del Ruiz i Galeras od czasu do czasu wyrzucają popiół.
Anomalie termiczne na wulkanach Pagan (Mariany), Michael (Sandwich Południowy) i Alaid (Kuryle).
Prawdopodobna niewielka erupcja wulkanu Raung (Indonezja) trwająca od 19 października.
Eksplozja wulkanu Kizimen na Kamczatce produkująca obłok popiołu sięgający wysokości 5.2 km.