Volcano Happy New Year!

Z powodów osobistych chwilowo zawieszam aktywność na blogu.

Wszystkim moim czytelnikom życzę Radosnego Nowego Roku 2011.

Na zdjęciu celebracja Nowego Roku niedaleko wulkanu Mayon (Filipiny).

Nowa Zelandia

RUAPEHU - Ruapehu jest najbardziej aktywnym stratowulkanem Nowej Zelandii i zarazem najwyższym szczytem Wyspy Północnej. Mierzy 2779 metry. Na jego wierzchołku znajduje się jezioro kraterowe - w trakcie erupcji centralnych wulkanu dochodzi do spływów błota. Do tragedii doszło w wyniku erupcji 24 grudnia 1953 roku. Lahar z Ruapehu zniszczył oddalony o 42 km most kolejowy na rzece Whangaehu, po którym w międzyczasie przejeżdżał pociąg ekspresowy Wellington-Auckland. Zginęło 151 pasażerów, sześć wagonów wpadło do rzeki (tzw. katastrofa Tangiwai). We wrześniu 1997 roku odnotowano silne erupcje Ruapehu z chmurami popiołu sięgającymi wysokości 12 km. Roztopiony materiał był wyrzucany na setki metrów z krateru, a bomby wulkaniczne spadały na odległość 1.5 km. 4 października 2006 roku o 10:30 niewielka erupcja hydrotermalna Ruapehu z tsunami na jeziorze o falach wysokości 6 metrów trzaskających o ściany głębokiego krateru. 25 września 2007 roku o 8:20 - kolejna erupcja hydrotermalna Ruapehu połączona z wyprodukowaniem 2 laharów.

Daty erupcji Ruapehu: 1861, 1889, 1895, 1903, 1906, 1918, 1921, 1925, 1934, 1934-35, 1936, 1940, 1942, 1944, 1945, 1946, 1946-47, 1948, 1950, 1951, 1952, 1956, 1959, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972-73, 1973-74, 1975, 1976, 1977-79, 1979, 1980, 1981-82, 1985, 1986, 1987, 1988-89, 1990, 1991?, 1992, 1994?, 1995, 1996, 1997, 2006, 2007.

Iran

SAHAND - Stratowulkan Sahand (Kuh-e-Sahand, 3707 m) znajduje się w północno-zachodnim Iranie, 50 km na wschód od jeziora Urmia. Liczne kopuły lawowe znaczą dolne zbocza masywnego i mocno zerodowanego wulkanu. Data ostatniej erupcji nieznana.

Japonia

NIKKO-SHIRANE - Andezytowy wulkan tarczowy Nikko-Shirane o wysokości 2578 metrów jest położony na wyspie Honsiu w Parku Narodowym Nikko. Posiada cztery kopuły lawowe. Erupcje Nikko-Shirane w latach 1625, 1649, 1871?, 1872, 1873, 1889, 1890, 1952. Typ erupcji: freatyczne z najmłodszej kopuły lawowej Shirane-san.

Ostatnia droga i wulkany

Przyciąga mnie do siebie fascynujący mrok tego miejsca. Las Samobójców zaprasza do kąpieli w Morzu Drzew.

W 864 roku doszło do 10-dniowej erupcji wulkanu Fudżijama, a konkretnie pasożytniczego stożka Nagaoyama. Na polach zastygłej lawy wyrósł las zwany Aokigahara Jukai czyli Czarne Morze Drzew (Kuroi Jukai). Tenże upiorny las bywa zielony w ciągu całego roku i wygląda niczym ocean. Większość przebywających do niego samobójców wiesza się, inni zażywają nie zawsze skuteczne środki nasenne. Lecz do lasu wkraczają nie tylko samobójcy chcący się zabić, ale także łowcy mocnych wrażeń posługujący się kolorowymi taśmami, aby nie zgubić drogi powrotnej. Do maja 2006 roku znaleziono w Aokigahara 16 ciał. Ile znaleziono ich w ciagu ostatnich czterech lat? Szacuje się, że całkowita liczba samobójstw w tym miejscu do stycznia 2009 roku wynosiła 2305 ofiar. Zaś już w styczniu roku 2010, wyniosła 2645 osób. Co roku w Aokigahara umiera 75-100 ludzi. Aura tego miejsca jest niesamowita: absolutna ciemność, rozpacz i smutek.

Drugim popularnym miejscem dla japońskich samobójców jest krater wulkanu Mount Mihara na wyspie Oshima. Od czasu śmiertelnego skoku 21-letniej studentki z Tokio Kyoko Matsumoto w 1933 roku zabiło się w nim setki osób. W kontekście japońskiej kultury samobójstwo jest inaczej postrzegane niż z perspektywy świata zachodniego: jako swoista samoofiara warta poszanowania.

Kratery wulkanów często służą zdesperowanym jednostkom jako miejsca przeznaczone do samobójczych skoków. Dla przykładu 2 listopada 2000 roku 61-letni niemiecki turysta z Berlina Hermann Horst po pozostawieniu portfela i okularów na ziemi skoczył do krateru włoskiego Stromboli. Jego ciała nigdy nie odnaleziono.

Turcja

TENDUREK DAGI - We wschodniej Turcji, 50 km na południowy zachód od wulkanu Ararat znajduje się wulkan tarczowy Tendurek Dagi (3584 m). Na wulkan składa się kaldera z dobrze zachowanymi stożkami. Wylewy lawy z zachodniego krateru pokryły obszar 500 km kwadratowych. Wschodni krater zawiera ciepłe jezioro. Eksplozywna erupcja Tendurek Dagi w roku 1855. 2500 lat temu (550?) wylew lawy z otworu erupcyjnego na południowo-wschodnim zboczu.

Indonezja

LEROBOLENG - Wulkan złożony Leroboleng o wysokości 1117 metrów mieści się na wschodnim krańcu wyspy Flores. Jego wierzchołek posiada 29 dobrze zachowanych kraterów o wymiarach 12-100 metrów zgromadzonych wzdłuż 6 szczelin. W dwóch z nich są jeziora. W 2003 roku odnotowano dwie erupcje wulkanu zauważone przez pilotów Qantas Airline: ta z 29 lipca trwała 10 minut, a chmura popiołu sięgnęła wysokości 7.3 km. Erupcje eksplozywne Leroboleng w latach 1873, 1876, 1881, 2003 (XIX-wieczne z krateru Burak)

Kenia

SUSWA - Wulkan tarczowy Suswa położony w Kenyan Rift Valley posiada kalderę o wymiarach 12 x 8 km z krawędzią na wysokości 1850 metrów. Wulkan znajduje się w odległości 50 km od Nairobi, stolicy Kenii. Potoki lawy z Suswa nie pokrywa w znacznym stopniu wegetacja w związku z tym Suswa jest uznawany za wulkan drzemiący. Jest także aktywny fumarolicznie tak jak inne wulkany-kaldery w Kenii. Długi na 15 km wylew lawy z wulkanu biegnie na południowy wschód.

Papua Nowa Gwinea

BILLY MITCHELL - Na wyspie Bougainville (Papua Nowa Gwinea) na północny wschód od wulkanu Bagana znajduje się wulkan (piroklastyczna tarcza) Billy Mitchell na który składa się stroma kaldera wraz z jeziorem. Erupcje eksplozywne, centralne, bardzo silne. Dolne zbocza wulkanu pokryte są lasem tropikalnym, górne połamanymi drzewami i trawami kunai. Na wierzchołku wulkanu znajduje się krater o średnicy 2.4 km, a w nim jezioro Billy Mitchell o głębokości 90 metrów. Kolosalna erupcja Billy Mitchell w 1580 roku (plus minus 20 lat) wyprodukowała olbrzymie ilości tefry. Materiał wulkaniczny pokrył obszar 300 km kwadratowych i przypuszczalnie uformował kalderę (VEI = 6). Inna potężna erupcja Billy Mitchell w 1030 roku. Na fotografii jezioro Billy Mitchell, w tle czynny wulkan Bagana.

Japonia

OKINAWA-TORI-SHIMA - Okinawa-Tori-shima to niewielka wyspa wulkaniczna o wymiarach 1 na 2.7 km umiejscowiona na północ od wyspy Okinawa i uformowana z 2 andezytowych wulkanów. Krater Iwo-dake zawiera niewielkie jezioro, solfatary i pokłady siarki niegdyś eksploatowane. Niski (217 m) wulkan złożony o tej samej nazwie jest aktywny. Erupcje w latach 1664, 1796, 1829, 1855, 1868, 1903, 1959, 1967, 1968, z czego ta ostatnia centralna, eksplozywna.

Wyspy Kermadec

MACAULEY ISLAND - Druga największa wyspa grupy Kermadec stanowi wierzchołek podmorskiego wulkanu, którego podstawa znajduje się na głębokości 900 metrów. Najwyższym punktem wyspy jest Mount Haszard (238 m) formujący część krawędzi kaldery. Na południu wyspy znajdują się młode kratery powstałe na skutek erupcji freatycznych. Ostatnia erupcja wulkanu w roku 4360 p.n.e plus minus 200 lat. 1 grudnia 1887 roku doszło do podwodnej erupcji 22 km od wyspy Macauley.

Wyspy Kermadec

RAOUL ISLAND - Raoul Island, największa (wymiary 10 na 6 km) i najbardziej wysunięta na północ wyspa archipelagu Kermadec ma kształt kowadła. Na Raoul Island znajduje się kaldera o szerokości 3.3 km oraz trzy jeziora Green Lake, Blue Lake i Tui. Erupcje na wyspie freatyczne, tworzące efemeryczne wysepki w kalderze Denham. 17 marca 2006 roku o godzinie 8.21 rano doszło do silnej erupcji wulkanicznej w jeziorze Green Lake. W jej wyniku zginął 33-letni naukowiec Mark Kearney pobierający akurat próbki wody dla zmierzenia temperatury. Popiół pokrył połowę wyspy. Erupcje na Raoul Island w latach 1814, 1845, 1870, 1872, 1964-65 (na zdjęciu), 2006.

Nikaragua

MOMBACHO - Wysoki na 1345 metrów bazaltowo-andezytowy stratowulkan Mombacho znajduje się 10 km na południe od miasta Granada. Jezioro Nicaragua leży na wschód od niego, a kaldera Apoyo kilka kilometrów na północny zachód. Wylew lawy z Mombacho dotarłszy do jeziora Nicaragua uformował szereg wysepek Las Isletas. Przypuszczalna erupcja wulkanu w roku 1570, w wyniku której lawina gruzu zniszczyła wioskę na południowej stronie wulkanu. Mombacho posiada aktywne fumarole i gorące źródła. Krater Mombacho jest gęsto obrośnięty lasem tropikalnym.

Indonezja

EBULOBO - Czynny stratowulkan Ebulobo (2124 m) jest położony na południowym wybrzeżu wyspy Flores. W kraterze Ebulobo znajduje się płaska kopuła lawowa o średnicy 250 metrów. Zidentyfikowano 8 centrów erupcyjnych na wulkanie. W trakcie erupcji w 1830 roku wylew lawy zwany Watu Keli popłynął 4 km na północ od krateru. 28 luty 1969 roku - erupcja centralna, eksplozywna Ebulobo. Daty erupcji wulkanu: 1830, 1888, 1924, 1938, 1941, 1969.

Mariany

SARIGAN - Niski wulkan Sarigan (538 m) tworzy wysepkę o długości 3 km w archipelagu środkowych Marianów. Szerokość jego krateru wynosi 750 metrów. Widać niski stożek popiołu. Najmłodsze erupcje Sarigan wyprodukowały dwie kopuły lawowe, z których lawa dotarła aż do morza. W czerwcu i w sierpniu 2005 roku roje wulkanicznych wstrząsów sejsmicznych nawiedziły wulkan. 30 maja 2010 roku 11 km na południe od Sarigan doszło do podwodnej erupcji. Chmura popiołu sięgnęła wysokości 8 mil. Woda zmieniła kolor na miejscu wybuchu. Odnotowano wysokie na 0.5 metra tsunami na wyspie.

Japonia

AKAGI - Stratowulkan Akagi (1828 m) jest położony na środkowej wyspie Honsiu (dystrykt Kanto), 110 km od Tokio. Jego eliptyczna kaldera ma wymiary 3 x 4 km. Jezioro Ono jest zlokalizowane na północno-wschodnim krańcu kaldery. Niepotwierdzone erupcje Akagi w latach 1251 i 1938.

Alaska

ISANOTSKI - Wielowierzchołkowy stratowulkan Isanotski (lokalnie zwany Ragged Jack) o wysokości 2446 metrów jest położony na wschodniej wyspie Unimak (Aleuty) - 15 km na zachód od wulkanu Shishaldin. Wulkan jest mocno zerodowany. Niepotwierdzone, slabo udokumentowane erupcje Isanotski w latach 1795, 1825, 1830, 1831, 1845?.

Tanzania

KILIMANJARO - Kilimandżaro jest najwyższym szczytem Afryki. Mierzy 5895 metrów i wznosi się w północnej Tanzanii. Kilimandżaro posiada trzy wulkaniczne stożki: najmłodszy Kibo (Uhuru, 5895 m), Mawenzi i Shiwa. Fumarole gazowe są zlokalizowane w kraterze Kibo na wierzchołku. Ten ogromny stratowulkan zaczął się formować milion lat temu na skutek wylewu lawy. Mawenzi i Shira są wygasłe, natomiast Kibo uchodzi za drzemiący i może wybuchnąć znowu. Ostatnia erupcja Kibo miała miejsce 360 000 lat temu, ostatnia aktywność zaledwie 200 lat temu. W 2003 roku naukowcy zmierzyli, iż płynna magma znajduje się 400 metrów pod kraterem Kibo. Krater wewnętrzny Reusch na wierzchołku Kibo jest zlokalizowany w kalderze o wymiarach 2.5 km. Otacza go niemal całkowicie 400-metrowa wydma popiołu. Podobnie jak w przypadku Mount Everest obecnie Kilimandżaro stanowi popularny obiekt turystyczny i alpinistyczny.

Erebus: galeria z lodowatego piekła

Czynny wulkan na wyspie Rossa (Antarktyda) posiadający aktywne jezioro lawy. Widok na krater, jezioro lawy oraz lodową wieżę. Gorące gazy tworzą w szparach i szczelinach wulkanicznych skał zdumiewający system lodowych jaskiń.